헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

εἰ μὲν γὰρ μή εἰσιν, διαφεύγει τί τὸ ὂν καὶ τίνεσ αἱ οὐσίαι τῶν ὄντων·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 3 142:2)
οὐκ ἄρα οὐδ’ ἐπιφάνεια εἰ γὰρ ὁποιαοῦν, κἂν αὕτη ἂν ἦν ἡ ἀφορίζουσα τὸ ἥμισυ, ὁ δ’ αὐτὸσ λόγοσ καὶ ἐπὶ γραμμῆσ καὶ στιγμῆσ καὶ μονάδοσ, ὥστ’ εἰ μάλιστα μὲν οὐσία τὸ σῶμα, τούτου δὲ μᾶλλον ταῦτα, μὴ ἔστι δὲ ταῦτα μηδὲ οὐσίαι τινέσ, διαφεύγει τί τὸ ὂν καὶ τίσ ἡ οὐσία τῶν ὄντων.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 3 149:3)
εἰ γὰρ μὴ αὕτη οὐσία, τίσ ἐστιν ἄλλη διαφεύγει·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 23:2)
ὃ δὴ λοιπόν ἐστι, καὶ πάλαι μὲν ἔδει, διαφεύγει δ’ οὐδὲ νῦν, τοῦτ’ ἐρῶ.
(데모스테네스, Speeches, Κατὰ Φιλίππου Δ 37:1)
διαφεύγει δ’ αὐτὸσ μετὰ τῶν θυγατέρων εἰσ βραχύ τι χωρίον κατασχὼν περιγραφὲν ὑπὸ τοῦ πυρόσ·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 1 260:1)
ἡ δ’ ἐθάρσησε τοῖσ προκατηγγελμένοισ καὶ συμβαλοῦσα ποιμέσι διὰ τὴν ἐξ αὐτῶν ἐπιμέλειαν διαφεύγει τὰσ ταλαιπωρίασ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 1 280:3)
διαφεύγει δ’ αὐτοὺσ Γάζα καὶ Ἀκκάρων·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 5 163:2)
καὶ διαφεύγει μὲν ἀπὸ τῆσ πέτρασ οὐθείσ, ἀλλ’ ἅμα γυναιξὶ καὶ τέκνοισ ἀπώλοντο, ἄνδρεσ μὲν περὶ πεντακοσίουσ καὶ χιλίουσ, τὸ δὲ ἄλλο πλῆθοσ ἱκανόν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 5 319:1)
καὶ Ἰζάτησ οὕτω κατὰ θεοῦ πρόνοιαν τὰσ ἀπειλὰσ τοῦ Πάρθου διαφεύγει.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 20 109:2)
οὐδὲ γὰρ διαφεύγει πονηρία θεοῦ χόλον, οὐδὲ ἀσθενὴσ ἡ δίκη, χρόνῳ δὲ μέτεισι τοὺσ εἰσ αὐτὴν παρανομήσαντασ καὶ χείρω τὴν τιμωρίαν ἐπιφέρει τοῖσ πονηροῖσ, ὅτι καὶ προσεδόκησαν αὐτῆσ ἀπηλλάχθαι μὴ παραυτίκα κολασθέντεσ.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον ζ. 41:1)
λέγω δὲ ταῦτα ἀποβλέψασ πρὸσ τὴν ἄρτι ζήτησιν, ὡσ ἡμᾶσ ἔλαθεν καταγελάστωσ ὅτι οὐ μόνον ἐπιστήμησ ἡγουμένησ ὀρθῶσ τε καὶ εὖ τοῖσ ἀνθρώποισ πράττεται τὰ πράγματα, ᾗ ἴσωσ καὶ διαφεύγει ἡμᾶσ τὸ γνῶναι τίνα ποτὲ τρόπον γίγνονται οἱ ἀγαθοὶ ἄνδρεσ.
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Μένων 163:1)
"βολβὸσ οὐ μικρότητι διαφεύγει τὸν κεραυνὸν, ἀλλ’ ἔχων δύναμιν ἀντιπαθῆ, καθάπερ ἡ συκῆ καὶ τὸ δέρμα τῆσ φώκησ ὥσ φασι καὶ τὸ τῆσ ὑαίνησ, οἷσ τὰ ἄκρα τῶν ἱστίων οἱ ναύκληροι, καταδιφθεροῦσι.
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 4, Διὰ τί τὰ ὕδνα δοκεῖ τῇ βροντῇ γίγνεσθαι, καὶ διὰ τί τοὺσ καθεύδοντασ οἰόνται μὴ κεραυνοῦσθαι. 5:1)
διεξιὼν καὶ λόγουσ ἀκούων εἰ μὴ πλέον τοῖσ ὀνόμασι μόνοισ προσέχεισ ἢ τοῖσ πράγμασι μηδὲ μᾶλλον ἐπιπηδᾷσ τοῖσ τὸ δύσκολον ἔχουσι καὶ περιττὸν ἢ τοῖσ τὸ χρήσιμον καὶ σάρκινον καὶ ὠφέλιμον, ἀλλὰ καὶ ποιήμασιν ὁμιλῶν καὶ ἱστορίᾳ παραφύλαττε σεαυτὸν εἰ μηδέν σε διαφεύγει τῶν πρὸσ ἐπανόρθωσιν ἤθουσ ἢ πάθουσ κουφισμὸν ἐμμελῶσ λεγομένων.
(플루타르코스, Quomodo quis suos in virtute sentiat profectus, chapter, section 8 1:1)
ἐπειδὴ δὲ πολλὰ διαφεύγει τῶν μελλόντων τὴν ἀνθρωπίνην πρόνοιαν, νῦν γε δέον ἂν εἰή, διὰ τούτων τῶν πραγμάτων συνεωρακότασ τὸ συμβαῖνον, βέλτιον βουλεύεσθαι περὶ τοῦ μέλλοντοσ.
(폴리비오스, Histories, book 11, chapter 6 6:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION