헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

Τὴν δὲ διαίρεσιν τῆσ γῆσ οἱ κεκτημένοι καὶ ὣσ ἐπὶ προφάσεσι ποικίλαισ διέφερον ἐπὶ πλεῖστον.
(아피아노스, The Civil Wars, book 1, chapter 3 4:1)
ὅθεν αὐτοὺσ οὐκ ἐδύναντο οἱ Ῥωμαῖοι διώκειν ἐσ πολύ, τήν τε διαίρεσιν σφῶν τὴν ἐσ πολλὰ δείσαντεσ, καὶ τὴν ἀπειρίαν τῶν ὁδῶν καὶ τὰ ἴχνη τῆσ φυγῆσ συγκεχυμένα.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 5 3:2)
οὐ γὰρ εἰσ Ἕλληνασ καὶ βαρβάρουσ διαιρεῖτε νῦν τὰ γένη, οὐδὲ γελοίαν τὴν διαίρεσιν ἀπεφήνατε αὐτοῖσ πολυανθρωποτέραν τὴν πόλιν παρεχόμενοι ἢ κατὰ πᾶν, ὡσ εἰπεῖν, τὸ Ἑλληνικὸν φῦλον, ἀλλ’ εἰσ Ῥωμαίουσ τε καὶ οὐ Ῥωμαίουσ ἀντιδιείλετε, ἐπὶ τοσοῦτον ἐξηγάγετε τὸ τῆσ πόλεωσ ὄνομα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 18:8)
καθόλου γὰρ ὅσα μὴ ἔχει διαίρεσιν, ᾗ μὴ ἔχει, ταύτῃ ἓν λέγεται, οἱο͂ν εἰ ᾗ ἄνθρωποσ μὴ ἔχει διαίρεσιν, εἷσ ἄνθρωποσ, εἰ δ’ ᾗ ζῷον, ἓν ζῷον, εἰ δὲ ᾗ μέγεθοσ, ἓν μέγεθοσ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 78:2)
τὸ δὲ ὡσ ἀληθὲσ ὄν, καὶ μὴ ὂν ὡσ ψεῦδοσ, ἐπειδὴ παρὰ σύνθεσίν ἐστι καὶ διαίρεσιν, τὸ δὲ σύνολον περὶ μερισμὸν ἀντιφάσεωσ τὸ μὲν γὰρ ἀληθὲσ τὴν κατάφασιν ἐπὶ τῷ συγκειμένῳ ἔχει τὴν δ’ ἀπόφασιν ἐπὶ τῷ διῃρημένῳ, τὸ δὲ ψεῦδοσ τούτου τοῦ μερισμοῦ τὴν ἀντίφασιν·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 6 47:2)
τὸ γὰρ μὴ ὑπολείπειν τὴν διαίρεσιν ἀποδίδωσι τὸ εἶναι δυνάμει ταύτην τὴν ἐνέργειαν, τὸ δὲ χωρίζεσθαι οὔ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 9 62:1)
εἰ δὴ τὸ μὴ ὂν λέγεται πλεοναχῶσ, καὶ μήτε τὸ κατὰ σύνθεσιν ἢ διαίρεσιν ἐνδέχεται κινεῖσθαι μήτε τὸ κατὰ δύναμιν τὸ τῷ ἁπλῶσ ὄντι ἀντικείμενον τὸ γὰρ μὴ λευκὸν ἢ μὴ ἀγαθὸν ὅμωσ ἐνδέχεται κινεῖσθαι κατὰ συμβεβηκόσ, εἰή γὰρ ἂν ἄνθρωποσ τὸ μὴ λευκόν·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 11 179:4)
καὶ τὴν τῶν οἰκοπέδων δὲ διαίρεσιν δεῖ σκοπεῖν, μή ποτ’ οὐ συμφέρει πρὸσ οἰκονομίαν·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 2 117:2)
ἀπορήσειε δ’ ἄν τισ πρῶτον μὲν τὴν διαίρεσιν τοῦ πλήθουσ τῶν πολιτῶν.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 2 172:1)
ἕτερον δὲ εἶδοσ διὰ τὴν ἐχομένην διαίρεσιν·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 4 98:4)
ληπτέον γὰρ τὴν τούτων διαίρεσιν, εἶτα ἐκ τούτων ἀφ’ ἑκατέρασ ὥσπερ σύμβολον λαμβάνοντασ συνθετέον.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 4 133:3)
δῆλον γὰρ ὡσ ἀκολουθεῖν δεήσει καὶ τὴν παιδείαν κατὰ τὴν διαίρεσιν ταύτην.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 7 221:1)
ἡ γὰρ φύσισ δέδωκε τὴν διαίρεσιν ποιήσασα αὐτὸ τὸ γένει ταὐτὸ τὸ μὲν νεώτερον τὸ δὲ πρεσβύτερον, ὧν τοῖσ μὲν ἄρχεσθαι πρέπει τοῖσ δ’ ἄρχειν·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 7 225:2)
ἔπειθ’ ὅταν ἐπενέγκῃ τὸ δοιαὶ δὲ πελειάδεσ ἀμφὶσ ἕκαστον χρύσειαι νεμέθοντο, δύω δ’ ὑπὸ πυθμένεσ ἦσαν, ἀκουστέον οὐ πυθμένασ δύο, ἀλλ’ οὐδὲ κατὰ διαίρεσιν ἀναγνωστέον, ὡσ ὁ Θρᾲξ, Διονύσιοσ, ἀλλὰ κατὰ σύνθετον ὑποπυθμένεσ, ὅπωσ ἐπὶ τῶν πελειάδων ἀκούωμεν,1 ὅτι τέσσαρεσ μὲν ἦσαν ἐπὶ τῶν ὤτων, δύο δὲ ὑποπυθμένεσ, τουτέστιν ὑπὸ τῷ πυθμένι οἱο͂ν ὑποπυθμένιοι·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 82 1:1)
ἔτι δὲ τὴν πολιτείαν τὴν αὐτὴν ἐσχηκέναι τάξιν καὶ διαίρεσιν τῇ παρ’ Αἰγυπτίοισ, εἰσ τρία μέρη διανεμηθείσῃ·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 28 4:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION