헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

οἱ δὲ μακρὸν μὲν τὸν χρόνον τὸν καῦσον νοσέουσι· ἀποπαύεται δὲ τὰ κινδυνώ δεα , αἱ ὀδύναι καὶ ξυντάσιεσ τῶν ὑποχονδρίων, καὶ ἡ κακοσφυξίη , καὶ τῆσ γνώμησ τὸ νωθέσ· ἔτι δὲ ἔμπησ ἐάσιν ἀσώδεεσ, ἀλύοντεσ ξὺν ἀπορίῃ· ξύνεστι δὲ ὅ τε καῦσοσ καὶ τὸ δίψοσ καὶ τῆσ γλώσσησ καὶ τοῦ στόματοσ ἡ ξηρότησ · ἀναπνέουσι πολλὸν, μακρὸν ἕλκοντεσ καὶ ἀθρόον, ὅλον τὸν ἠέρα ἐσ ἔμψυξιν ἐπισπώμενοι · ἀτὰρ εἴτε πίνουσι ψυχρὸν χανδὸν πολὺ πλεῖστον, καὶ ἐσ μὲν βραχὺ ἀνεκουφίσθησαν, εἶτ’ αὐτοῖσ ἐξάπτεται τὸ δίψοσ, αὖθισ ἄδην πίνουσι· καὶ ἥδε ἡ διαδοχὴ τοῦ κακοῦ· καὶ ἰητρὸσ δὲ ἀγαθὸσ ψυχρὸν ἂν δῳή πολλὸν ἀσινέωσ, ὅκωσ ἐν τοῖσι ἄλλοισι καύσοισι· ἀσφαλέστερον δὲ τοῖσι ἀπὸ τῆσ κοίλησ φλεβὸσ νοσέουσι τὸν καῦσον.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιβ’. Περὶ Σατυριάσεωσ.184)
Τίκτει δὲ καὶ χρονίη νοῦσοσ, καὶ ὀρθοστάδην καχεξίη · ἀτὰρ καὶ ὕδρωπέσ κοτε ἐσ τόδε ἀπέσκηψαν εὐτυχῶσ, ἐσ κακὸν μὲν ἐκ κακοῦ, ἀλλὰ κρέσσων ἡ διαδοχή.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.254)
γνάθων καὶ κροτάφων μύεσ· νεφρῶν καὶ κύστιοσ ἡ διαδοχή.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.326)
ἀπέσκηψε πολλοῖσι ἐσ ὕδρωπα ἡ ποδάγρη, ἄλλοτε δὲ ἐσ ἆσθμα· καὶ τῶνδε ἄφυκτοσ ἡ διαδοχή.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.340)
ἢν δὲ ἔτι καθάρσιοσ τὰ πτύαλα δέηται, τοῖσι κηρώμασι Ῥητίνησ ξυντήκειν, ἢ τοῦ θείου τοῦ ἀπύρου ξυμμίσγειν · καὶ αὖθισ πυρίην τὸ χωρίον ἔχειν· ὡσ τρόποσ δὲ σικύησ· ἔχειν ὦν χρὴ κεραμεο ῦν κοῦφον ἁρμόζον τῇ πλευρῇ, εὐρὺ, ἤ τι χάλκεον, πρηνὲσ ἐπὶ τὰ χείλεα ἀμφιθεῖ ναι τοῖσι ἀλγέουσι· ὑποτιθέναι δὲ φλόγα μεγάλην ξὺν λίπαϊ, ὅκωσ ζῶσα ἐσ πολλὸν διαρκέῃ χρόνον· μὴ περισφίγγειν δὲ τὰ χείλεα πρὸσ τῇ σαρκὶ, ἀλλ’ ἐσ διαπνοὴν διαδοχή τισ ἔστω ὡσ μὴ διασβεσθέῃ τῇ πνιγί· ἐσ πολλὸν δὲ ἐξάπτεσθαι ἔνι· ἡ γὰρ ἔνδον ἐκείνου θέρμη, ἄριστον μὲν πυρίημα, ἀγαθὴ δὲ πρόκλησισ ἱδρώτων.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ι’. Θεραπεία Πλευρίτιδοσ.402)
ἥ τε οὖν ἐξ ἀρχῆσ γένεσισ ἐκ Διὸσ ἡμῖν, ὥσπερ καὶ τῷδε τῷ παντὶ, καὶ ἡ τοῦ βίου σωτηρία καὶ τέχναι καὶ νόμοι καὶ τὸ θνητὸν ὂν ἡμῶν γένοσ κατὰ μέροσ ἀθάνατον εἶναι τῇ διαδοχῇ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, εἰσ Δία 6:6)
μεγίστην δὲ καὶ κοινοτάτην εὐεργεσίαν εἰσ ἅπαντασ κατέθετο ἀθάνατον ποιήσασ τὸ γένοσ τῇ διαδοχῇ, γάμουσ τε καὶ παίδων γενέσεισ καὶ τροφῶν ἀφορμὰσ καὶ πόρουσ διὰ τῆσ ὑγιείασ ἐργασάμενοσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λαλιὰ εἰσ Ἀσκληπιόν 2:12)
ἥ τε διαδοχή, πασῶν σχεδὸν ἐκλιπουσῶν τῶν ἄλλων, ἐσαεὶ διαμένουσα καὶ νηρίθμουσ ἀρχὰσ ἀπολύουσα ἄλλην ἐξ ἄλλησ τῶν γνωρίμων·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, I, EPIKOUROS 9:4)
Σωτίων μὲν γάρ φησιν ἐν τῇ Διαδοχῇ τῶν φιλοσόφων ὑπὸ Κλέωνοσ αὐτὸν ἀσεβείασ κριθῆναι, διότι τὸν ἥλιον μύδρον ἔλεγε διάπυρον·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, B, Kef. g'. ANACAGORAS 7:4)
πότερον ὑμῶν ἐξελήλυθεν ἐκ τῆσ διανοίασ, ὅτι σώζονται μὲν οἱ Οὐαλερίων ἀπόγονοι τῶν ἐξελασάντων τὴν τυραννίδα, λείπεται δὲ διαδοχὴ τῆσ Ὁρατίων οἰκίασ, οἷσ πάτριόν ἐστιν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 11, chapter 5 3:2)
Σάρρα δὲ γεννηθέντα τὸν Ἰσμαῆλον ἐκ τῆσ δούλησ αὐτῆσ Ἀγάρησ τὸ μὲν πρῶτον ἔστεργεν οὐδὲν ἀπολείπουσα τῆσ πρὸσ ἴδιον υἱὸν εὐνοίασ, ἐτρέφετο γὰρ ἐπὶ τῇ τῆσ ἡγεμονίασ διαδοχῇ, τεκοῦσα δ’ αὐτὴ τὸν Ἴσακον οὐκ ἠξίου παρατρέφεσθαι τούτῳ τὸν Ἰσμαῆλον ὄντα πρεσβύτερον καὶ κακουργεῖν δυνάμενον τοῦ πατρὸσ αὐτοῖσ ἀποθανόντοσ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 1 276:1)
μετὰ δ’ αὐτὸν εἰσ τὸν υἱὸν αὐτοῦ Λαβοσόρδαχον ἀφικνεῖται τῆσ βασιλείασ ἡ διαδοχή, καὶ μῆνασ ποιήσασα παρ’ αὐτῷ τοὺσ πάντασ ἐννέα τελευτήσαντοσ αὐτοῦ μεταβαίνει πρὸσ Βαλτασάρην τὸν καλούμενον Ναβοάνδηλον παρὰ τοῖσ Βαβυλωνίοισ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 10 289:2)
τὸ γὰρ αὔθαδεσ οὐκ ἂν [εἰή] παρ’ αὐτοῖσ, εἰ τοῦτο πεισθεῖεν, ὅτι μὴ μόνοισ μηδ’ ἐξ ἀνάγκησ ἡ διαδοχὴ τῆσ βασιλείασ ὀφείλεται.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 16 92:2)
οὔτε γὰρ πρεσβειῶν ὑποδοχὰσ ἐκ τοῦ ὀξέοσ ἐποιεῖτο ἡγεμόσι τε ἢ ἐπιτρόποισ ὑπ’ αὐτοῦ σταλεῖσιν οὐδεμία ἦν διαδοχή, ὁπότε μὴ φθαῖεν τετελευτηκότεσ·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 18 207:1)
ἀμέλει καὶ πράττων ταῦτα διετέλει, οὐ μόνον προῖκα τοῖσ ἀξιοῦσι συνδιατρίβων, ἀλλὰ καὶ τοῖσ δεομένοισ ἐπαρκῶν καὶ πάσησ περιουσίασ καταφρονῶν, τοσούτου δέων ὀρέγεσθαι τῶν οὐδὲν προσηκόντων, ὥστε μηδὲ τῶν ἑαυτοῦ φθειρομένων ποιεῖσθαι πρόνοιαν, ὅσ γε καὶ ἀγρὸν οὐ πόρρω τῆσ πόλεωσ κεκτημένοσ οὐδὲ ἐπιβῆναι αὐτοῦ πολλῶν ἐτῶν ἠξίωσεν, ἀλλ’ οὐδὲ τὴν ἀρχὴν αὑτοῦ εἶναι διωμολόγει, ταῦτ’ οἶμαι ὑπειληφώσ, ὅτι τούτων φύσει μὲν οὐδενόσ ἐσμεν κύριοι, νόμῳ δὲ καὶ διαδοχῇ τὴν χρῆσιν αὐτῶν εἰσ ἀόριστον παραλαμβάνοντεσ ὀλιγοχρόνιοι δεσπόται νομιζόμεθα, κἀπειδὰν ἡ προθεσμία παρέλθῃ, τηνικαῦτα παραλαβὼν ἄλλοσ ἀπολαύει τοῦ ὀνόματοσ.
(루키아노스, Nigrinus, Nigrinou Fiaosofia 26:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION