헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

διὸ καὶ σφόδρα ἄξιόσ ἐστι μισεῖσθαι, ὅτι πονηρὸσ ὢν καὶ τὰ τῶν χρηστῶν σημεῖα διαφθείρει.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 993)
ὥσπερ γὰρ ἐν τοῖσ κατὰ τὸν βίον πράγμασιν ὅστισ ἑαυτὸν κόσμιον παρέχει καὶ σώφρονα καὶ τοῖσ πᾶσιν εὔτακτον, οὐδ’ ἂν εἷσ εἴποι δή που τοῦτον ὡσ ταύτῃ διαφθείρει τοὺσ ἐντυγχάνοντασ, ὅτι μὴ καὶ τοῦ σωφρονεῖν παράδειγμα πάντεσ ἂν αὐτὸν εἶναι φαῖμεν, εἴπερ αὐτοὶ μέλλομεν δόξειν σωφρονεῖν, οὕτω κἀν τοῖσ λόγοισ ὅστισ τὴν τοῦ καλοῦ καὶ πρέποντοσ φυλακὴν ἔχει καὶ μηδαμοῦ παρορᾷ τὸ βέλτιον, μηδ’ ἀμελεῖ τοῦ περὶ ταῦτα κόσμου, τὸ σὸν, ὦ Πλάτων, ποιεῖ, τό γε σύμπαν τοῦτο ὡσ κόσμοσ ἐκλήθη λογιζόμενοσ, ἀλλ’ οὐχὶ ἀκοσμία οὐδ’ ἀταξία οὐδὲ τῶν περὶ ταῦτα ὀνομάτων οὐδέν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 17:2)
ἐπεὶ δ’ ἐν τοῖσ λόγοισ ἐπὶ τὰ φαυλότατ’ ἐξηγεῖται καὶ τὰσ ἀληθεῖσ εἰκόνασ αὐτῶν τῆσ διανοίασ διαφθείρει καὶ τοῖσ μηδὲν προσήκουσιν ὁμοιοῖ, πῶσ εἰκόσ ἐστι συνήδεσθαι;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 187:13)
εἰ δὲ λυμαίνεται καὶ διαφθείρει καὶ πάντα ποιεῖ, τί παραλογισμοῖσ τισι κεχρημένοσ ὥσπερ παρέγγραπτόν τινα καὶ ὑποβολιμαίαν φιλονεικεῖσ ταύτην εἰσποιῆσαι τοῖσ νόμοισ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Δημοσθένη περὶ ἀτελείας 27:8)
αὕτη γὰρ οὐ διαφθείρει τὸν λόγον.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 205:2)
οὐ γὰρ ἅπασαν ὑπόληψιν διαφθείρει οὐδὲ διαστρέφει τὸ ἡδὺ καὶ λυπηρόν, οἱο͂ν ὅτι τὸ τρίγωνον δύο ὀρθὰσ ἔχει ἢ οὐκ ἔχει, ἀλλὰ τὰσ περὶ τὸ πρακτόν.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 6 37:4)
καὶ ἐπὶ μὲν λαγῷ ἁλόντι δύ̓ ὀβολὼ ἐμβάλλουσιν ἐσ τὸν θησαυρόν, ἐπὶ δὲ ἀλώπεκι δραχμήν, ὅτι ἐπίβουλόν τὸ χρῆμα, καὶ τοὺσ λαγὼσ διαφθείρει·
(아리아노스, Cynegeticus, chapter 34 1:2)
ἀγνοεῖσ ἐν ταῖσ ἀραῖσ ὅ τι ἔστιν, εἴ τισ μὴ φράσει’ ὀρθῶσ ὁδὸν ἢ πῦρ ἐναύσει’ ἢ διαφθείρει’ ὕδωρ, ἢ δειπνιεῖν μέλλοντα κωλύσαι τινά.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 35 2:3)
οὐ γὰρ ἂν αὐτοῖσ ἔμελ’ εἴ τισ ἐν Πελοποννήσῳ τινὰσ ὠνεῖται καὶ διαφθείρει, μὴ τοῦθ’ ὑπολαμβάνουσιν·
(데모스테네스, Speeches, Κατὰ Φιλίππου Γ 53:2)
εἰ δ’ ὁ μὲν καιρούσ, ὁ δὲ πράγματα, ὁ δὲ στρατιώτασ προδίδωσιν, ὧν ἂν ἕκαστοσ, οἶμαι, κύριοσ γένηται, ταῦτα διαφθείρει·
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 350:1)
σκέψασθε δὴ τὸν τοῦ καλοῦ κἀγαθοῦ τούτου νόμον, ὡσ λυμαίνεται ταῦτα καὶ διαφθείρει.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Τιμοκράτους 143:4)
δεῖν δὴ τοὺσ δικαστὰσ πολλῷ μᾶλλον, εἴ τισ ὃ τῆσ πόλεώσ ἐστι νόμισμα, τοῦτο διαφθείρει καὶ παράσημον εἰσφέρει, μισεῖν καὶ κολάζειν, ἢ εἴ τισ ἐκεῖν’ ὃ τῶν ἰδιωτῶν ἐστιν.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Τιμοκράτους 291:1)
ὃν ὁ λείπων, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, πολλὰ καὶ καλὰ καὶ σεμνὰ καὶ μεγάλ’ ὑμῶν ἀφαιρεῖται καὶ διαφθείρει τὸ καθ’ αὑτόν.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστογείτονοσ Α 27:2)
ἔπειθ’ ὅτι τὴν κοινὴν φιλανθρωπίαν ἣν ὑμεῖσ ἔχετ’ ἐκ φύσεωσ πρὸσ ἀλλήλουσ οὗτοσ ἀναιρεῖ καὶ διαφθείρει.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστογείτονοσ Α 106:3)
πρῶτον μὲν γὰρ τὸ κάλλιστον καὶ δικαιότατον διαφθείρει, τὸν ἔπαινον, ὥστε μηκέτι δοκεῖν πιστὸν μηδὲ ἀληθῶσ γιγνόμενον, καὶ τό γε πάντων δεινότατον, τὰ τῆσ ἀρετῆσ ἔπαθλα τῇ κακίᾳ δίδωσιν.
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ γ. 21:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION