헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

αἰσθήσιοσ γάρ ἐστι νάρκη, καὶ γνώμησ νάρκωσισ ἠδὲ τοῦ νοῦ ὑπὸ ψύξιοσ· μανίη δὲ θερμόν τι καὶ ξηρὸν τῇ αἰτίῃ, καὶ ταραχῶδ εσ τῇσι πρήξεσι· ἡ μὲν γὰρ λήρησισ ἀρχομέν η ἀπὸ γήραοσ οὔτε διαλείπει, καὶ ξυναποθνήσκει· μανίη δὲ καὶ διαλείπει καὶ μελεδῶνι ἐσ τέλοσ ἀποπαύεται· διάλειψισ δὲ ἀτελὴσ, ἢν τῷ τῆσ μανίησ λόγῳ γίγνηται, οὐκ εἰκότωσ ἀκεομέν ου τοῦ κακοῦ ἰητρείῃ, ἢ τῆσ ὡρ́ησ εὐκρασίῃ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.56)
οὐδὲ γὰρ ὑστέρη μύει τὸ στόμα, ἀλλὰ οἴγνυται, πάρεσιν ἐσ Ῥύσιν ὑγρότητοσ πάσχουσα · εἰ δὲ μήτε διαλείπει μήτε σμικρὸν ἐκρέει, αἱμορραγίῃ θνήσκουσι.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.267)
ξυνεχὴσ μὲν οὖν ποδάγρη οὐ Ῥηϊδίωσ γίγνεται, διαλείπει δὲ ἔσθ’ ὅπη χρόνον μακρόν, λεπτὴ γάρ· καὶ Ὀλυμπίασι ἐνίκησε ποδαγρὸσ ἐπ’ ἀνέσι δρόμον.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.335)
ὥστε ὅλον πῦρ ἱερὸν καὶ ἄσβεστον οὐ διαλείπει τὸ πανηγυρίζειν, ἀλλὰ περίεισιν ἄλλοτε εἰσ ἄλλουσ, ἀεὶ δὲ ἔστι που, πάντεσ γὰρ ἀξίωσ τούτου πεπράγασιν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 29:6)
ὅ γε μὴν Ἀπόλλωνοσ καὶ Ἀρτέμιδοσ καὶ Μουσῶν χορὸσ οὔποτε διαλείπει τοὺσ ὑπηρέτασ ἐν τοῖσ θεάτροισ καθορῶν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 31:1)
καὶ μὴν οὐ διαλείπει γε κλαίων ὡσ ἄν, οἶμαι, δυσημερῶν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 61 4:1)
"ῥόδα μὲν γὰρ αὐτόθι καὶ λευκόια καὶ ἀσπάραγοι καὶ τὰ παραπλήσια τούτοισ οὐ πλεῖον διαλείπει μηνῶν τριῶν, τὸ δὲ θαλάττιον ὄψον καὶ κατὰ τὸ πλῆθοσ καὶ κατὰ τὴν χρηστότητα καὶ κατὰ τὸ κάλλοσ μεγάλην ἔχει διαφορὰν πρὸσ τὸ γινόμενον ἐν τῇ καθ’ ἡμᾶσ θαλάττῃ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 8, book 8 1:1)
καὶ σιωπῶ θέροσ καὶ χειμῶνα, ὡσ οὐδὲν διαφέρει, οὐδ’ ἐστὶν ἐξαίρετοσ ὡρ́α τισ ἣν διαλείπει.
(데모스테네스, Speeches, Κατὰ Φιλίππου Γ 59:2)
τὸ δὲ μεταξὺ συμπέφρακται κατ̓ ἐκεῖνο ταῖσ οἰκίαισ οὐκ ἐχούσαισ ὁποῖα διαλείπει.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΒΟΡΥΣΘΕΝΙΤΙΚΟΣ ΟΝ ΑΝΕΓΝΩ ΕΝ ΤΗΙ ΠΑΤΡΙΔΙ. 10:3)
ὁ μὲν οὐ διαλείπει γελῶν, ὁ δέ τινα ἐοίκε πενθεῖν δακρύει γοῦν τὸ παράπαν.
(루키아노스, Vitarum auctio, (no name) 13:8)
τοῦ δ’ ἐπὶ θηλείῃ λυπουμένου, ἓξ διαλείπει ἤματα, καὶ τίκτειν ἄρσενα παῖδ’ ἔφατο.
(작자 미상, Greek Anthology, Volume IV, book 11, chapter 182)

SEARCH

MENU NAVIGATION