헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ὑμᾶσ δ’ ἤδη κελεύει περὶ τούτων ἐν δῷ δικαστηρίῳ διαγιγνώσκειν·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 322)
περὶ δὲ Κτησιφῶντοσ τοῦ γράψαντοσ τὴν γνώμην βραχέα βούλομαι εἰπεῖν, τὰ δὲ πολλὰ ὑπερβήσομαι, ἵνα καὶ πεῖραν λάβω, εἰ δύνασθε τοὺσ σφόδρα πονηρούσ, κἂν μή τισ προείπῃ, διαγιγνώσκειν.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 213 1:1)
τέκμαρ δὲ ἐφελκὶσ, ἢ ὑμένιον, εὖτε ἀράχνιον, ἐρυθρὸν ἐκκριθὲν, ἢ πῦον λευκὸν οὐρηθὲν, ἄλλοτε μὲν καθαρὸν, ἀμιγὲσ, ἄλλοτε δὲ οὔροισι ξυμμεμιγμένον· τοῖσδε χρὴ καὶ ἀποστάσιασ διαγιγνώσκειν, ἢν προσγένωνται πυρετοὶ ἐσ ἑσπέρην καὶ Ῥίγεα· πόνοι ἀμφὶ τὴν ὀσφὺν, κνησμοί · ἢν δὲ καὶ ἐκραγῇ, θρόμβοι πυώδεεσ, σαρκοειδέεσ, ἀτὰρ ἠδὲ λευκοῦ πύου ἀπόστασισ· τὰ δὲ ἕλκεα, δακνώδεα, ἄλλοτε μὲν καθαιρόμενα, ἄλλοτε δὲ Ῥυπαρὰὄντα.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.103)
πῶσ οὖν οὕτω ζώντων ἡμῶν τοὺσ αὑτοῦ παῖδασ ἕκαστοσ ἔσται δυνατὸσ διαγιγνώσκειν;
(아리스토파네스, Ecclesiazusae, Agon, epirrheme 2:1)
καὶ νὴ Δία τάσ γε πόλεισ, ὁπόσαι τῆσ γῆσ τῆσδ’ εἰσὶν ἄποικοι, διαγιγνώσκειν ὅτι ταῦθ’ ἡμῖν ὥσπερ τὰ κατάγματα κεῖται χωρὶσ ἕκαστον·
(아리스토파네스, Lysistrata, Agon, antepirrheme22)
οὕτω διαγιγνώσκειν χαλεπὸν πρᾶγμ’ ἐστὶ δίκαιον.
(아리스토파네스, Plutus, Agon, epirrheme 1:31)
τὸν Δία φήσεισ ἆρ’ οὐκ ὀρθῶσ διαγιγνώσκειν τὸ κράτιστον·
(아리스토파네스, Plutus, Agon, epirrheme 1:32)
πῶσ οὖν διαγιγνώσκειν καλῶσ δυνήσομαι ὥσπερ πρότερον τὰ πράγματ’ ἔτι μασώμενοσ;
(아리스토파네스, Wasps, Episode20)
τὴν δ’ ἡλιαίαν διαγιγνώσκειν.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 36:3)
ἐὰν δέ τισ τὸν ἀνδροφόνον κτείνῃ ἢ αἴτιοσ ᾖ φόνου, ἀπεχόμενον ἀγορᾶσ ἐφορίασ καὶ ἄθλων καὶ ἱερῶν Ἀμφικτυονικῶν, ὥσπερ τὸν Ἀθηναῖον κτείναντα, ἐν τοῖσ αὐτοῖσ ἐνέχεσθαι, διαγιγνώσκειν δὲ τοὺσ ἐφέτασ.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 48:1)
ἐάν τισ ἀποκτείνῃ τὸν ἀνδροφόνον φησὶν ἢ αἴτιοσ ᾖ φόνου, ἀπεχόμενον ἀγορᾶσ ἐφορίασ καὶ ἄθλων καὶ ἱερῶν Ἀμφικτυονικῶν, ὥσπερ τὸν Ἀθηναῖον κτείναντα, ἐν τοῖσ αὐτοῖσ ἐνέχεσθαι, διαγιγνώσκειν δὲ τοὺσ ἐφέτασ.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 50:1)
ὁπότε ἄνθρωποί τινεσ σοφώτεροι γενόμενοι τῆσ ἁπάσησ σοφίασ, οὐ κηρὸν ἐγχέαντεσ τοῖσ ὠσίν, ὥσπερ οἶμαί φασι τοὺσ Ἰθακησίουσ ναύτασ ὑπὲρ τοῦ μὴ κατακοῦσαι τῆσ τῶν Σειρήνων ᾠδῆσ, ἀλλὰ μολύβδου τινὸσ μαλθακὴν ὁμοῦ καὶ ἄτρωτον ὑπὸ φωνῆσ φύσιν, ἔτι δὲ οἶμαι πρὸ τῶν ὀφθαλμῶν σκότοσ πολὺ προβαλόμενοι καὶ ἀχλύν, ὑφ’ ἧσ Ὅμηρόσ φησι κωλύεσθαι τὸν καταληφθέντα διαγιγνώσκειν θεόν, ὑπερφρονοῦσι τὰ θεῖα, καὶ μίαν ἱδρυσάμενοι δαίμονα πονηρὰν καὶ ἄλυπον, τρυφήν τινα ἢ ῥᾳθυμίαν πολλὴν καὶ ἀνειμένην ὕβριν, ἡδονὴν ἐπονομάζοντεσ, γυναικείαν τῷ ὄντι θεόν, προτιμῶσι καὶ θεραπεύουσι κυμβάλοισ τισὶν ἢ ψόφοισ καὶ αὐλοῖσ ὑπὸ σκότοσ αὐλουμένοισ, ἧσ εὐωχίασ οὐδεὶσ ἐκείνοισ φθόνοσ, εἰ μέχρι τοῦ ᾅδειν αὐτοῖσ τὸ σοφὸν ἦν, ἀλλὰ μὴ τοὺσ θεοὺσ ἡμῶν ἀφῃροῦντο καὶ ἀπῴκιζον, ἐξελαύνοντεσ ἐκ τῆσ αὑτῶν πόλεώσ τε καὶ ἀρχῆσ, ἐκ τοῦδε τοῦ κόσμου παντόσ, εἴσ τινασ χώρασ ἀτόπουσ, καθάπερ ἀνθρώπουσ δυστυχεῖσ εἴσ τινασ νήσουσ ἐρήμουσ·
(디오, 크리소토모스, 연설, Ὀλυμπικὸσ ἢ περὶ τῆσ πρώτησ τοῦ θεοῦ ἐννοίας 46:1)
ταῦτ’ οὖν ἐνθυμηθέντεσ καὶ τὸ σχῆμα τῆσ πολιτείασ τοῦθ’ ἡγησάμενοι κράτιστον εἶναι μηθενὸσ ἀπελαύνετε τὸν δῆμον, ἀλλ’ ὥσπερ ἀρχὰσ ἀποδεικνύναι τὰσ καθ’ ἕκαστον ἐνιαυτὸν ἡγησομένασ τῆσ πόλεωσ, καὶ νόμουσ τοὺσ μὲν ἐπικυροῦν, τοὺσ δ’ ἀναιρεῖν, καὶ περὶ πολέμου καὶ εἰρήνησ διαγιγνώσκειν, ἃ μέγιστα καὶ κυριώτατά ἐστι τῶν ἐν τῇ πόλει διαπραττομένων, μεταδεδώκατε αὐτῷ καὶ οὐθενὸσ τούτων αὐτοκράτορα πεποιήκατε τὴν βουλήν·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 7, chapter 56 4:1)
ἀλλ’ ἐπεὶ πάντα μᾶλλον ἢ τὰ τῆσ φύσεωσ ἔργα διαγιγνώσκειν οἱ περὶ τὸν Ἐρασίστρατόν εἰσιν ἱκανοί, φέρε κἀκ τῆσ τῶν ζῳών ἀνατομῆσ ἐπιδείξωμεν αὐτοῖσ, ὡσ ἑκάτεροσ τῶν χιτώνων ἐνεργεῖ τὴν εἰρημένην ἐνέργειαν.
(갈레노스, On the Natural Faculties., G, section 845)
Οὐδὲ γὰρ τῶν τοιουτέων ὁρέω ἐμπείρουσ τοὺσ ἰητροὺσ, ὡσ χρὴ διαγιγνώσκειν τὰσ ἀσθενείασ ἐν τῇσι νούσοισιν, αἵ τε διὰ κενεαγγείην ἀσθενεῦνται, αἵ τε δι’ ἄλλον τινὰ ἐρεθισμὸν, αἵ τε διὰ πόνον καὶ ὑπὸ ὀξύτητοσ τῆσ νούσου, ὁκόσα τε ἡμέων ἡ φύσισ καὶ ἡ ἕξισ ἑκάστοισιν ἐκτεκνοῖ πάθεα καὶ εἴδεα παντοῖα‧ καίτοι σωτηρίην ἢ θάνατον φέρει γιγνωσκόμενα ἢ ἀγνοούμενα τὰ τοιαῦτα.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ, 11.11)

SEARCH

MENU NAVIGATION