헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

Ἄρεοσ δὲ τοῦτον ἐκδικοῦντοσ καὶ συνιστάντοσ μονομαχίαν, βληθεὶσ κεραυνὸσ μέσοσ ἀμφοτέρων διαλύει τὴν μάχην.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 2, chapter 5 11:9)
τούτου δ’ ἄκοσ τὸ αἰεὶ τοῖσ ἀντικειμένοισ μορίοισ ἐγχειρίζειν τὰσ πράξεισ καὶ τὰσ ἀρχάσ λέγω δ’ ἀντικεῖσθαι τοὺσ ἐπιεικεῖσ τῷ πλήθει, καὶ τοὺσ ἀπόρουσ τοῖσ εὐπόροισ, καὶ τὸ πειρᾶσθαι ἢ συμμιγνύναι τὸ τῶν ἀπόρων πλῆθοσ καὶ τὸ τῶν εὐπόρων ἢ τὸ μέσον αὔξειν τοῦτο γὰρ διαλύει τὰσ διὰ τὴν ἀνισότητα στάσεισ.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 5 170:1)
ὅταν γὰρ γιγνώσκοντι ἐπεμβάλλῃ, διαλύει τὸ σαφὲσ τῷ ἐπισκοτεῖν.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 3, chapter 3 3:8)
"τὸ ὄξοσ τινὰ τῶν ἐκτὸσ συνιστάνει, παραπλησίωσ δὲ καὶ τὰ ἐν κοιλίᾳ, τὰ δ’ ἐν τῷ ὄγκῳ διαλύει, διὰ τὸ δηλονότι διαφόρουσ ἐν ἡμῖν μίγνυσθαι χυμούσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 76 2:1)
καὶ ἐπὶ τῶν ἐκτὸσ δὲ τῶν σύκων τὸ θερμὸν διαλύει τὴν συνέχειαν αὐτῶν καὶ εἰσ λεπτομερεῖσ τόμουσ ἄγει, τὸ δὲ ψυχρὸν συνίστησιν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 17 1:1)
Ὁ μὲν οὖν βασιλεὺσ διαλεχθεὶσ ταῦτα πρὸσ τὸ πλῆθοσ διαλύει τὴν ἐκκλησίαν τελέσασ θυσίασ ὑπέρ τε αὑτοῦ καὶ πάντων Ἑβραίων, ὡσ μόσχουσ μὲν καταθῦσαι μυρίουσ καὶ δισχιλίουσ, προβάτων δὲ μυριάδασ δώδεκα.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 8 154:1)
Καῖσαρ δ’ ἀκούσασ διαλύει μὲν τὸ συνέδριον, ὀλίγων δ’ ἡμερῶν ὕστερον Ἀρχέλαον βασιλέα μὲν οὐκ ἀποφαίνεται, τῆσ δ’ ἡμίσεωσ χώρασ ἥπερ Ἡρώδῃ ὑπετέλει ἐθνάρχην καθίσταται, τιμήσειν ἀξιώματι βασιλείασ ὑπισχνούμενοσ, εἴπερ τὴν εἰσ αὐτὴν ἀρετὴν προσφέροιτο.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 17 381:1)
τότε μὲν οὖν διαλύει τὸ συνέδριον καὶ τὰσ ἄλλασ δυνάμεισ διαναπαῦσαι κελεύσασ τοῖσ ἡγεμόσιν, ὅπωσ ἐρρωμενεστέροισ ἐν τῇ παρατάξει χρήσαιτο, τοῖσ ἀπὸ τῶν σπειρῶν ἐπιλέκτοισ ὁδοποιεῖν διὰ τῶν ἐρειπίων προσέταξε καὶ τὸ πῦρ σβεννύειν.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον . 273:1)
Ἀγρυπνίη ἰσχυρὴ πόμα καὶ σιτίον ἀπεπτότερα ποιέει, καὶ ἡ ἐπὶ τὰ ἕτερα αὖ μεταβολὴ διαλύει σῶμα, καὶ ἑφθότητα καὶ κα ρηβαρίην ἐμποιέει.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ, 13.2)
Ὁ δὲ νότοσ τἀναντία τουτέῳ ἐργάζεται‧ πρῶτον μὲν γὰρ ἄρχεται τὸν ἠέρα ξυνεστεῶτα τήκειν καὶ διαχέειν, καθότι καὶ οὐκ εὐθὺσ πνέει μέγασ, ἀλλὰ γαληνίζει πρῶτον, ὅτι οὐ δύναται ἐπικρατῆσαι τοῦ ἠέροσ αὐτίκα, τοῦ πρόσθεν πυκνοῦ τε ἐόντοσ καὶ ξυνεστηκότοσ, ἀλλὰ τῷ χρόνῳ διαλύει‧ τὸ δ’ αὐτὸ τοῦτο καὶ τὴν γῆν ἐργάζεται καὶ τὴν θάλασσαν καὶ τοὺσ ποταμοὺσ καὶ τὰσ κρήνασ καὶ τὰ φρέατα καὶ ὅσα φύεται καὶ ἐν οἷσιν ὑγρὸν ἔνεστιν‧ ἔστι δὲ ἐν παντὶ, ἐν μὲν τῷ πλέον, ἐν δὲ τῷ ἔλασσον‧ ἅπαντα δὲ ταῦτα αἰσθάνεται τοῦ πνεύματοσ τούτου, καὶ ἔκ τε λαμπρῶν δνοφερώδεα γίνεται, ἔκ τε ψυχρῶν θερμὰ, καὶ ἐκ ξηρῶν νοτώδεα‧ ὁκόσα τε ἐν οἰκήμασι κεράμια ἢ κατὰ γῆσ ἐστι μεστὰ οἴνου ἢ ἄλλου τινὸσ ὑγροῦ, πάντα ταῦτα αἰσθάνεται τοῦ νότου καὶ διαλλάσσει τὴν μορφὴν ἐσ ἕτερον εἶδοσ‧ τὸν δὲ ἥλιον καὶ τὴν σελήνην καὶ τὰ ἄστρα πουλὺ ἀμβλυωπότερα καθίστησι τῆσ φύσιοσ.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΙΕΡΗΣ ΝΟΥΣΟΥ., 13.4)
ἦ οὖν τι τούτων αὐτὴν διαλύει τε καὶ ἀπόλλυσι;
(플라톤, Republic, book 10 343:1)
διαλύει γὰρ ἡ θερμότησ καὶ σκίδνησι τὸ συνιστάμενον ἐν τῷ περιέχοντι θολερὸν καὶ ἰλυῶδεσ.
(플루타르코스, De Iside et Osiride, section 79 6:1)
ἐλάχιστα ῥητέον εἴσ γε τοῦτο συνεργεῖν, ἀλλὰ τὰ πλεῖστα τῶν συλλαμβανομένων ἀρωματικὰσ ἔχοντα δυνάμεισ γλυκὺ πνεῦμα καὶ χρηστὴν μεθίησιν ἀναθυμίασιν, ὑφ’ ἧσ ὃ τ’ ἀὴρ τρεπόμενοσ καὶ τὸ σῶμα διὰ τῆσ πνοῆσ κινούμενον λείωσ καὶ προσηνῶσ ὑπνοῖ τε καὶ κρᾶσιν ἐπαγωγὸν ἴσχει καὶ τὰ λυπηρὰ καὶ σύντονα τῶν μεθημερινῶν φροντίδων ἄνευ μέθησ οἱο͂ν ἅμματα χαλᾷ καὶ διαλύει·
(플루타르코스, De Iside et Osiride, section 80 5:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION