헬라어 문장 내 검색 Language

ὅταν γὰρ ἄρχῃ μὲν εἷσ τοσούτων, οἱ δὲ ἐπ’ αὐτῷ διάκονοί τε καὶ πρέσβεισ αὐτοῦ μὲν πολὺ χείρουσ, ὧν δὲ ἐπιμέλονται πολὺ βελτίουσ, πάντα δ’ ἄνευ θορύβου καὶ ταραχῆσ σιωπῇ περαίνωσι, φθόνοσ δ’ ἐκποδὼν ᾖ, δίκησ δὲ καὶ αἰδοῦσ πάντα πανταχοῦ μεστὰ, καρπὸσ δὲ ἀρετῆσ μηδένα ἐκφεύγῃ, πῶσ οὐχὶ νικᾷ τόδε τὸ ἔποσ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 26:3)
εἰ δὲ ἦσαν διάκονοι τῆσ τῶν ὄχλων ἐπιθυμίασ καὶ τὰ δοκοῦντα τοῖσ καθημένοισ ἐδημηγόρουν, οὐδ’ ἂν παρρησιάσασθαί ποτ’ αὐτοῖσ ἐξῆν, οὐχ ὅπωσ ὑπὲρ τοὺσ ἄλλουσ φρονεῖν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 43:5)
ἅπαντα μὲν τοίνυν τἀκείνου διηγεῖσθαι ἢ καὶ τὰ τῶν ἄλλων τῶν ὑπολοίπων ἔξω τοῦ καιροῦ παντελῶσ γίγνοιτ’ ἂν, ἄλλωσ τε καὶ μηδεμιᾶσ αἰτίασ εἰρημένησ κατ’ αὐτῶν πρὸσ ἣν ἀπολογεῖσθαι δεῖ, πλήν γε δὴ ὡσ διάκονοί τινεσ ἦσαν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 37:8)
πρῶτον μὲν ὅταν παύσωνται πίνοντεσ καὶ μέλλωσι καθεύδειν, εἰσάγουσι παρ’ αὐτοὺσ οἱ διάκονοι τῶν λύχνων ἔτι καιομένων ὁτὲ μὲν ἑταίρασ, ὁτὲ δὲ παῖδασ πάνυ καλούσ, ὁτὲ δὲ καὶ γυναῖκασ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 14 3:2)
"καλοῦνται δ’ οἱ δοῦλοι, ὡσ μὲν Κλείταρχόσ φησιν ἐν ταῖσ Γλώσσαισ, ἆζοι καὶ θεράποντεσ καὶ ἀκόλουθοι καὶ διάκονοι καὶ ὑπηρέται, ἔτι δ’ ἑπάμονεσ καὶ λάτρεισ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 81 1:96)
καὶ ἐκεῖ ἄλλοι τε πολλοὶ συνεγίγνοντο αὐτῇ μεθυούσῃ καθεύδοντοσ τοῦ Φρυνίωνοσ, καὶ οἱ διάκονοι οἱ Χαβρίου τράπεζαν παραθέμενοι.
(데모스테네스, Speeches 51-61, Κατὰ Νεαίρας 51:3)
] ἀλλ’ ὡσ διάκονοι καὶ δοῦλαι τεταγμέναι εἰσὶν ὑπηρετεῖν τῇ χρηστικῇ τῶν φαντασιῶν.
(에픽테토스, Works, book 2, Περὶ τῆσ τοῦ λέγειν δυνάμεωσ. 7:8)
οἱ δ’ οὐδὲν εἰσ ἀναβολὰσ καὶ μέλλησιν ὑπερέθεντο, λαβόντεσ δὲ τὰσ τῶν πατέρων ἐντολὰσ εὐσεβεῖσ ἅμα καὶ πιστοὶ γίνονται διάκονοι·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 7 273:1)
καὶ ἐκπώματα ἦν χρυσᾶ καὶ διάκονοι ὡραῖοι καὶ μουσουργοὶ καὶ γελωτοποιοὶ μεταξύ, καὶ ὅλωσ ἡδίστη τισ ἦν ἡ διατριβή, πλὴν ἀλλ’ ἕν με ἐλύπει οὐ μετρίωσ, ὁ Θεσμόπολισ ἐνοχλῶν καὶ ἀρετήν τινα πρόσ με διεξιὼν καὶ διδάσκων ὡσ αἱ δύο ἀποφάσεισ μίαν κατάφασιν ἀποτελοῦσι καὶ ὡσ εἰ ἡμέρα ἐστί, νὺξ οὐκ ἔστιν, ἐνίοτε δὲ καὶ κέρατα ἔφασκεν εἶναί μοι·
(루키아노스, Gallus, (no name) 11:6)
ὑπηρέται καὶ διάκονοί τινεσ τῶν Μοιρῶν εἶναί φατε.
(루키아노스, Juppiter confuatus, (no name) 11:3)
"τὰ δέ, ἑκάτερον τὸ μέροσ,^ ἀμφορέασ λαβόντα ὑδροφόρει καὶ ἀνθ’ ἑνὸσ δύο μοι ἐγεγένηντο οἱ διάκονοι.
(루키아노스, Philopsuedes sive incredulus, (no name) 27:14)
οἱ διάκονοι πρὸσ χάριν μηδενὶ μηδέν, ἀλλὰ μηδὲ βραδυνέτωσαν μηδὲ παραπετέσθωσαν ἔστ̓ ἂν αὐτοῖσ δοκῇ, ὁπόσα χρὴ ἀποφέρειν.
(루키아노스, Saturnalia, νόμοι συμποτικοί 1:7)
ὡσ δὲ ἐγεύσατο ὁ ἀρχιτρίκλινοσ τὸ ὕδωρ οἶνον γεγενημένον, καὶ οὐκ ᾔδει πόθεν ἐστίν, οἱ δὲ διάκονοι ᾔδεισαν οἱ ἠντληκότεσ τὸ ὕδωρ, φωνεῖ τὸν νυμφίον ὁ ἀρχιτρίκλινοσ καὶ λέγει αὐτῷ Πᾶσ ἄνθρωποσ πρῶτον τὸν καλὸν οἶνον τίθησιν, καὶ ὅταν μεθυσθῶσιν τὸν ἐλάσσω·
(ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΗΝ, chapter 1 65:1)
διάκονοι δι’ ὧν ἐπιστεύσατε, καὶ ἑκάστῳ ὡσ ὁ κύριοσ ἔδωκεν.
(PROS KORINQIOUS A, chapter 2 25:3)
μηδεμίαν ἐν μηδενὶ διδόντεσ προσκοπήν, ἵνα μὴ μωμηθῇ ἡ διακονία, ἀλλ’ ἐν παντὶ συνιστάνοντεσ ἑαυτοὺσ ὡσ θεοῦ διάκονοι·
(PROS KORINQIOUS B, chapter 1 115:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION