헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

"χαλεπὸν γὰρ, ὦ Καλλίκλεισ, καὶ πολλοῦ ἐπαίνου ἄξιον ἐν μεγάλῃ ἐξουσίᾳ τοῦ ἀδικεῖν γενόμενον δικαίωσ διαβιῶναι·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 86:3)
χαλεπὸν γὰρ, φησὶν, ὦ Καλλίκλεισ, ‐ οὐκοῦν καὶ ὦ Πλάτων ‐ ἐν μεγάλῃ ἐξουσίᾳ τοῦ ἀδικεῖν γενόμενον δικαίωσ διαβιῶναι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 87:7)
εἰ τοίνυν ῥητορεύειν μέν ἐστιν ἀδικεῖν δύνασθαι κατ’ αὐτόν σε, δυνατὸν δ’ ἐστὶ καὶ δικαίωσ διαβιῶναι ῥητορεύοντα, μεῖζον δὲ τεκμήριον δικαιοσύνησ τὸ δυνάμενον ἀδικεῖν ἡσυχάζειν ἢ τὸ μὴ, πῶσ οὐ πολὺ τῶν κολάκων ἀπέχουσιν οἱ τοιοῦτοι, οἵ γε καὶ τῶν ἀναγκαίωσ δικαίων τοσοῦτον προέχουσιν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 87:8)
ὁ γὰρ θάνατοσ ἀκριβὴσ ἔλεγχοσ τῶν τοιούτων καὶ τὸ ἄχρι πρὸσ τὸ τέρμα εὐδαιμόνωσ διαβιῶναι.
(루키아노스, Contemplantes, (no name) 10:13)
ἐγὼ γοῦν, εἴ μοι αἱρ́εσισ δοθείη, οὐκ ἂν ἀλλαξαίμην πρὸσ αὐτὰσ τὸν ἐμαυτοῦ βίον, ἀλλ’ ἑλοίμην ἂν ἔτι πενέστεροσ διαβιῶναι ἢπερ καθῆσθαι κλώθων ἄτρακτον τοσούτων πραγμάτων μεστόν, ἐπιτηρῶν ἕκαστα.
(루키아노스, Juppiter confuatus, (no name) 19:6)
καὶ ταῦτα πάντα ἔχειν μὴ ὀλιγοχρόνιον ὄντα μηδὲ κατὰ μέτρον ζῶντα τῆσ ἀνθρωπίνησ βιοτῆσ, ἀλλ̓ ἔτη χίλια νέον ἐκ νέου γιγνόμενον διαβιῶναι ἀμφὶ τὰ ἑπτακαίδεκα ἔτη ἀεὶ ἀποδυόμενον τὸ γῆρασ ὥσπερ οἱ ὄφεισ·
(루키아노스, Λυκῖνοσ, Τιμόλαοσ, Σάμιπποσ, Ἀδείμαντος 74:1)
τίσ δ̓ οὐκ ἄν εὔξαιτο εἰσ τὸ μήκιστον διαβιῶναι αὐτὸν ἀπολαύοντα τῶν ἀγαθῶν;
(루키아노스, Saturnalia, letter 3 3:6)
χαλεπὸν γάρ, ὦ Καλλίκλεισ, καὶ πολλοῦ ἐπαίνου ἄξιον ἐν μεγάλῃ ἐξουσίᾳ τοῦ ἀδικεῖν γενόμενον δικαίωσ διαβιῶναι.
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Γοργίας 482:2)
δεῖν δὴ διὰ ταῦτα ὡσ ὁσιώτατα διαβιῶναι τὸν βίον·
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Μένων 68:5)
τούτῳ δὴ δεῖν τῷ τρόπῳ συνεπόμενον καὶ παίζοντα ὅτι καλλίστασ παιδιὰσ πάντ’ ἄνδρα καὶ γυναῖκα οὕτω διαβιῶναι, τοὐναντίον ἢ νῦν διανοηθέντασ.
(플라톤, Laws, book 7 95:3)
δεύτερον δέ, ἐὰν ἄρα καὶ τὸ γνῶναί τισ ὅτι ταῦτα οὕτω πέφυκεν λάβῃ ἱκανῶσ ἐν τέχνῃ, μετὰ δὲ τοῦτο ἀνυπεύθυνόσ τε καὶ αὐτοκράτωρ ἄρξῃ πόλεωσ, οὐκ ἄν ποτε δύναιτο ἐμμεῖναι τούτῳ τῷ δόγματι καὶ διαβιῶναι τὸ μὲν κοινὸν ἡγούμενον τρέφων ἐν τῇ πόλει, τὸ δὲ ἴδιον ἑπόμενον τῷ κοινῷ, ἀλλ’ ἐπὶ πλεονεξίαν καὶ ἰδιοπραγίαν ἡ θνητὴ φύσισ αὐτὸν ὁρμήσει ἀεί, φεύγουσα μὲν ἀλόγωσ τὴν λύπην, διώκουσα δὲ τὴν ἡδονήν, τοῦ δὲ δικαιοτέρου τε καὶ ἀμείνονοσ ἐπίπροσθεν ἄμφω τούτω προστήσεται, καὶ σκότοσ ἀπεργαζομένη ἐν αὑτῇ πάντων κακῶν ἐμπλήσει πρὸσ τὸ τέλοσ αὑτήν τε καὶ τὴν πόλιν ὅλην.
(플라톤, Laws, book 9 144:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION