헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

γῆ δὲ πεφρυγμένουσ πυροὺσ δεχομένη καρποὺσ ἐτησίουσ οὐκ ἀνεδίδου.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 1, chapter 9 1:5)
ἀλλὰ ἀπεφράσσοντο γὰρ αἱ ἐσ τὸν Πολλακόπαν τοῦ Εὐφράτου ἐκβολαὶ πρὸσ τοῦ σατράπου τῆσ Βαβυλωνίασ πολλῷ πόνῳ, καίπερ οὐ χαλεπῶσ ἀναστομούμεναι, ὅτι ἰλυώδησ τε ἡ ταύτῃ γῆ καὶ πηλὸσ ἡ πολλὴ αὐτῆσ, οἱά δεχομένη τὸ ὕδωρ τοῦ ποταμοῦ μὴ εὐμαρῆ τὴν ἀποστροφὴν αὐτοῦ παρέχειν·
(아리아노스, Anabasis, book 7, chapter 21 5:1)
κατὰ δὲ τούτουσ ἡ τροφὴ τοῖσ ἵπποισ ἔκειτο καὶ τῶν ἀναβατῶν καὶ τῶν παίδων τὰ σκεύη, ἦν δὲ καὶ ὑδροθήκη κατὰ τὴν πρῷραν κλειστή, δισχιλίουσ μετρητὰσ δεχομένη, ἐκ σανίδων καὶ πίττησ καὶ ὀθονίων κατεσκευασμένη.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 42 1:2)
κόλον γὰρ ἡ τροφή, ὅθεν καὶ ὁ βουκόλοσ καὶ ὁ δύσκολοσ, ὅσ ἐστι δυσάρεστοσ καὶ σικχόσ, κοιλία τε ἡ τὴν τροφὴν δεχομένη, ψωμοκόλαφον δ’ εἴρηκε Δίφιλοσ ἐν Θησεῖ οὕτωσ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 80 1:6)
ἐκ δὲ τῶν ἄλλων μερῶν πανταχόθεν ὤρυξε λίμνην μεγάλην καὶ βαθεῖαν, ἣ τὸ σφοδρὸν τοῦ ποταμοῦ δεχομένη καὶ πάντα τὸν περὶ τὴν πόλιν τόπον πληροῦσα, πλὴν ᾗ τὸ χῶμα κατεσκεύαστο, θαυμαστὴν ἐποίει τὴν ὀχυρότητα.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 50 5:2)
αὗται δ’ ἀργυραῖ μὲν ἦσαν, πυλὶσ δ’ ἑκατέρᾳ τούτων προσῆν δεχομένη τὴν στρόφιγγα.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 3 149:3)
εἴπερ οὖν ἡ πέψισ τοῦτ’ ἔστι καὶ ἡ τροφὴ κατὰ τὴν γαστέρα δέδεικται δεχομένη ποιότητα τῷ μέλλοντι πρὸσ αὐτῆσ θρέψεσθαι ζῳῴ προσήκουσαν, ἱκανῶσ ἀποδέδεικται τὸ πέττεσθαι κατὰ τὴν γαστέρα τὴν τροφήν.
(갈레노스, On the Natural Faculties., G, section 742)
Ὁκόταν οὖν πλήρεεσ αὗται ἐοῦσαι ἐσ τὴν γλῶσσαν ἐναποστηρίζωνται ἀραιὴν ἐοῦσαν καὶ σπογγοειδέα, διὰ τὴν ξηρασίην ὑπὸ βίησ τὸ ἐκ τῶν φλεβῶν δεχομένη ὑγρὸν, ἐκ πλατείησ μὲν στρογγύλη γίνεται, ἐξ εὐχρόου δὲ πελιδνὴ, ἐκ μαλθακῆσ δὲ σκληρὴ, ἐξ εὐκάμπτου δὲ ἄκαμπτοσ, ὥστε ταχέωσ ἀποπνίγεσθαι, ἢν μή τισ ὀξέωσ βοηθῇ.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ ΝΟΘΑ., 6.3)
τὸ δὲ μέγιστον, ἡ Ἀχερουσία λίμνη πρόκειται πρώτη δεχομένη τοὺσ ἀπαντῶντασ, ἣν οὐκ ἔνι διαπλεῦσαι ἢ παρελθεῖν ἄνευ τοῦ πορθμέωσ βαθεῖά τε γὰρ περᾶσαι τοῖσ ποσὶν καὶ διανήξασθαι πολλή, καὶ ὅλωσ οὐκ ἂν αὐτὴν διαπταίη οὐδὲ τὰ νεκρὰ τῶν ὀρνέων.
(루키아노스, (no name) 3:2)
εἰ δὲ ἄχθῃ παρὰ παιδὸσ ὡραίου δεχομένη τὸ ἔκπωμα, σοὶ μὲν ὁ υἱὸσ οἰνοχοείτω, σὺ δέ, ὦ Γανύμηδεσ, ἐμοὶ μόνῳ ἀναδίδου τὴν κύλικα καὶ ἐφ̓ ἑκάστῃ δὶσ φίλει με καὶ ὅτε πλήρη ὀρέγοισ κᾆτα αὖθισ ὁπότε παῤ ἐμοῦ ἀπολαμβάνοισ.
(루키아노스, Dialogi deorum, Ἥρα, Ζευσ. 9:1)
τῇ δὲ δὴ πηδήσει τῆσ καρδίασ ἐν τῇ τῶν δεινῶν προσδοκίᾳ καὶ τῇ τοῦ θυμοῦ ἐγέρσει, προγιγνώσκοντεσ ὅτι διὰ πυρὸσ ἡ τοιαύτη πᾶσα ἔμελλεν οἴδησισ γίγνεσθαι τῶν θυμουμένων, ἐπικουρίαν αὐτῇ μηχανώμενοι τὴν τοῦ πλεύμονοσ ἰδέαν ἐνεφύτευσαν, πρῶτον μὲν μαλακὴν καὶ ἄναιμον, εἶτα σήραγγασ ἐντὸσ ἔχουσαν οἱο͂ν σπόγγου κατατετρημένασ, ἵνα τό τε πνεῦμα καὶ τὸ πῶμα δεχομένη, ψύχουσα, ἀναπνοὴν καὶ ῥᾳστώνην ἐν τῷ καύματι παρέχοι·
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Τίμαιος 344:2)
τὴν τοῦ ποτοῦ διέξοδον, ᾗ διὰ τοῦ πλεύμονοσ τὸ πῶμα ὑπὸ τοὺσ νεφροὺσ εἰσ τὴν κύστιν ἐλθὸν καὶ τῷ πνεύματι θλιφθὲν συνεκπέμπει δεχομένη, συνέτρησαν εἰσ τὸν ἐκ τῆσ κεφαλῆσ κατὰ τὸν αὐχένα καὶ διὰ τῆσ ῥάχεωσ μυελὸν συμπεπηγότα, ὃν δὴ σπέρμα ἐν τοῖσ πρόσθεν λόγοισ εἴπομεν·
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Τίμαιος 484:2)
θήκασ δ’ εἶναι τῶν χωρίων ὁπόσα μὲν ἐργάσιμα μηδαμοῦ, μήτε τι μέγα μήτε τι σμικρὸν μνῆμα, ἃ δὲ ἡ χώρα πρὸσ τοῦτ’ αὐτὸ μόνον φύσιν ἔχει, τὰ τῶν τετελευτηκότων σώματα μάλιστα ἀλυπήτωσ τοῖσ ζῶσι δεχομένη κρύπτειν, ταῦτα ἐκπληροῦν, τοῖσ δὲ ἀνθρώποισ ὅσα τροφὴν μήτηρ οὖσα ἡ γῆ πρὸσ ταῦτα πέφυκεν βούλεσθαι φέρειν, μήτε ζῶν μήτε τισ ἀποθανὼν στερείτω τὸν ζῶνθ’ ἡμῶν.
(플라톤, Laws, book 12 125:2)
ὅταν μὲν οὖν βλέπουσα πρὸσ τὸ τοῦ παιδὸσ κάλλοσ, ἐκεῖθεν μέρη ἐπιόντα καὶ ῥέοντ’ ‐ ἃ δὴ διὰ ταῦτα ἵμεροσ καλεῖται ‐ δεχομένη τὸν ἵμερον ἄρδηταί τε καὶ θερμαίνηται, λωφᾷ τε τῆσ ὀδύνησ καὶ γέγηθεν·
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φαῖδρος 169:3)
πολλὰ δὲ καὶ παρ’ αὐτοῦ καὶ παρὰ τῶν φίλων δεχομένη γράμματα καλούντων, οὕτω κατεφρόνησε καὶ κατεγέλασε τοῦ ἀνδρὸσ ὥστε πλεῖν ἀνὰ τὸν Κύδνον ποταμὸν ἐν πορθμείῳ χρυσοπρύμνῳ, τῶν μὲν ἱστίων ἁλουργῶν ἐκπεπετασμένων, τῆσ δὲ εἰρεσίασ ἀργυραῖσ κώπαισ ἀναφερομένησ πρὸσ αὐλὸν ἅμα σύριγξι καὶ κιθάραισ συνηρμοσμένον.
(플루타르코스, Antony, chapter 26 1:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION