헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

οὔσησ δὲ καὶ ἀναπαύσεωσ ἐν τῷ βίῳ, καὶ ἐν ταύτῃ διαγωγῆσ μετὰ παιδιᾶσ, δοκεῖ καὶ ἐνταῦθα εἶναι ὁμιλία τισ ἐμμελήσ, καὶ οἱᾶ δεῖ λέγειν καὶ ὥσ, ὁμοίωσ δὲ καὶ ἀκούειν.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 4 140:3)
ἅπαντα δὴ τοῦτον τὸν λόγον διῆλθον οὐκ ἄλλωσ οὐδ’ ὡσ τάχ’ ἂν δόξαιμί τισιν, ἀδολεσχεῖν βουλόμενοσ, ἀλλ’ οὗπερ ἐξ ἀρχῆσ ὑπεθέμην βίου καὶ τῆσ τῶν πενήτων διαγωγῆσ παράδειγμα ἐκτιθείσ,ὃ αὐτὸσ ἠπιστάμην, τῷ βουλομένῳ θεάσασθαι λόγων τε καὶ ἔργων καὶ κοινωνιῶν τῶν πρὸσ ἀλλήλουσ, εἴ τι τῶν πλουσίων ἐλαττοῦνται διὰ τὴν πενίαν πρὸσ τὸ ζῆν εὐσχημόνωσ καὶ κατὰ φύσιν ἢ τῷ παντὶ πλέον ἔχουσιν.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΕΥΒΟΙΚΟΣ ἢ ΚΥΝΗΓΟΣ. 98:1)
ὁ δὲ τούτου κατεγέλασεν ὡσ ἐκ τῆσ Σκυθίασ καὶ θηριώδουσ διαγωγῆσ πεποιημένου τὰσ ἀποκρίσεισ.
(디오도로스 시켈로스, Library, fragmenta libri ix, chapter 26 6:3)
ἀλλ’ ἐξ ἁπάσησ ἰδέασ μικτὸν ἐναγωνίου τε καὶ θεωρητικῆσ καὶ ἡδείασ, ἵνα καὶ τοῖσ περὶ τοὺσ πολιτικοὺσ διατρίβουσι λόγουσ καὶ τοῖσ περὶ τὴν φιλόσοφον ἐσπουδακόσι θεωρίαν καὶ εἴ τισιν ἀοχλήτου δεήσει διαγωγῆσ ἐν ἱστορικοῖσ ἀναγνώσμασιν, ἀποχρώντωσ ἔχουσα φαίνηται.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 8 5:1)
ὡσ ὁ Ζεὺσ αὐτὸσ ἑαυτῷ σύνεστιν καὶ ἡσυχάζει ἐφ’ ἑαυτοῦ καὶ ἐννοεῖ τὴν διοίκησιν τὴν ἑαυτοῦ οἱά ἐστὶ καὶ ἐν ἐπινοίαισ γίνεται πρεπούσαισ ἑαυτῷ, οὕτωσ καὶ ἡμᾶσ δύνασθαι αὐτοὺσ ἑαυτοῖσ λαλεῖν, μὴ προσδεῖσθαι ἄλλων, διαγωγῆσ μὴ ἀπορεῖν·
(에픽테토스, Works, book 3, Τί ἐρημία καὶ ποῖοσ ἐρ́ημοσ. 7:1)
καὶ οὕτωσ οὐδέποτε ἀπορεῖ διαγωγῆσ.
(에픽테토스, Works, book 3, Τί ἐρημία καὶ ποῖοσ ἐρ́ημοσ. 18:4)
ἐὰν δ’ εἴπωμεν ὅτι, ἂν μὴ ἀπαλλαγῶσι τῆσ δεινότητοσ, καὶ τελευτήσαντασ αὐτοὺσ ἐκεῖνοσ μὲν ὁ τῶν κακῶν καθαρὸσ τόποσ οὐ δέξεται, ἐνθάδε δὲ τὴν αὑτοῖσ ὁμοιότητα τῆσ διαγωγῆσ ἀεὶ ἕξουσι, κακοὶ κακοῖσ συνόντεσ, ταῦτα δὴ καὶ παντάπασιν ὡσ δεινοὶ καὶ πανοῦργοι ἀνοήτων τινῶν ἀκούσονται.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 213:2)
"δῆλον οὖν ὡσ οὔσησ κρείττονοσ τῆσ ἐν τῷ τεθνάναι διαγωγῆσ ἢ τῆσ ἐν τῷ ζῆν, οὕτωσ ἀπεφήνατο" μυρία δ’ ἐπὶ μυρίοισ ἄν τισ ἔχοι τοιαῦτα παρατίθεσθαι πρὸσ ταὐτὸ κεφάλαιον·
(플루타르코스, Consolatio ad Apollonium, chapter, section 27 3:11)
"ὅσοι δ’ ὑπολαμβάνουσι φιλοσόφοισ ἐπιβάλλειν μάλιστα τὸν σχολαστικὸν βίον ἀπ’ ἀρχῆσ, οὗτοί μοι δοκοῦσι διαμαρτάνειν, ὑπονοοῦντεσ διαγωγῆσ τινοσ ἕνεκεν δεῖν τοῦτο ποιεῖν ἢ ἄλλου τινὸσ τούτῳ παραπλησίου, καὶ τὸν ὅλον βίον οὕτω πωσ διελκύσαι·
(플루타르코스, De Stoicorum repugnantiis, section 2 5:2)
ᾤκει μὲν οὖν ἐν ἄστει παρὰ Καλλίππῳ τινὶ τῶν γνωρίμων, ἀγρὸν δὲ διαγωγῆσ χάριν ἐκτήσατο, καὶ τοῦτον ὕστερον εἰσ Σικελίαν πλέων Σπευσίππῳ δωρεὰν ἔδωκεν, ᾧ μάλιστα τῶν Ἀθήνησι φίλων ἐχρῆτο καὶ συνδιῃτᾶτο, βουλομένου τοῦ Πλάτωνοσ ὁμιλίᾳ χάριν ἐχούσῃ καὶ παιδιᾶσ ἐμμελοῦσ κατὰ καιρὸν ἁπτομένῃ κεραννύμενον ἀφηδύνεσθαι τοῦ Δίωνοσ τὸ ἦθοσ.
(플루타르코스, Dion, chapter 17 1:2)
καί μοι δοκεῖ τὴν μειρακιώδη καὶ σοβαρὰν ἐκείνην προσωνυμίαν ἓν τοῦτο ποιεῖν ἀνεπίφθονον καὶ πρέπουσαν, οὕτωσ εὐμενὲσ ἦθοσ καὶ βίον ἐν ἐξουσίᾳ καθαρὸν καὶ ἀμίαντον Ὀλύμπιον προσαγορεύεσθαι, καθάπερ τὸ τῶν θεῶν γένοσ ἀξιοῦμεν αἴτιον μὲν ἀγαθῶν, ἀναίτιον δὲ κακῶν πεφυκὸσ ἄρχειν καὶ βασιλεύειν τῶν ὄντων, οὐχ ὥσπερ οἱ ποιηταὶ συνταράττοντεσ ἡμᾶσ ἀμαθεστάταισ δόξαισ ἁλίσκονται τοῖσ αὑτῶν μυθεύμασι, τὸν μὲν τόπον, ἐν ᾧ τοὺσ θεοὺσ κατοικεῖν λέγουσιν, ἀσφαλὲσ ἕδοσ καὶ ἀσάλευτον καλοῦντεσ, οὐ πνεύμασιν, οὐ νέφεσι χρώμενον, ἀλλ’ αἴθρᾳ μαλακῇ καὶ φωτὶ καθαρωτάτῳ τὸν ἅπαντα χρόνον ὁμαλῶσ περιλαμπόμενον, ὡσ τοιαύτησ τινὸσ τῷ μακαρίῳ καὶ ἀθανάτῳ διαγωγῆσ μάλιστα πρεπούσησ, αὐτοὺσ δὲ τοὺσ θεοὺσ ταραχῆσ καὶ δυσμενείασ καὶ ὀργῆσ ἄλλων τε μεστοὺσ παθῶν ἀποφαίνοντεσ οὐδ’ ἀνθρώποισ νοῦν ἔχουσι προσηκόντων.
(플루타르코스, Περικλῆς, chapter 39 2:1)
"σκοπῶμεν, ὅπωσ συμπόταισ διὰ λόγου καὶ φιλοσοφίασ ἀλλήλουσ εὐφραίνειν δυναμένοισ μηδὲν ἐπάξομεν τοιοῦτον θύραθεν, ὃ κώλυμα διαγωγῆσ μᾶλλον ἢ διαγωγή τισ ἔσται.
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 7, Τίσι μάλιστα χρηστέον ἀκροάμασι παρὰ δεῖπνον. 14:1)
οἵ τε περὶ τὴν ἀνάγνωσιν τὸ παραπλήσιον ποιοῦντεσ οὔτε τῆσ παραυτίκα διαγωγῆσ ἀληθινῶσ οὔτε τῆσ εἰσ τὸ μέλλον ὠφελείασ στοχάζονται δεόντωσ.
(폴리비오스, Histories, book 3, chapter 57 9:1)
ὃ δ’ ἐστὶ ῥᾷστον μὲν τῶν ὄντων, μεγίστασ δὲ παρέχεται χρείασ ἐν τοῖσ ἐπισφαλέσι καιροῖσ, τούτου πάντεσ κατολιγωροῦμεν, καὶ ταῦτα δυνάμενοι μετ’ εὐσχήμονοσ ἀναπαύσεωσ ἅμα καὶ διαγωγῆσ ἐκ τῆσ ἱστορίασ καὶ πολυπραγμοσύνησ περιποιεῖσθαι τὴν τοιαύτην ἐμπειρίαν.
(폴리비오스, Histories, book 5, chapter 75 6:1)
νυκτὸσ ἀπερχομένησ γεννώμεθα ἦμαρ ἐπ’ ἦμαρ, τοῦ προτέρου βιότου μηδὲν ἔχοντεσ ἔτι, ἀλλοτριωθέντεσ τῆσ ἐχθεσινῆσ διαγωγῆσ, τοῦ λοιποῦ δὲ βίου σήμερον ἀρχόμενοι.
(작자 미상, Greek Anthology, Volume IV, book 10, chapter 791)

SEARCH

MENU NAVIGATION