헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

οὐκ ἂν θαυμάσαιμι δέ, εἰ μεταβαλόμενοσ τοῖσ ἔξωθεν περιεστηκόσι λοιδορήσεται, φάσκων τοὺσ μὲν ὀλιγαρχικοὺσ ὑπ’ αὐτῆσ τῆσ ἀληθείασ διηριθμημένουσ ἥκειν πρὸσ τὸ τοῦ κατηγόρου βῆμα, τοὺσ δὲ δημοτικοὺσ πρὸσ τὸ τοῦ φεύγοντοσ.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 207 1:4)
ὁ μὲν γὰρ ἀπορώτεροσ, ὡσ οὐκ ἀποφαίνοντοσ τὴν οὐσίαν οὐδὲ τὸν θησαυρὸν ὃν εὑρ͂εν ὁ πατήρ, προσηγάγετο τοὺσ δημοτικούσ, ὁ δ’ ἕτεροσ ἔχων οὐσίαν πολλὴν τοὺσ εὐπόρουσ.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 5 61:2)
ἔπειτα τοιαῦτα ποιῶν λέγεισ πόσα δεῖ προσεῖναι τῷ δημοτικῷ, ὥσπερ ἀνδριάντ’ ἐκδεδωκὼσ κατὰ συγγραφήν, εἶτ’ οὐκ ἔχονθ’ ἃ προσῆκεν ἐκ τῆσ συγγραφῆσ κομιζόμενοσ, ἢ λόγῳ τοὺσ δημοτικούσ, ἀλλ’ οὐ τοῖσ πράγμασι καὶ τοῖσ πολιτεύμασιν γιγνωσκομένουσ.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 180:1)
καθάπερ εἴ τισ λέγοι μηδένα τῶν ἐπιφανῶν ἀδικεῖν πολιτῶν, ἀλλὰ τοὺσ δημοτικοὺσ καὶ οὓσ μηδεὶσ οἶδεν.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΡΟΔΙΑΚΟΣ. 97:2)
εἰ δὲ ἠλέουν τοὺσ δημοτικούσ, ὅτε ἦσαν ἐλεεινοί, καὶ καθ̓ ὅσον οἱο͂́ν τε ἦν ἐπικουφίζειν ἐπειρώμην, οὐθέν ἐστι τοῦτο σημεῖον τοῦ πρὸσ ἐκείνουσ ἔχειν οἰκειότερον·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΕΡΓΩΝ ΕΝ ΒΟΥΛΗΙ. 5:1)
εἰ δὲ εἶπον ἐλεεινοὺσ τοὺσ δημοτικούσ, μηδεὶσ ὑπολάβῃ λέγειν με ὡσ ἄδικα καὶ παράνομα ἔπασχον, ὁπότε καὶ τοὺσ ὑπὸ ἰατρῶν τεμνομένουσ ἢ καομένουσ, ἐπὶ σωτηρίᾳ πάσχοντασ ταῦτα, ἐλεοῦμεν, καὶ δακρύουσιν ἐπ̓ αὐτοῖσ καὶ μητέρεσ καὶ πατέρεσ, εἰδότεσ ὠφελουμένουσ.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΕΡΓΩΝ ΕΝ ΒΟΥΛΗΙ. 7:1)
διόπερ συνεβούλευεν αἱρεῖσθαι στρατηγοὺσ μὴ τοὺσ δυνατωτάτουσ, ἀλλὰ τοὺσ εὐνουστάτουσ καὶ δημοτικοὺσ μᾶλλον·
(디오도로스 시켈로스, Library, book xiii, chapter 91 6:1)
ἐκάλει δὲ τοὺσ μὲν ἐν τῇ καταδεεστέρᾳ τύχῃ πληβείουσ, ὡσ δ’ ἂν Ἕλληνεσ εἴποιεν δημοτικούσ·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 8 2:1)
τεκμήριον δὲ τούτου παρέχουσιν, ὅτι τοὺσ μὲν πατρικίουσ, ὁπότε δόξειε τοῖσ βασιλεῦσι συγκαλεῖν, οἱ κήρυκεσ ἐξ ὀνόματόσ τε καὶ πατρόθεν ἀνηγόρευον, τοὺσ δὲ δημοτικοὺσ ὑπηρέται τινὲσ ἀθρόουσ κέρασι βοείοισ ἐμβυκανῶντεσ ἐπὶ τὰσ ἐκκλησίασ συνῆγον.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 8 6:1)
παρακαταθήκασ δὲ ἔδωκε τοῖσ πατρικίοισ τοὺσ δημοτικοὺσ ἐπιτρέψασ ἑκάστῳ τῶν ἐκ τοῦ πλήθουσ, ὃν αὐτὸσ ἐβούλετο, νέμειν προστάτην ἔθοσ Ἑλληνικὸν καὶ ἀρχαῖον, ᾧ Θετταλοί τε μέχρι πολλοῦ χρώμενοι διετέλεσαν καὶ Ἀθηναῖοι κατ’ ἀρχάσ, ἐπὶ τὰ κρείττω λαβών.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 9 3:1)
καὶ τοῦτο διαπραξάμενοσ ἔλαθε τοὺσ δημοτικούσ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 20 1:2)
τοῦτο δὴ τὸ πολίτευμα καταστησάμενοι καὶ ἄλλα τούτοισ παραπλήσια οὐκ ὀλίγα πρόθυμον ἐποίησαν εἰσ τὴν διαμονὴν τῶν πραγμάτων τὸν δημότην καὶ ταπεινὸν ὄχλον καὶ γὰρ τοὺσ νόμουσ τοὺσ περὶ τῶν συμβολαίων τοὺσ ὑπὸ Τυλλίου γραφέντασ φιλανθρώπουσ καὶ δημοτικοὺσ εἶναι δοκοῦντασ, οὓσ ἅπαντασ κατέλυσε Ταρκύνιοσ, ἀνενεώσαντο καὶ τὰσ θυσίασ τάσ τε κατὰ πόλιν καὶ τὰσ ἐπὶ τῶν ἀγρῶν, ἃσ ἐποιοῦντο κοινῶσ συνιόντεσ οἱ δημόται τε καὶ οἱ φυλέται, πάλιν προσέταξαν ἐπιτελεῖσθαι, ὡσ ἐπὶ Τυλλίου συνετελοῦντο·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 5, chapter 2 3:1)
βεβαίαν τε πίστιν ὑπὲρ τῆσ ἐλευθερίασ τοὺσ δημοτικοὺσ λαβεῖν βουλόμενοσ ἀφεῖλεν ἀπὸ τῶν ῥάβδων τοὺσ πελέκεισ, καὶ κατεστήσατο τοῖσ μεθ’ ἑαυτὸν ὑπάτοισ ἔθοσ, ὃ καὶ μέχρι τῆσ ἐμῆσ διέμεινεν ἡλικίασ, ὅταν ἔξωθεν τῆσ πόλεωσ γένωνται χρῆσθαι τοῖσ πελέκεσιν, ἔνδον δὲ ταῖσ ῥάβδοισ κοσμεῖσθαι μόναισ·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 5, chapter 19 4:1)
ταῦθ’ ἡ βουλὴ τῶν Ῥωμαίων μαθοῦσα πρὸσ μὲν τὸ κοινὸν τῶν Λατίνων οὔπω τὸν πόλεμον ἐκφέρειν πρόθυμοσ ἦν, πυνθανομένη μὴ πᾶσιν εἶναι τὰ ψηφισθέντα ὑπὸ τῶν προβούλων κατὰ νοῦν, ἀλλ’ ἐν ἑκάστῃ πόλει τοὺσ δημοτικοὺσ ἀναδύεσθαι τὸν πόλεμον, καὶ πλείουσ εἶναι τοὺσ ἀξιοῦντασ μένειν τὰσ σπονδὰσ τῶν διαλελύσθαι λεγόντων·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 5, chapter 52 2:2)
ἐν τοιαύτῃ δὴ καταστάσει τῶν κοινῶν ὑπαρχόντων σκοποῦσα ἡ βουλή, δι’ οὗ μάλιστα διαπράξεται τρόπου μηθὲν ἔτι νεωτερίσαι τοὺσ δημοτικούσ, ἔκρινε τὴν μὲν ὑπατικὴν ἐξουσίαν ἀνελεῖν κατὰ τὸ παρόν, ἑτέραν δέ τινα ἀρχὴν ἀποδεῖξαι πολέμου τε καὶ εἰρήνησ καὶ παντὸσ ἄλλου πράγματοσ κυρίαν, αὐτοκράτορα καὶ ἀνυπεύθυνον, ὧν ἂν βουλεύσηται καὶ πράξῃ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 5, chapter 70 1:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION