헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ταῦτα δ’ εἰπὼν ὤφθη διαλεγόμενοσ αὐτῷ μόνῳ, καὶ ὁ Μουρήνασ οὐδὲν ἀνεὶσ τῆσ ὁρμῆσ καὶ τότε τὴν γῆν ἐπῄει τὴν τοῦ Μιθριδάτου.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 9 5:4)
τὸ δὲ δὴ μέγιστον τῶν ἐκείνου καὶ μάλιστα ἄξιον ἐπισημήνασθαι, ὃ καὶ πρὸσ αὐτὸν ἔγωγέ ποτε εἶπον διαλεγόμενοσ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἐπὶ Ἀλεξάνδρῳ ἐπιτάφιος 3:5)
δοκεῖ δέ μοι καὶ Ἡσίοδοσ, εἰ ὁμοίωσ Ὁμήρῳ τέλειοσ ἦν τὰ ποιητικὰ καὶ μαντικὸσ, ὥσπερ ἐκεῖνοσ οὐκ ἠγνόησε τὴν ὑμετέραν ἀρχὴν ἐσομένην, ἀλλὰ προεῖδε καὶ ἀνεφθέγξατο ἐν τοῖσ ἔπεσιν, οὕτωσ καὶ αὐτὸσ οὐκ ἂν ὥσπερ νῦν ἀπὸ χρυσοῦ γένουσ ἀρξάμενοσ γενεαλογεῖν, ἢ, ἡνίκα ταύτην ἀρχὴν ἐνεστήσατο, περί γε τοῦ τελευταίου καὶ σιδηροῦ γένουσ διαλεγόμενοσ τοῦτον ἂν αὐτοῦ φάναι γενέσθαι τὸν ὄλεθρον, εὖτ’ ἂν γεινόμενοι πολιοκρόταφοι τελέθωσιν, ἀλλ’ ἡνίκ’ ἂν ἡ ὑμετέρα προστασία τε καὶ ἀρχὴ καταστῇ, τότ’ ἂν φάναι φθαρῆναι τὸ σιδηροῦν φῦλον ἐν τῇ γῇ, καὶ Δίκῃ δὲ καὶ Αἰδοῖ τότ’ ἂν ἀποδοθῆναι κάθοδον εἰσ ἀνθρώπουσ, καὶ οἰκτεῖραι τοὺσ πρὸ ὑμῶν γενομένουσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 31:9)
παρὼν δέ τισ εἶπεν, οὗτοσ μέντοι ὁ διαλεγόμενόσ σοι ὡσ Πλάτων ἀρτίωσ ὁ σὸσ Ἑρμῆσ ἐστι·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι δ# 15:6)
καὶ φάσματοσ μὲν ἄλλου του συμβάντοσ οἱᾶ κατ’ οὐρανὸν, ἢ σεισμῶν ἢ πνευμάτων ἔξω τοῦ μετρίου κατασχόντων, ἔδει μὲν δεδιέναι πάντασ, ἔδει δ’ ἀλλήλουσ συγκαλεῖν, ἰέναι δὲ θεωροὺσ εἰσ Δελφοὺσ καὶ Δωδώνην καὶ παρ’ Ἀμφιάρεων περὶ σωτηρίασ, Φιλίππου δ’ ἐπιπολάζοντοσ τοσοῦτον ἤδη χρόνον καὶ τὴν Ἑλλάδα ἐκ βάθρων κινοῦντοσ καὶ τοσαύτην γῆν ἐπερχομένου, ὅσην οὐδέπω κῦμα ἐπέκλυσεν, οὐδεὶσ οὐ λόγοσ, οὐ σύλλογοσ, οὐκ εὐχὴ πρέπουσα, οὐκ ἐρώτημα Ἑλληνικὸν, ἀλλ’ ὥσπερ νεφέλῃ κεκαλυμμένοσ, ἢ τὴν τῶν ποιητῶν ἄτοπον κυνῆν περικείμενοσ, δρᾶσαι φανερὸσ, παθεῖν δ’ ἀφανὴσ, περιέρχεται δημαγωγῶν τοὺσ Ἕλληνασ, πάντα ἐκζητῶν, πάντα εὑρίσκων εἴ τί τῳ πέπρακται δυσχερὲσ εἰσ τὸ πλησίον, εἰ ῥῆμά τισ ἔφθεγκται μόνον, διαβάλλων ἐν μέρει πάντασ, ὥσπερ παισὶ τοῖσ Ἕλλησι διαλεγόμενοσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Συμμαχικὸσ α# 11:5)
ὅταν γὰρ περὶ τῆσ τῶν ὀνομάτων ὀρθότητοσ διαλεγόμενοσ τοὺσ ἡρ́ωασ ῥήτορασ εἶναι λέγῃ, καὶ πάλιν διαλεκτικοὺσ, τότ’ ἄμφω δή που μαρτυρεῖ, καὶ τὴν ῥητορικὴν οὐ κολάκων ἔργον, ἀλλ’ ἡρώων τινῶν εἶναι·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 154:3)
ἀναμνήσω δέ σε καὶ Ξενοφῶντοσ, ὃσ περὶ τοῦ Κύρου τοῦ μεγάλου διαλεγόμενοσ τὸν μὲν ἄλλον χρόνον εὐσταλῆ φησι καὶ κόσμιον αὐτὸν εἶναι καὶ ἥκιστα ἀλαζόνα, ἡνίκα δ’ εἰσ τοὺσ ἀγῶνασ ἰοί καὶ ὑποθερμαίνοιτο, οὐδὲν μικρὸν λέγειν οὐδ’ ὑποστέλλεσθαι, ἀλλὰ καὶ αὑτὸν καὶ τοὺσ στρατιώτασ ἐξαίρειν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 25:7)
διαλεγόμενοσ γὰρ ταῖσ Δηλιάσι καὶ καταλύων τὸ προοίμιον, εἴ τισ ἔροιθ’ ὑμᾶσ, φησὶν ὦ κοῦραι, τίσ δ’ ὕμμιν ἀνὴρ ἥδιστοσ ἀοιδῶν ἐνθάδε πωλεῖται καὶ τέῳ τέρπεσθε μάλιστα, ὑμεῖσ δ’ εὖ μάλα πᾶσαι ἀποκρίνασθ’ εὐφήμωσ, τυφλὸσ ἀνὴρ, οἰκεῖ δὲ Χίῳ ἐνὶ παιπαλοέσσῃ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Κατὰ τῶν ἐξορχουμένων 9:14)
Ἀμύντασ ἐν τῷ πρώτῳ τῶν τῆσ Ἀσίασ Σταθμῶν περὶ τοῦ ἀερομέλιτοσ καλουμένου διαλεγόμενοσ γράφει οὕτωσ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 102 1:2)
Ἀντιφάνησ δ’ ἐν Ἀνταίῳ περὶ τῆσ τῶν φιλοσόφων τρυφερότητοσ διαλεγόμενόσ φησιν·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 63 5:1)
δῆλον γὰρ ὅτι πρὸσ τὰσ ἑταίρασ διαλεγόμενοσ ἠγωνία ποῖόν τι φανήσεται τοῖσ Κορινθίοισ τὸ πρᾶγμα.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 33 2:5)
"δι’ οὓσ Σωκράτησ μὲν ἀπέθανεν ὁ πρὸσ τοὺσ εἰσ τὰ δικαστήρια διακληρουμένουσ διαλεγόμενοσ περὶ τοῦ δικαίου κλεπτιστάτουσ ὄντασ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 9127)
τῆσ δὲ αὐτῆσ ταύτησ σοφίασ καὶ ἕτερόσ ἐστι ζηλωτήσ, Πομπηιανὸσ ὁ Φιλαδελφεύσ, ἄνθρωποσ οὐκ ἀπάνουργοσ, ὀνοματοθήρασ δὲ καὶ αὐτόσ, ὅστισ πρὸσ τὸν οἰκέτην διαλεγόμενοσ μεγάλῃ τῇ φωνῇ καλέσασ τοὔνομα ’ Στρομβιχίδη, ’ ἔφη,κόμιζέ μοι ἐπὶ τὸ γυμνάσιον τὰσ βλαύτασ τὰσ ἀφορήτουσ καὶ τὴν ἐφεστρίδα τὴν ἄχρηστον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 531)
πῶσ οὖν οὐκ ἂν ἀβέλτεροσ εἰή ὁ Τηλέμαχοσ ᾠδοῦ παρόντοσ καὶ κυβιστητῆροσ προσκύπτων πρὸσ τὸν Πεισίστρατον καὶ περὶ τῶν σκευῶν διαλεγόμενοσ;
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 11 2:2)
τούτοισ γὰρ τοῖσ ἀνδράσιν οὐδεὶσ ἀγαθὸσ σύμβουλοσ εἶναι δοκεῖ, οὐ στρατηγὸσ φρόνιμοσ,1 οὐ σοφιστὴσ ἀξιόλογοσ, οὐ ποιητὴσ ὠφέλιμοσ, οὐ δῆμοσ εὐλόγιστοσ ἀλλ’ ἢ Σωκράτησ ὁ μετὰ τῶν Ἀσπασίασ αὐλητρίδων ἐπὶ τῶν ἐργαστηρίων συνδιατρίβων καὶ Πίστωνι τῷ θωρακοποιῷ διαλεγόμενοσ καὶ Θεοδότην διδάσκων τὴν ἑταίραν ὡσ δεῖ τοὺσ ἐραστὰσ παλεύειν,3 ὡσ Ξενοφῶν παρίστησιν ἐν δευτέρῳ Ἀπομνημονευμάτων, τοιαῦτα γὰρ ποιεῖ αὐτὸν παραγγέλματα τῇ Θεοδότῃ λέγοντα, ἃ οὔτε Νικὼ ἡ Σαμία ἢ Καλλιστράτη ἡ Λεσβία ἢ Φιλαινὶσ ἡ Λευκαδία, ἀλλ’ οὐδὲ ὁ Ἀθηναῖοσ Πυθόνικοσ συνεωράκασιν πόθων θέλγητρα·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 63 1:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION