헬라어 문장 내 검색 Language

ἄνασσ’ Ἀθάνα, Λοξίου κελεύμασιν ἥκω, δέχου δὲ πρευμενῶσ ἀλάστορα, οὐ προστρόπαιον οὐδ’ ἀφοίβαντον χέρα, ἀλλ’ ἀμβλὺσ ἤδη προστετριμμένοσ τε πρὸσ ἄλλοισιν οἴκοισ καὶ πορεύμασιν βροτῶν.
(아이스킬로스, 에우메니데스, episode 1:15)
δέχου δὲ σύ.
(아이스킬로스, 에우메니데스, episode3)
ἰδοὺ δέχου κέρκον λαγῶ τὠφθαλμιδίω περιψῆν.
(아리스토텔레스, Agon, antepirrheme 1:22)
καὶ ταυτὶ δέχου·
(아리스토파네스, Peace, Episode12)
δέχου τὸν ἄνδρα καὶ τὸν ὄρνιν τοῦ θεοῦ.
(아리스토파네스, Plutus, Prologue 2:11)
σὺ δὲ παρὼν δέχου.
(아리스토파네스, Wasps, Choral, strophe4)
εἰε͂ν, δέχου καὶ τοῦτο.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 97 2:10)
καὶ ὁ Δημόκριτοσ ἀλλ’ ἵνα κἀγώ, φησίν, μνημονεύσω τῶν τοῦ Χαλκοῦ ποιητοῦ καὶ ῥήτοροσ Διονυσίου Χαλκοῦσ δὲ προσηγορεύθη διὰ τὸ συμβουλεῦσαι Ἀθηναίοισ χαλκῷ νομίσματι χρήσασθαι , καὶ τὸν λόγον τοῦτον ἀνέγραψε Καλλίμαχοσ ἐν τῇ τῶν Ῥητορικῶν Ἀναγραφῇ λέξω τι καὶ αὐτὸσ ἐκ τῶν Ἐλεγείων σὺ δέ, ὦ Θεόδωρε τοῦτο γάρ σου τὸ κύριον ὄνομα, δέχου τήνδε προπινομένην τὴν ἀπ’ ἐμοῦ ποίησιν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 91)
ἐὰν μὲν οὖν ἑκόντεσ συνεπιδιδῶσι κἀκεῖνοι τὰ σώματα προκινδυνεῦσαι τῆσ ἑαυτῶν πατρίδοσ δέχου τὴν χάριν, ἐὰν δὲ ἀναδύωνται μηδεμίαν αὐτοῖσ πρόσφερε ἀνάγκην.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 15 5:1)
νυνὶ δὲ ἣν τὸ δαιμόνιον ἐπὶ νοῦν ἤγαγέ μοι πραγματείαν δέχου.
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 112)
τὸν θεὸν δ’ ἐσ γῆν δέχου καὶ σπένδε καὶ βάκχευε καὶ στέφου κάρα.
(에우리피데스, episode 11:10)
τὸν δαίμον’ οὖν τόνδ’ ὅστισ ἔστ’, ὦ δέσποτα, δέχου πόλει τῇδ’·
(에우리피데스, episode, trochees 9:1)
σύ τ’, ὦ παρασπίστ’, ἀνδρὸσ εὐσεβεστάτου παίδευμα Πυλάδη, στέφανον ἐξ ἐμῆσ χερὸσ δέχου·
(에우리피데스, episode3)
πατέρα νυν δέχου, τέκνον.
(에우리피데스, Ion, episode, trochees 1:27)
ἥκει ‐ τὸ πιστὸν τόδε λόγων ἐμῶν δέχου ‐ Ἑλένην ἀγόμενοσ Τρωικῶν ἐκ τειχέων.
(에우리피데스, episode 1:30)

SEARCH

MENU NAVIGATION