헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

λέξουσι δέ, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, καὶ ἕτερόν τινα λόγον ὑπεναντίον τῷ ἀρτίωσ εἰρημένῳ, ὡσ ἄρα, ὅσα τισ αἱρετὸσ ὢν πράττει κατὰ ψήφισμα, οὐκ ἔστι ταῦτα ἀρχή, ἀλλ’ ἐπιμέλειά τισ καὶ διακονία·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 13 1:1)
ἔστη γὰρ ἅπαντα ἐκεῖνα καὶ οὐδὲν ἔτι ἠνώχλησε μετ’ ἐκείνην τὴν ἡμέραν, προνοίᾳ μὲν καὶ δυνάμει τῶν θεῶν, διακονίᾳ δ’ ἡμῶν ἀναγκαίᾳ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι γ# 10:8)
εἰ μὲν γὰρ ἅπαντα ταῦθ’ ἡμῖν ἐστι διακονία καὶ νόμουσ θεῖναι καὶ πολιτείαν καταστῆσαι καὶ στρατοπέδων ἄρξαι καὶ ἀρχὴν ἐπέτειον ἐν πόλει, καὶ προσέτι προβουλεῦσαι, προεδρεῦσαι, πρεσβείαν τελέσασθαι, δικάσαι δίκασ, πανηγύρεισ, ἂν οὕτω τύχῃ, κοσμῆσαι, λέγω συνελὼν ἅπασαν πρᾶξιν καὶ προστασίαν, εἰ διακονίαν καὶ ὑπηρεσίαν χρὴ καλεῖν, οἱο͂ν δὴ καὶ βασιλείαν αὐτὴν καὶ δυναστείαν ἅπασαν, καὶ ἔτι γ’, εἰ βούλει, πρότερον οἰκίασ ἄρχοντα μὴ ἄρχειν μᾶλλον ἢ δουλεύειν, καὶ τὸ τοῦ κωμῳδιοποιοῦ βεβαίωσ καὶ παγίωσ ἔχει ὡσ ἄρ’ εἷσ εἰή τῆσ οἰκίασ δοῦλοσ ὁ δεσπότησ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 37:11)
εἰ δ’ οὖν καὶ διακονία πάντα ταῦτ’ ἐστὶ καὶ οὐδὲν σεμνὸν, τί μαθὼν, ὦ φίλη κεφαλὴ, αὐτὸσ ἡμῖν τοὺσ διακόνουσ μιμεῖ, πολιτείαν κατασκευαζόμενοσ καὶ νόμουσ συγγράφων, καὶ λέγεισ μὲν καὶ τυραννίδα συντελεῖν εἰσ νόμων θέσιν, λέγεισ δὲ τῇ φιλοσοφίᾳ δυναστείασ προσδεῖν καὶ μὴ πρότερον παύσεσθαι κακῶν τὰσ πόλεισ, πρὶν ἄν σοι τὸ πολυύμνητον δὴ τοῦτο ἢ οἱ βασιλεῖσ φιλοσοφήσωσιν, ἢ βασιλεύσωσιν οἱ φιλόσοφοι;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 39:1)
ἀλλὰ ταῦτα πάντα ἡ Θεμιστοκλέουσ, ὥσ φησι Πλάτων, διακονία καὶ κολακεία, ὡσ δ’ ἡ κοινὴ ψῆφοσ τῶν Ἑλλήνων, σοφία καὶ πρόνοια διεκώλυσε καὶ τάξιν πᾶσι τοῖσ ἔργοισ ἐπέθηκεν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 82:5)
οὐ γάρ πω καὶ τούτῳ διακονία τισ πρόσεστιν ἀγεννὴσ οὐδ’ ἀνελεύθεροσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 191:1)
τίσ δὲ πρεσβεία, τίσ διακονία δι’ ἣν ἡ πόλισ ἐντιμοτέρα;
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 436:3)
τοιαύτησ δ’ οὔσησ καταστάσεωσ, οἱά νῦν ἐστιν, ὡσ ἐν παρατάξει, μή ποτ’ ἀπερίσπαστον εἶναι δεῖ τὸν Κυνικόν, ὅλον πρὸσ τῇ διακονίᾳ τοῦ θεοῦ, ἐπιφοιτᾶν ἀνθρώποισ δυνάμενον, οὐ προσδεδεμένον καθήκουσιν ἰδιωτικοῖσ οὐδ’ ἐμπεπλεγμένον σχέσεσιν, ἃσ παραβαίνων οὐκέτι σώσει τὸ τοῦ καλοῦ καὶ ἀγαθοῦ πρόσωπον, τηρῶν δ’ ἀπολεῖ τὸν ἄγγελον καὶ κατάσκοπον καὶ κήρυκα τῶν θεῶν;
(에픽테토스, Works, book 3, Περὶ Κυνισμοῦ. 69:1)
καὶ τῆσ τἀνδρὸσ παραμυθίασ τῇ λύπῃ κρατήσασα εἰσ τὴν σκηνὴν ᾤχετο τὸν θεὸν ἱκετεύουσα δοῦναι γονὴν αὐτῇ καὶ ποιῆσαι μητέρα, ἐπαγγελλομένη τὸ πρῶτον αὐτῇ γενησόμενον καθιερώσειν ἐπὶ διακονίᾳ τοῦ θεοῦ δίαιταν οὐχ ὁμοίαν τοῖσ ἰδιώταισ ποιησόμενον.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 5 445:1)
καὶ οὔτε γαμετὰσ εἰσάγονται οὔτε δούλων ἐπιτηδεύουσιν κτῆσιν, τὸ μὲν εἰσ ἀδικίαν φέρειν ὑπειληφότεσ, τὸ δὲ στάσεωσ ἐνδιδόναι ποίησιν, αὐτοὶ δ’ ἐφ’ ἑαυτῶν ζῶντεσ διακονίᾳ τῇ ἐπ’ ἀλλήλοισ ἐπιχρῶνται.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 18 27:1)
ΕΝ ΔΕ ΤΑΙΣ ΗΜΕΡΑΙΣ ταύταισ πληθυνόντων τῶν μαθητῶν ἐγένετο γογγυσμὸσ τῶν Ἑλληνιστῶν πρὸσ τοὺσ Ἐβραίουσ ὅτι παρεθεωροῦντο ἐν τῇ διακονίᾳ τῇ καθημερινῇ αἱ χῆραι αὐτῶν.
(πράξεισ ἀποστόλων, chapter 1 195:1)
ἡμεῖσ δὲ τῇ προσευχῇ καὶ τῇ διακονίᾳ τοῦ λόγου προσκαρτερήσομεν.
(πράξεισ ἀποστόλων, chapter 1 198:1)
πῶσ οὐχὶ μᾶλλον ἡ διακονία τοῦ πνεύματοσ ἔσται ἐν δόξῃ;
(PROS KORINQIOUS B, chapter 1 57:1)
εἰ γὰρ ἡ διακονία τῆσ κατακρίσεωσ δόξα, πολλῷ μᾶλλον περισσεύει ἡ διακονία τῆσ δικαιοσύνησ δόξῃ.
(PROS KORINQIOUS B, chapter 1 58:1)
μηδεμίαν ἐν μηδενὶ διδόντεσ προσκοπήν, ἵνα μὴ μωμηθῇ ἡ διακονία, ἀλλ’ ἐν παντὶ συνιστάνοντεσ ἑαυτοὺσ ὡσ θεοῦ διάκονοι·
(PROS KORINQIOUS B, chapter 1 115:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION