헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

οὗτοσ τοίνυν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, ὁ τηλικοῦτοσ τὸ μέγεθοσ κόλαξ, πρῶτοσ διὰ τῶν κατασκόπων τῶν παρὰ Χαριδήμου πυθόμενοσ τὴν Φιλίππου τελευτήν, τῶν μὲν θεῶν συμπλάσασ ἑαυτῷ ἐνύπνιον κατεψεύσατο, ὡσ οὐ παρὰ Χαριδήμου τὸ πρᾶγμα πεπυσμένοσ, ἀλλὰ παρὰ τοῦ Διὸσ καὶ τῆσ Ἀθηνᾶσ, οὓσ μεθ’ ἡμέραν ἐπιορκῶν νύκτωρ φησὶν ἑαυτῷ διαλέγεσθαι καὶ τὰ μέλλοντα ἔσεσθαι προλέγειν, ἑβδόμην δ’ ἡμέραν τῆσ θυγατρὸσ αὐτῷ τετελευτηκυίασ, πρὶν πενθῆσαι καὶ τὰ νομιζόμενα ποιῆσαι, στεφανωσάμενοσ καὶ λευκὴν ἐσθῆτα λαβὼν ἐβουθύτει καὶ παρενόμει, τὴν μόνην ὁ δείλαιοσ καὶ πρώτην αὐτὸν πατέρα προσειποῦσαν ἀπολέσασ.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 77 1:1)
οὐ γὰρ μέτρα πρῶτον ἐγένετο, εἶθ’ οὕτωσ εὑρέθη λόγοσ καὶ διαλέγεσθαι, οὐδὲ ποιηταὶ γενόμενοι τὰ ὀνόματα οἷσ δεῖ χρῆσθαι διέθηκαν, ἀλλ’ ὄντων ὀνομάτων καὶ λόγου πεζοῦ χάριτόσ τινοσ ἕνεκα καὶ ψυχαγωγίασ ἡ τούτων ἐργάτισ ὕστερον εἰσῆλθε ποιητική.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸν Σάραπιν 3:1)
ἐπειδὴ δ’ οὐκέτ’ ἔξεστιν ἐκείνῳ διαλέγεσθαι καὶ οὐδ’ ἃ πρώην ἔτυχον πέμψασ ἀπεδέξατο ταῖσ ἡδίσταισ ἐμοὶ χερσὶν, ὑπόλοιπον ἦν ὡσ ὑμᾶσ ἀποστεῖλαι τὴν τῆσ πόλεωσ ἑστίαν ἀντ’ ἐκείνου θέμενον.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἐπὶ Ἀλεξάνδρῳ ἐπιτάφιος 2:2)
κράτιστον δ’ ἴσωσ περὶ τῶν θείων πρῶτον διεξελθεῖν, εἶθ’ οὕτωσ καὶ περὶ τῆσ ἄλλησ ἐκείνων ἀρετῆσ διαλέγεσθαι·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 16:3)
πῶσ γὰρ ἂν καὶ λογίζεσθαι φαίη τισ αὐτοὺσ περὶ τῶν ὄντων μετρίωσ, ἢ πῶσ ὑπὲρ ἀρχῆσ χρῆναι διαλέγεσθαι, εἰ τοῦτο πρῶτον ἠγνοήκασι, τὴν φύσιν αὐτῆσ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 85:10)
αὖθισ δὲ ἐδόκουν πρὸσ αὐτῷ τῷ Ἀσκληπιῷ νεανίσκον τινὰ τῶν γυμναστικῶν ἔτι ἀγένειον περὶ βαλανείων διαλέγεσθαι, τὰ μεγάλα δὴ ἐπαινοῦντα καὶ τοιαύτασ τινὰσ τὰσ ἀπολαύσεισ τοῦ βίου τιθέμενον.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι α# 5:19)
καὶ πάλιν τῇ δεκάτῃ τοῦ μηνὸσ ἐδόκει μοι Ἀντωνῖνοσ ὁ Πυθοδώρου διαλέγεσθαι περὶ Νυμφῶν ἐπαίνων·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι α# 9:2)
ταῦτά τε οὕτωσ ἐδόκουν διαλέγεσθαι καὶ τυγχάνειν ἀκηκοὼσ ὡσ εἰ γενοίμην ἐν χερσὶ τοῦ θεοῦ, ἐλπίδεσ εἰε͂ν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι α# 10:22)
ἀφυπνιζόμην τε δὴ καὶ εὑρ͂ον ἐκείνην τὴν ὡρ́αν οὖσαν, ᾗπερ ἔδοξα τὸν Θεόδοτόν μοι διαλέγεσθαι, καὶ φίλοι παρῆσαν ἐντευξόμενοι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι α# 14:6)
ἐδόκουν τῷ γραμματεῖ τοῦ ἡγεμόνοσ διαλέγεσθαι περὶ τούτων, ἥκειν δ’ αὐτὸν ὡσ ἐμέ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι δ# 20:12)
δεῖ γάρ με καὶ τοῖσ ὕστερον ἀνθρώποισ διαλέγεσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι ε# 12:8)
ἔπειτ’ οὐδ’ εὔλογον γεγονέναι μὲν φάσκειν, πάλιν δ’ ὡσ ὑπαρχούσησ ἔτι τῆσ συμμαχίασ διαλέγεσθαι μὴ διαλύειν κελεύοντασ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ α# ὑπὲρ Λακεδαιμονίων πρῶτος 9:9)
διὰ ταῦτα οὔτε πρεσβείαν κοινὴν ἀνέμεινα οὔτ’ εἰσ ἕτερον βλέπειν ἠξίουν ὅ τι πράξειεν, ἀλλ’ ἡγούμενοσ εἴ τινι τῶν πάντων κἀμοὶ διαλέγεσθαι τὸ πρᾶγμα, ἐμαυτὸν ἔταξα διάκονον, ἀξιόχρεων εἶναι νομίσασ εἰ μή τι ἄλλο, ἀλλ’ ἀνακλαύσασθαι τὰσ τῆσ πόλεωσ συμφοράσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἐπιστολὴ περὶ Σμύρνης 3:7)
ἐνθυμοῦμαι δ’ ἔγωγε πῶσ ἀνέχεσθαι χρὴ ὅτ’ Ἀλκιβιάδην μὲν καὶ Κριτίαν Σωκράτει συγγενομένουσ, οἳ τοσαύτασ καὶ τηλικαύτασ αἰτίασ ἐσχήκασι καὶ ὑπὸ τῶν πολλῶν καὶ ὑπὸ τῶν ἐπιεικῶν, ὥστε Κριτίου γε οὐδ’ ἐπινοῆσαι ῥᾴδιον ἐξωλέστερον, ὃσ ἐν τριάκοντα τοῖσ πονηροτάτοισ τῶν Ἑλλήνων πρῶτοσ ἦν, τούτουσ μὲν οὔ φασι δεῖν ἐν τεκμηρίῳ ποιεῖσθαι ὅτι Σωκράτησ τοὺσ νέουσ διέφθειρεν, οὐδ’ εἶναι τἀκείνων ἁμαρτήματα οὐδ’ ὁτιοῦν πρὸσ Σωκράτη τὸν οὐδὲ αὐτὸν ἔξαρνον ὄντα τὸ μὴ οὐ διαλέγεσθαι τοῖσ νέοισ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 82:9)
πότερ’ εἰσ τὴν πνύκα συλλέξαντ’ Ἀθηναίουσ περὶ τῶν ἰδεῶν αὐτοῖσ διαλέγεσθαι καὶ διδάσκειν τί αὐτοδίκαιον καὶ τί αὐτοκαλὸν, καὶ τί τὸ ὂν μὲν ἀεὶ, γένεσιν δὲ οὐκ ἔχον;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 67:7)

SEARCH

MENU NAVIGATION