헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

οὗτοσ οὖν ὁ Ἐπίκουροσ οὐ Λεόντιον εἶχεν ἐρωμένην τὴν ἐπὶ ἑταιρείᾳ διαβόητον γενομένην;
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 53 2:1)
λόγουσ οὖν προσενέγκαντοσ τοῦ νεανίσκου πρὸσ αὐτὴν ἡ Πλαγγὼν ἀκούουσα τῆσ Βακχίδοσ τὸ κάλλοσ καὶ ἀποτρέψαι θέλουσα τὸν νεανίσκον τοῦ πρὸσ αὑτὴν ἔρωτοσ, ὡσ ἀδύνατον ἦν, ᾔτησε τῆσ συνουσίασ μισθὸν τὸν Βακχίδοσ ὁρ́μον διαβόητον ὄντα.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 662)
ὅτι δὲ διαβόητον ἦν τὸ τοῦ Κράτητοσ ἐλεφάντινον τάριχοσ μαρτυρεῖ Ἀριστοφάνησ ἐν Θεσμοφοριαζούσαισ διὰ τούτων ἦν μέγα τι χρῆμ’ ἔτι τρυγῳδοποιομουσική, ἡνίκα Κράτητί τε τάριχοσ ἐλεφάντινον λαμπρὸν ἐνόμιζεν ἀπόνωσ παρακεκλημένον ἄλλα τε τοιαῦθ’ ἕτερα μυρί’ ἐκιχλίζετο.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 85 4:1)
Ἀναξιμένησ δ’ ὁ Λαμψακηνὸσ ἐν ταῖσ πρώταισ ἐπιγραφομέναισ ἱστορίαισ τὸν Ἐριφύλησ ὁρ́μον διαβόητον γενέσθαι διὰ τὸ σπάνιον εἶναι τότε τὸ χρυσίον παρὰ τοῖσ Ἕλλησι·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 195)
ἐπίστασθε τοίνυν ὅτι μηδένα λανθάνει τὸ γιγνόμενον, ἀλλ’ ἔστι διαβόητον καὶ τῶν παρὰ πᾶσι θρυλουμένων, οὐ μόνον ἐπειδὴ λίαν κατακόρωσ καὶ ἀνέδην αὐτῷ κέχρηνταί τινεσ, ἀλλὰ καὶ ὅτι παρ’ ὑμῖν πράττεται.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΡΟΔΙΑΚΟΣ. 51:5)
οὗτόσ ποτε τῶν Ἰσραηλιτῶν καταπλαγέντων τὸ πλῆθοσ τῶν Παλαιστίνων καὶ φευγόντων μόνοσ ἔμεινε καὶ συμπεσὼν τοῖσ πολεμίοισ ἀπέκτεινεν αὐτῶν πολλούσ, ὡσ ὑπὸ τοῦ αἵματοσ προσκολληθῆναι τὴν ῥομφαίαν αὐτοῦ τῇ δεξιᾷ καὶ τοὺσ Ἰσραηλίτασ ἰδόντασ τετραμμένουσ ὑπ’ αὐτοῦ τοὺσ Παλαιστίνουσ καταβάντασ διώκειν καὶ θαυμαστὴν καὶ διαβόητον τότε νίκην ἄρασθαι, τοῦ μὲν Ἐλεαζάρου κτείνοντοσ ἑπομένου δὲ τοῦ πλήθουσ καὶ σκυλεύοντοσ τοὺσ ἀνῃρημένουσ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 7 379:1)
ὅσοσ γὰρ οὐδέποτ’ ἐμνημονεύθη φόνοσ ἐν πολέμῳ γεγονέναι οὔθ’ Ἑλλήνων οὔτε βαρβάρων, τοσούτουσ ἀποκτείναντεσ τῆσ Ιἑροβοάμου δυνάμεωσ θαυμαστὴν καὶ διαβόητον νίκην παρὰ τοῦ θεοῦ λαβεῖν ἠξιώθησαν·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 8 354:1)
καὶ τῷ θεῷ θύσασ καὶ χρησάμενοσ ἐπανῆλθε τὸν διαβόητον ἐκεῖνον χρησμὸν κομίζων, ᾧ θεοφιλῆ μὲν αὐτὸν ἡ Πυθία προσεῖπε καὶ θεὸν μᾶλλον ἢ ἄνθρωπον, εὐνομίασ δὲ χρῄζοντι διδόναι καὶ καταινεῖν ἔφη τὸν θεὸν ἣ πολὺ κρατίστη τῶν ἄλλων ἔσται πολιτειῶν.
(플루타르코스, Lycurgus, chapter 5 3:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION