헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

Ὅ τε στρατηγὸσ Ἀσελλίων, ᾧ ταῦτα προσέκειτο, ἐπεὶ διαλύων αὐτοὺσ οὐκ ἔπειθεν, ἐδίδου κατ’ ἀλλήλων αὐτοῖσ δικαστήρια, τὴν ἐκ τοῦ νόμου καὶ ἔθουσ ἀπορίαν ἐσ τοὺσ δικαστὰσ περιφέρων.
(아피아노스, The Civil Wars, book 1, chapter 6 11:5)
διὸ καὶ τοὺσ κατὰ δήμουσ κατεσκεύασε δικαστάσ, καὶ αὐτὸσ ἐξῄει πολλάκισ εἰσ τὴν χώραν, ἐπισκοπῶν καὶ διαλύων τοὺσ διαφερομένουσ, ὅπωσ μὴ καταβαίνοντεσ εἰσ τὸ ἄστυ παραμελῶσι τῶν ἔργων.
(아리스토텔레스, 아테네인들의 정치체제, work Ath. Pol., chapter 16 5:1)
μετὰ ταῦτα προὐκαλεῖθ’ ὁ Πρῶτοσ αὐτὸν καὶ ἡμεῖσ ἐπὶ τὴν ἀρχὴν τὴν τῶν Συρακοσίων, κἂν μὲν ἐωνημένοσ τὸν σῖτον ἐκεῖνοσ φαίνηται καὶ τὰ τέλη κείμεν’ ἐκείνῳ καὶ τὰσ τιμὰσ ὁ διαλύων ἐκεῖνοσ, τοῦτον πονηρὸν ὄντ’ ἀξιοῦμεν ζημιοῦσθαι, εἰ δὲ μή, καὶ τὰ διάφορ’ ἀπολαβεῖν καὶ τάλαντον προσλαβεῖν, καὶ τοῦ σίτου ἀφιστάμεθα.
(데모스테네스, Speeches 31-40, Πρὸσ Ζηνόμίωνα Παραγραφή 25:1)
καρπὸν γὰρ ἐσήμαινεν ἀμπέλινον ἐπ’ ἀγαθῷ τὸν θεὸν ἀνθρώποισ παρασχεῖν, ὃσ αὐτῷ τε ἐκείνῳ σπένδεται καὶ πίστιν ἀνθρώποισ καὶ φιλίαν ὁμηρεύει, διαλύων μὲν ἔχθρασ τὰ πάθη δὲ καὶ τὰσ λύπασ ἐξαιρῶν τοῖσ προσφερομένοισ αὐτὸν καὶ πρὸσ ἡδονὴν ὑποφέρων.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 2 88:1)
ἐπεὰν τὴν φιλύρην τρίχα σχίσῃ, διαπλέκων ἐν τοῖσι δακτύλοισι τοῖσι ἑωυτοῦ καὶ διαλύων χρᾷ.
(헤로도토스, The Histories, book 4, chapter 67 3:4)
καὶ ἄλλην διαλύων σκηνήν ἐστιν Ἀμφίαλοσ, ὑπὸ δὲ τοῦ Ἀμφιάλου τοῖσ ποσὶ κάθηται παῖσ·
(파우사니아스, Description of Greece, Φωκικά, Λοκρῶν Ὀζόλων, chapter 25 5:3)
καὶ τὰσ μὲν ἄλλασ ἀπέκλεισε θύρασ, μιᾷ δὲ τῇ πρὸσ θάλασσαν φερούσῃ τά τε πλοῖα τοῖσ ὑφ’ ἑαυτὸν διένειμε καὶ τάξεωσ ἐπεμελεῖτο, παύων τὰσ ἀδικίασ καὶ διαλύων τοὺσ θορύβουσ, καὶ τοὺσ ἀπόρωσ ἔχοντασ ἐφοδιάζων.
(플루타르코스, Cato the Younger, chapter 65 1:3)
ταύτησ δὲ τὸ μὲν τεῖχοσ κατέσκαψε πᾶν εἰσ ἔδαφοσ, τὰσ δ’ οἰκήσεισ διαλύων τὰ ξύλα καὶ τὸν κέραμον εἰσ σχεδίασ καθήρμοζε καὶ συνεχῶσ κατῆγεν αὐτὰσ τῷ ποταμῷ μετὰ πολλῆσ φιλοτιμίασ εἰσ τοὺσ Οἰνιάδασ.
(폴리비오스, Histories, book 4, chapter 65 4:1)
σαφῶσ δὲ γινώσκειν ὡσ ἐὰν μὴ καὶ νῦν αὐτὸσ συνεπιλαμβάνηται, μάλιστα μὲν διαλύων τὸν πόλεμον, εἰ δὲ μή, βοηθῶν, ταχέωσ πεῖραν λήψεται τῆσ αὐτῆσ ἑαυτῷ τύχησ.
(폴리비오스, Histories, book 29, chapter 4 10:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION