헬라어 문장 내 검색 Language

τὴν δὲ τοῦ ἀρίστου δόξαν, ὅπῃπερ ἂν ἔσεσθαι τούτων ἡγήσωνται πόλισ εἴτε ἰδιῶταί τινεσ, ἐὰν αὕτη κρατοῦσα ἐν ψυχαῖσ διακοσμῇ πάντα ἄνδρα, κἂν σφάλληταί τι, δίκαιον μὲν πᾶν εἶναι φατέον τὸ ταύτῃ πραχθὲν καὶ τὸ τῆσ τοιαύτησ ἀρχῆσ γιγνόμενον ὑπήκοον ἑκάστων, καὶ ἐπὶ τὸν ἅπαντα ἀνθρώπων βίον ἄριστον, δοξάζεσθαι δὲ ὑπὸ πολλῶν ἀκούσιον ἀδικίαν εἶναι τὴν τοιαύτην βλάβην.
(플라톤, Laws, book 9 69:1)
πρὶν ἄν τισ τό τε ἀληθὲσ ἑκάστων εἰδῇ πέρι ὧν λέγει ἢ γράφει, κατ’ αὐτό τε πᾶν ὁρίζεσθαι δυνατὸσ γένηται, ὁρισάμενόσ τε πάλιν κατ’ εἴδη μέχρι τοῦ ἀτμήτου τέμνειν ἐπιστηθῇ, περί τε ψυχῆσ φύσεωσ διιδὼν κατὰ ταὐτά, τὸ προσαρμόττον ἑκάστῃ φύσει εἶδοσ ἀνευρίσκων, οὕτω τιθῇ καὶ διακοσμῇ τὸν λόγον, ποικίλῃ μὲν ποικίλουσ ψυχῇ καὶ παναρμονίουσ διδοὺσ λόγουσ, ἁπλοῦσ δὲ ἁπλῇ, οὐ πρότερον δυνατὸν τέχνῃ ἔσεσθαι καθ’ ὅσον πέφυκε μεταχειρισθῆναι τὸ λόγων γένοσ, οὔτε τι πρὸσ τὸ διδάξαι οὔτε τι πρὸσ τὸ πεῖσαι, ὡσ ὁ ἔμπροσθεν πᾶσ μεμήνυκεν ἡμῖν λόγοσ.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φαῖδρος 327:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION