헬라어 문장 내 검색 Language

καίτοι εἰ τὸ πρὸσ τὴν πόλιν ἐρραστωνεῦσθαι καὶ μὴ τὴν γιγνομένην ταυτησὶ πρόνοιαν ἴσχειν οὐκ ἀγαθοῦ τινοσ καὶ δημοτικοῦ φάσκομεν εἶναι πολίτου·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 4:2)
καὶ πάλιν πρώην Θρασύβουλον ἐκεῖνον τὸν Θρασυβούλου τοῦ δημοτικοῦ καὶ τοῦ ἀπὸ Φυλῆσ καταγαγόντοσ τὸν δῆμον, τάλαντα δέκ’ ὠφληκέναι, καὶ τὸν ἀφ’ Ἁρμοδίου καὶ τῶν τὰ μέγιστ’ ἀγάθ’ ὑμᾶσ εἰργασμένων, οὓσ νόμῳ διὰ τὰσ εὐεργεσίασ ἃσ ὑπῆρξαν εἰσ ὑμᾶσ ἐν ἅπασι τοῖσ ἱεροῖσ ἐπὶ ταῖσ θυσίαισ σπονδῶν καὶ κρατήρων κοινωνοὺσ πεποίησθε, καὶ ᾄδετε καὶ τιμᾶτ’ ἐξ ἴσου τοῖσ ἡρ́ωσι καὶ τοῖσ θεοῖσ, τούτουσ μὲν πάντασ τὴν ἐκ τῶν νόμων δίκην ὑπεσχηκέναι, καὶ μήτε συγγνώμην μήτ’ ἔλεον μήτε παιδία κλάονθ’ ὁμώνυμα τῶν εὐεργετῶν μήτ’ ἄλλο μηδὲν αὐτοὺσ ὠφεληκέναι·
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 365:3)
τί γάρ ἐστι ῥήτοροσ δημοτικοῦ καὶ μισοῦντοσ τοὺσ κατὰ τῆσ πόλεωσ λέγοντασ καὶ γράφοντασ;
(디나르코스, 연설, Κατὰ Δημοσθένους 121:1)
ἦν δέ τι τοῦ δημοτικοῦ μέροσ οὐκ ὀλίγον ἐκ τῶν νεωστὶ προσεληλυθότων τῇ πολιτείᾳ, ὃ διὰ τὸ μηδενὸσ συνάρασθαι τῷ Ῥωμύλῳ πολέμου παρημελημένον ὑπὸ τοῦ ἡγεμόνοσ οὔτε γῆσ εἰλήφει μοῖραν οὔτε ὠφελείασ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 62 4:2)
ἁπάσαισ δὲ ταῖσ φράτραισ κριθεὶσ τῆσ βασιλείασ ἄξιοσ παραλαμβάνει τότε τὴν ἀρχὴν παρὰ τοῦ δημοτικοῦ πλήθουσ πολλὰ χαίρειν τῇ βουλῇ φράσασ, ἣν οὐκ ἠξίωσεν ἐπικυρῶσαι τὰ τοῦ δήμου κρίματα, ὥσπερ αὐτῇ ποιεῖν ἔθοσ ἦν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 12 4:2)
ὡσ δὲ συνεκεράσθησαν αἱ ἀνόσιοι καὶ ἀνδροφόνοι φύσεισ, ἐκβαλεῖν ἐκ τῆσ βασιλείασ τὸν Τύλλιον, εἰ μὴ βούλοιτο ἑκὼν παραδοῦναι τὴν ἀρχήν, ἐμηχανῶντο ἑταιρίασ τε συνάγοντεσ καὶ τῶν πατρικίων τοὺσ ἀλλοτρίωσ ἔχοντασ πρὸσ τὸν βασιλέα καὶ τὰ δημοτικὰ πολιτεύματα παρακαλοῦντεσ ἔκ τε τοῦ δημοτικοῦ πλήθουσ τοὺσ ἀπορωτάτουσ, οἷσ οὐδενὸσ τῶν δικαίων φροντὶσ ἦν, χρήμασιν ἐξωνούμενοι καὶ οὐδὲ ἀφανῶσ ἕκαστα τούτων πράττοντεσ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 30 7:1)
θορύβου δὲ γενομένου πολλοῦ κατὰ τὴν πόλιν ὅλην καὶ οἰμωγῆσ ἐπὶ τῷ Τυλλίου θανάτῳ δείσασ ὁ Ταρκύνιοσ, εἰ διὰ τῆσ ἀγορᾶσ ὁ νεκρὸσ φέροιτο, ὡσ ἔστι Ῥωμαίοισ ἔθοσ, τόν τε βασίλειον κόσμον ἔχων καὶ τἆλλ’, ὅσα νόμοσ ἐπὶ ταφαῖσ βασιλικαῖσ μή τισ εἰσ ἑαυτὸν ὁρμὴ γένηται τοῦ δημοτικοῦ, πρὶν ἢ βεβαίωσ κρατύνασθαι τὴν ἀρχήν, οὐκ εἰάσε τῶν νομίμων οὐδὲν αὐτῷ γενέσθαι·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 40 8:1)
οὗτοσ ὑπεριδὼν μὲν τοῦ δημοτικοῦ πλήθουσ, ὑπεριδὼν δὲ τῶν πατρικίων, ὑφ’ ὧν ἐπὶ τὴν δυναστείαν παρήχθη, ἔθη τε καὶ νόμουσ καὶ πάντα τὸν ἐπιχώριον κόσμον, ᾧ τὴν πόλιν ἐκόσμησαν οἱ πρότεροι βασιλεῖσ, συγχέασ καὶ διαφθείρασ εἰσ ὁμολογουμένην τυραννίδα μετέστησε τὴν ἀρχήν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 41 2:1)
τοῦτο τὸ πολίτευμα πολὺ τοῦ δημοτικοῦ πλήθουσ ἀπανήλωσεν ἐπὶ τῆσ πρώτησ εὐθὺσ εἰσφορᾶσ ἀναγκαζομένου κατὰ κεφαλὴν ἑκάστου δραχμὰσ δέκα εἰσφέρειν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 43 3:3)
καὶ μετὰ τοῦθ’ οἱ θεράποντεσ πολλοὶ καταλιπόντεσ τοὺσ δεσπότασ ηὐτομόλουν ὁσημέραι, καὶ ἐκ τοῦ δημοτικοῦ πλήθουσ οἱ πονηρότατοι πρὸσ τοὺσ Τυρρηνοὺσ ἀφίσταντο·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 5, chapter 26 4:1)
ἤδη δ’ ὑπεκίνει τὸ πολὺ τοῦ δημοτικοῦ μέροσ καὶ ἐνόσει, μάλιστα δὲ τὸ ἄπορον καὶ ὑπὸ δανείων ἠναγκασμένον μηκέτι τὰ κράτιστα τῷ κοινῷ φρονεῖν·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 5, chapter 53 2:1)
πῶσ γὰρ ἂν οὗτοι λέγοιντο προορᾶσθαί τι τῇ διανοίᾳ τῶν χρησίμων ἢ δυνατῶν, οἵ τινεσ ὑπολαμβάνουσι τηλικαύτην πόλιν καὶ τοσούτων πραγμάτων κυρίαν ἤδη ἐπίφθονόν τε καὶ λυπηρὰν τοῖσ περιοίκοισ γιγνομένην, ἢ δίχα τοῦ δημοτικοῦ δυνήσεσθαι κατέχειν τε καὶ σώζειν τὰ ἔθνη ῥᾳδίωσ, ἢ ἕτερον ἐπάξεσθαι δῆμον ἀντὶ τοῦ πονηροτέρου κρείττονα, ὃσ αὐτοῖσ προπολεμήσει τε τῆσ ἀρχῆσ καὶ κατὰ πολλὴν ἡσυχίαν συμπολιτεύσεται, παρέχων καὶ ἐν εἰρήνῃ καὶ κατὰ πολέμουσ ἑαυτὸν μέτριον;
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 49 8:1)
πρὸσ δὲ τοὺσ ἔξωθεν πολεμίουσ αὐτοί τε χωρῶμεν ἁπάσῃ προθυμίᾳ καὶ τοὺσ πελάτασ ἅπαντασ ἐπαγώμεθα καὶ τοῦ δημοτικοῦ τὸ περιόν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 63 4:1)
ἀσμένωσ δὲ τοῦ δημοτικοῦ καὶ πονηροῦ πλήθουσ τὴν ἁρπαγὴν τῶν ἀλλοτρίων δεξαμένου λαβὼν τὴν αὐτοκράτορα ἀρχὴν αὐτὸσ παρ’ ἑαυτοῦ ἕτερον ἐπιφέρει βούλευμα, δι’ οὗ παρακρουσάμενοσ αὐτοὺσ ἁπάντων ἀφείλετο τὴν ἐλευθερίαν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 7, chapter 8 2:1)
ἦσαν δ’ οἱ πλείουσ αὐτῶν ἐκ τοῦ δημοτικοῦ γένουσ καὶ πολλὰ τῷ κοινῷ χρήσιμοι·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 7, chapter 62 3:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION