헬라어 문장 내 검색 Language

εἰσ τρία μέρη διαιρεῖται ἡ ἡμέρα, ὅταν εἰσίῃ γραφὴ παρανόμων εἰσ τὸ δικαστήριον.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 197 1:2)
ἐπισκεπτέον οὖν τὰ μὲν αὐτόν, τὰ δὲ τὴν γυναῖκα, ὡσ ἑκατέροισ διαιρεῖται τὰ ἔργα τῆσ οἰκονομίασ.
(아리스토텔레스, 경제학, Book 1 38:1)
ἀλλὰ μὴν ἡ ὄρεξισ εἰσ τρία διαιρεῖται, εἰσ βούλησιν καὶ θυμὸν καὶ ἐπιθυμίαν·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 109:1)
οἰνοφλυγία γὰρ καὶ γαστριμαργία καὶ λαγνεία καὶ ὀψοφαγία καὶ πάντα τὰ τοιαῦτα περὶ τὰσ εἰρημένασ ἐστὶν αἰσθήσεισ, εἰσ ἅπερ μόρια ἡ ἀκολασία διαιρεῖται.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 3 69:2)
καὶ πότερον αἱ ἀρχαὶ καὶ τὰ στοιχεῖα τὰ γένη ἐστὶν ἢ εἰσ ἃ διαιρεῖται ἐνυπάρχοντα ἕκαστον·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 3 14:2)
στοιχεῖον λέγεται ἐξ οὗ σύγκειται πρώτου ἐνυπάρχοντοσ ἀδιαιρέτου τῷ εἴδει εἰσ ἕτερον εἶδοσ, οἱο͂ν φωνῆσ στοιχεῖα ἐξ ὧν σύγκειται ἡ φωνὴ καὶ εἰσ ἃ διαιρεῖται ἔσχατα, ἐκεῖνα δὲ μηκέτ’ εἰσ ἄλλασ φωνὰσ ἑτέρασ τῷ εἴδει αὐτῶν, ἀλλὰ κἂν διαιρῆται, τὰ μόρια ὁμοειδῆ, οἱο͂ν ὕδατοσ τὸ μόριον ὕδωρ, ἀλλ’ οὐ τῆσ συλλαβῆσ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 33:1)
ὁμοίωσ δὲ καὶ τὰ τῶν σωμάτων στοιχεῖα λέγουσιν οἱ λέγοντεσ εἰσ ἃ διαιρεῖται τὰ σώματα ἔσχατα, ἐκεῖνα δὲ μηκέτ’ εἰσ ἄλλα εἴδει διαφέροντα·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 33:2)
ἔτι εἰσ ἃ διαιρεῖται ἢ ἐξ ὧν σύγκειται τὸ ὅλον, ἢ τὸ εἶδοσ ἢ τὸ ἔχον τὸ εἶδοσ, οἱο͂ν τῆσ σφαίρασ τῆσ χαλκῆσ ἢ τοῦ κύβου τοῦ χαλκοῦ καὶ ὁ χαλκὸσ μέροσ τοῦτο δ’ ἐστὶν ἡ ὕλη ἐν ᾗ τὸ εἶδοσ καὶ ἡ γωνία μέροσ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 235:4)
καίτοι διαιρεῖται καὶ ὁ κύκλοσ εἰσ τὰ τμήματα ὥσπερ καὶ ἡ συλλαβὴ εἰσ τὰ στοιχεῖα.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 137:1)
ὅσα μὲν γὰρ τοῦ λόγου μέρη καὶ εἰσ ἃ διαιρεῖται ὁ λόγοσ, ταῦτα πρότερα ἢ πάντα ἢ ἔνια·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 151:2)
ὁ δὲ τῆσ ὀρθῆσ λόγοσ οὐ διαιρεῖται εἰσ ὀξείασ λόγον, ἀλλ’ <ὁ> τῆσ ὀξείασ εἰσ ὀρθήν·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 152:1)
ὥσθ’ ὅσα μὲν μέρη ὡσ ὕλη καὶ εἰσ ἃ διαιρεῖται ὡσ ὕλην, ὕστερα·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 153:2)
δὴ ὁμοίωσ, τὸ δὲ σῶμα καὶ τὰ τούτου μόρια ὕστερα ταύτησ τῆσ οὐσίασ, καὶ διαιρεῖται εἰσ ταῦτα ὡσ εἰσ ὕλην οὐχ ἡ οὐσία ἀλλὰ τὸ σύνολον, τοῦ μὲν οὖν συνόλου πρότερα ταῦτ’ ἔστιν ὥσ, ἔστι δ’ ὡσ οὔ οὐδὲ γὰρ εἶναι δύναται χωριζόμενα·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 155:1)
στοιχεῖον δ’ ἐστὶν εἰσ ὃ διαιρεῖται ἐνυπάρχον ὡσ ὕλην, οἱο͂ν τῆσ συλλαβῆσ τὸ <α> καὶ τὸ <β>.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 270:1)
πάντα γὰρ διαιρεῖται τοῖσ ἀντικειμένοισ, καὶ ὅτι τὰ ἐναντία ἐν ταὐτῷ γένει, δέδεικται·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 10 123:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION