헬라어 문장 내 검색 Language

τὴν δὲ Νέαιραν εἶχον ἡμέραν παρ’ ἡμέραν, διαιτητῶν γενομένων φίλων, Φρυνίων καὶ στέφανοσ ὁ ῥήτωρ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 65 1:5)
βουλόμενοσ δὲ τὸ μέλλον λαθεῖν, φυλάξασ τὴν τελευταίαν ἡμέραν τῶν διαιτητῶν, τὴν τοῦ θαργηλιῶνοσ ἢ τοῦ σκιροφοριῶνοσ γιγνομένην, εἰσ ἣν ὁ μὲν ἦλθε τῶν διαιτητῶν, ὁ δ’ οὐκ ἦλθε, πείσασ τὸν πρυτανεύοντα δοῦναι τὴν ψῆφον παρὰ πάντασ τοὺσ νόμουσ, κλητῆρ’ οὐδ’ ὁντινοῦν ἐπιγραψάμενοσ, κατηγορῶν ἔρημον, οὐδενὸσ παρόντοσ, ἐκβάλλει καὶ ἀτιμοῖ τὸν διαιτητήν·
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 112:4)
ἀλλὰ μὴν ὡσ ἀληθῆ λέγω, κάλει μοι τούτων τοὺσ μάρτυρασ, καὶ τὸν τῶν διαιτητῶν ἀνάγνωθι νόμον.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 119:1)
λέγε δὴ καὶ τὸν τῶν διαιτητῶν νόμον.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 122:1)
Μαρτυρίαι ἐντεῦθεν τοίνυν τὸ μὲν τῆσ ἐπιτροπῆσ ἐλέλυτο, ἠφανισμένων τῶν συνθηκῶν καὶ τῶν διαιτητῶν ἀντιλεγομένων·
(데모스테네스, Speeches 31-40, Πρὸσ Ἀπατούριον Παραγραφή 24:5)
ὥστε τεττάρων μὲν καὶ δέκ’ ἐτῶν γεγενημένων ἀφ’ οὗ τὸν πατέρ’ ἡμῶν ἀφεῖσαν, εἴκοσι δὲ καὶ δυοῖν ἀφ’ οὗ τυγχάνουσιν ἐγγεγραμμένοι, τετελευτηκότοσ δὲ καὶ τοῦ πατρὸσ τοῦ ἡμετέρου, πρὸσ ὃν αὐτοῖσ ἐγένονθ’ αἱ διαλλαγαί, καὶ τῶν ἐπιτρόπων, οἳ μετὰ τὸν ἐκείνου θάνατον τῶν ἡμετέρων ἐγένοντο κύριοι, καὶ τῆσ ἑαυτῶν μητρόσ, ἥτισ ἅπαντα ταῦτ’ ᾔδει, καὶ διαιτητῶν καὶ μαρτύρων καὶ πάντων τῶν πλείστων ὡσ εἰπεῖν, τὴν ἡμετέραν ἀπειρίαν καὶ τὴν ἐξ ἀνάγκησ ἄγνοιαν τῶν πεπραγμένων ἑρ́μαιον νομίσαντεσ ἑαυτῶν, τὰσ δίκασ ἡμῖν ἔλαχον ταυτασί, καὶ λόγον οὔτε δίκαιον οὔτ’ ἐπιεικῆ τολμῶσι λέγειν.
(데모스테네스, Speeches 31-40, Παραγραφὴ πρὸσ Ναυσίμακον καὶ Ξενοπείθην 9:1)
καί μοι λαβὲ πρῶτον μὲν τὴν ἀπογραφὴν ταύτην καὶ λέγ’ αὐτοῖσ ἅπερ ἑκάτεροσ ἡμῶν ἔχει, μετὰ δὲ ταῦτα τὴν τῶν διαιτητῶν μαρτυρίαν, ἵν’ ἴδωσιν ὅτι καὶ πολλῷ πλείω χρήματ’ ἔχει, καὶ περὶ τούτων ὁ Λεωκράτησ ἐνεκάλει, καὶ κατὰ ταῦτ’ ἔγνωσαν οἱ διαιτηταί.
(데모스테네스, Speeches 41-50, Πρὸσ Σπουδίαν ὑπὲρ Προικός 37:2)
ἀντιπροσκαλεσαμένου δὲ κἀκείνου ἐμὲ καὶ διαιτητῶν ἐχόντων τὰσ δίκασ, ἐπειδὴ ἡ ἀπόφασισ ἦν τῆσ δίκησ, ὁ μὲν Θεόφημοσ παρεγράφετο καὶ ὑπώμνυτο, ἐγὼ δὲ πιστεύων ἐμαυτῷ μηδὲν ἀδικεῖν εἰσῄειν εἰσ ὑμᾶσ.
(데모스테네스, Speeches 41-50, Κατὰ Εὐέργου καὶ Μνησιβούλου Ψευδομαρτυριῶν 60:1)
ἡ μὲν οὖν γνωσθεῖσα διαλλαγὴ ὑπὸ τῶν διαιτητῶν Φρυνίωνι καὶ Στεφάνῳ περὶ Νεαίρασ ταυτησὶ αὕτη ἐστίν.
(데모스테네스, Speeches 51-61, Κατὰ Νεαίρας 70:1)
πεισθέντοσ δὲ τοῦ Ἐπαινέτου ἐπὶ τούτοισ καὶ ἀνελομένου τὴν γραφὴν ἣν ἐδίωκε Στέφανον, γενομένησ συνόδου αὐτοῖσ καὶ καθεζομένων διαιτητῶν τῶν ἐγγυητῶν, δίκαιον μὲν οὐδὲν εἶχε λέγειν Στέφανοσ, εἰσ ἔκδοσιν δ’ ἠξίου τὸν Ἐπαίνετον τῇ τῆσ Νεαίρασ θυγατρὶ συμβαλέσθαι, λέγων τὴν ἀπορίαν τὴν αὑτοῦ καὶ τὴν ἀτυχίαν τὴν πρότερον γενομένην τῇ ἀνθρώπῳ πρὸσ τὸν Φράστορα, καὶ ὅτι ἀπολωλεκὼσ εἰή τὴν προῖκα, καὶ οὐκ ἂν δύναιτο πάλιν αὐτὴν ἐκδοῦναι·
(데모스테네스, Speeches 51-61, Κατὰ Νεαίρας 104:1)
ταῦτ’ ἐμοῦ προκαλουμένου οὐδεπώποτ’ ἠθέλησε συνελθεῖν οὐδὲ λόγον περὶ ὧν ἐνεκάλει ποιήσασθαι οὐδὲ δίαιταν ἐπιτρέψαι, ἑώσ ὑμεῖσ τὸν νόμον τὸν περὶ τῶν διαιτητῶν ἔθεσθε.
(디오니시오스, chapter 10 1:5)
πρὸσ δὲ τούτοισ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ἡμεῖσ μὲν τοὺσ συγγενεῖσ μάρτυρασ καὶ ἐπὶ τῶν διαιτητῶν καὶ ἐφ’ ὑμῶν παρεχόμεθα, οἷσ οὐκ ἄξιον ἀπιστεῖν, οὗτοι δέ, ἐπειδὴ ἔλαχεν Εὐφίλητοσ τὴν δίκην τὴν προτέραν τῷ κοινῷ τῶν δημοτῶν καὶ τῷ τότε δημαρχοῦντι, ὃσ νῦν τετελεύτηκε, δύο ἔτη τοῦ διαιτητοῦ τὴν δίαιταν ἔχοντοσ οὐκ ἠδυνήθησαν οὐδεμίαν μαρτυρίαν εὑρεῖν, ὡσ οὑτοσὶ ἄλλου τινὸσ πατρόσ ἐστιν ἢ τοῦ ἡμετέρου.
(디오니시오스, chapter 17 5:3)
παρόντων τῶν διαιτητῶν ὀργιζόμενοσ ὁ Πολυκλῆσ εἶπεν ὅτι καὶ τοῖσ ἐμοῖσ ἐπιτηδείοισ ἀδικεῖν δοκοίην, ὡσ πρὸσ ἐκεῖνον λέγοιεν.
(리시아스, Speeches, Κατηγορία πρὸσ τοὺσ συνουσιαστὰσ κακολογιῶν 15:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION