헬라어 문장 내 검색 Language

διέβαλλε δέ, κἀκεῖνον διαιρούμενοσ τὸν λόγον, ὡσ ἀπαγγέλλειν τἀληθῆ βουλόμενοσ, ὑπ’ ἐμοῦ καὶ Φιλοκράτουσ κωλυθείη.
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 1211)
ὁ δὲ ἔδεισε, καὶ ἠπόρει μὴ ἐσ πολλὰ αὐτῷ διαιρούμενοσ ὁ στρατὸσ ἀσθενέστεροσ ἐσ πάντα γίγνηται.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 4 1:2)
ὁ δ’ οὖν αὐτὸσ λόγοσ καὶ περὶ πάσησ φιλοσοφίασ, καὶ περί γε τῶν τῆσ ἀρετῆσ μερῶν, εἴ τισ βούλοιτο διαιρούμενοσ πρῶτον μὲν σοφίασ δύο προσαγορεύειν, τὴν μὲν ᾗ τὰ βέλτιστα συνίεμεν, τὴν δ’ ἑτέραν ᾗ κακουργοῦσιν, ἔπειτα σωφροσύνην διπλῆν, τὴν μὲν σπουδῆσ ἀξίαν καὶ πολιτικὴν, τὴν δὲ νωθρῶν τε καὶ ὑπτίων, ἔτι δ’ αὖ δικαιοσύνην ὀρθὴν καὶ ἑτέραν ταπεινὴν, καὶ διπλῆν ἀνδρείαν, τὴν μὲν σὺν νῷ καὶ φρεσὶ, τὴν δὲ ἀπόνοιαν καὶ μανίαν οὖσαν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 111:3)
αὐτὸσ τοίνυν Πλάτων ὁ μάλιστ’ ἀνθαψάμενοσ τούτου τοῦ προσρήματοσ καὶ φιλοσοφίαν τοῦτ’ εἰπὼν, τό θ’ αὑτοῦ καὶ Σωκράτουσ καὶ πρᾶγμα καὶ γράμμα, ὅμωσ κατ’ ἀμφότερα πεποίηται τοὺσ τρόπουσ αὐτῶν, τούσ τε γὰρ φιλοκάλουσ καὶ φιλομαθεῖσ ἐπιεικῶσ εὑρ́οι τισ ἂν αὐτὸν φιλοσόφουσ ὀνομάζοντα, ἐγγύσ τι τῆσ τῶν πολλῶν κλήσεωσ, καὶ πάλιν που διαιρούμενοσ τούτουσ ἰδίᾳ προσείρηκε φιλοσόφουσ, τοὺσ περὶ τὰσ ἰδέασ πραγματευομένουσ καὶ τῶν σωμάτων ὑπερορῶντασ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 196:11)
Ἄρτιοσ ἀριθμόσ ἐστιν ὁ δίχα διαιρούμενοσ.
(유클리드, Elements, book 7, type Def6)
Περισσὸσ δὲ ὁ μὴ διαιρούμενοσ δίχα ἢ [ὁ] μονάδι διαφέρων ἀρτίου ἀριθμοῦ.
(유클리드, Elements, book 7, type Def7)
ἄρτιοσ δὲ ἀριθμόσ ἐστιν ὁ δίχα διαιρούμενοσ·
(유클리드, Elements, book 9, type Prop454)
ὁ δὲ τὸν μὲν ὀνομαστὶ καλῶν, τῷ δὲ στρατηγικώτερον ἐμβλέπων, τοῦ δὲ δρασσόμενοσ τῆσ δεξιᾶσ, ὃν δὲ δεήσει δυσωπῶν, καὶ ποικίλοισ διαιρούμενοσ πάθεσιν ἐπὶ τῆσ ἀνάγκησ εἶργεν ἀπὸ τῆσ σφαγῆσ πάντων τὸν σίδηρον, ὥσπερ τὰ κυκλωθέντα τῶν θηρίων ἀεὶ πρὸσ τὸν καθαπτόμενον ἀντιστρεφόμενοσ.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον γ. 460:1)
εἰ δέ τισ καὶ τοῖσ φυτοῖσ ψυχῆσ μεταδίδωσι καὶ διαιρούμενοσ αὐτὰσ ὀνομάζει φυτικὴν μὲν ταύτην, αἰσθητικὴν δὲ τὴν ἑτέραν, λέγει μὲν οὐδ’ οὗτοσ ἄλλα, τῇ λέξει δ’ οὐ πάνυ τῇ συνήθει κέχρηται.
(갈레노스, On the Natural Faculties., ΓΑΛΗΝΟΥ ΠΕΡΙ ΦΥΣΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ Α, section 12)
πῶσ δ’ οὐκ αἰδεῖται τὰσ μὲν τῆσ πέψεωσ ἀποτυχίασ διαιρούμενοσ, ὡσ πολλαί τ’ εἰσὶ καὶ κατὰ πολλὰσ γίγνονται προφάσεισ, ὑπὲρ δὲ τῶν τῆσ αἱματώσεωσ σφαλμάτων οὐδ’ ἄχρι Ῥήματοσ ἑνὸσ οὐδ’ ἄχρι συλλαβῆσ μιᾶσ φθεγξάμενοσ;
(갈레노스, On the Natural Faculties., B, section 89)
πῶσ λέγεισ, καὶ πῇ διαιρούμενοσ ἑκάτερον;
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Σοφιστής 26:11)
τούτῳ δὴ τῷ κατ’ ἀριθμὸν ὄνομα μὲν ἄρτιον, λόγοσ δέ, ἀριθμὸσ διαιρούμενοσ εἰσ ἴσα δύο μέρη.
(플라톤, Laws, book 10 68:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION