헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἐπειδὴ τοίνυν οὐ δέχεται τὴν πρόκλησιν, οὐδ’ ἄν φησιν ἐν βασάνοισ ἀνδραπόδων γενέσθαι, λαβέ μοι τὴν ἐπιστολὴν ταύτην, ἣν ὁ Φίλιπποσ ἔπεμψε.
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 128 1:1)
νῦν δὲ παρὰ Σκύλλησ σκόπελον μέγαν ἠδὲ Χάρυβδιν δεινὸν ἐρευγομένην δέχεται ὁδόσ.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 4 13:34)
αἱ μὲν ἔπειτα ἄλλη ὑπ’ ἐξ ἄλλησ δέχεται καὶ ἐσ ἠέρα πέμπει ὕψι μεταχρονίην·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 4 15:31)
ψιλὰ γὰρ καὶ ἄσαρκα καὶ χονδρώδεα τὰ μέρεα· τὰ δὲ τοιάδε οὐ Ῥηϊδίωσ δέχεται φλεγμον ῆσ περιουσίην · ἀνεκπύητα δὲ μίμνει πουλὺν χρόνον· ψυχρὸν γὰρ οἱ χόνδροι, ἀλλὰ τῶνδε ἀσινέεσ μὲν αἱ φλεγμοναί, τῆσ ἕξιοσ δὲ κακαὶ συντήξιεσ, μακρὸν γὰρ διαπυί̈σκει χρόνον.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.191)
Ἐπὶ σπληνὶ δὲ ἢν ἴκτεροσ φανῇ, μελάγχλωροσ· μέλαινα γὰρ αὐτέου ἡ τροφὴ, ὅτιπερ ἐκμαγεῖόν ἐστιν αἵματοσ μέλανοσ, οὗ τὴν ἀκαθαρσίην ἐοῦσαν οὐ δέχεται, οὐδὲ ἐκπονέει νοσέων ὁ σπλήν· ἡ δὲ ξὺν τῷ αἵματι πάντη φοιτῇ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.303)
ἐπὶ γὰρ φλεγμονῇσι οὔτε ὁ πόροσ δέχεται τὸ ὄργανον, πρὸσ δὲ τιτρώσκονται τῷ καθετῆρι.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ια’. Θεραπεία Σατυριάσεωσ.299)
δέχεται τὰσ εὐχὰσ ὁ θεὸσ καὶ αὐτίκα πρὸσ τὴν τιμωρίαν ἐστέλλετο.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, παράφρασισ. 2:11)
καὶ ἐπειδὴ ἔτικτε, μαιοῦταί τε καὶ δέχεται τοὺσ παῖδασ, καὶ στεφανοῖ τὸν Ἀπόλλω κατὰ τὸν τῶν Ἑλλήνων παιᾶνα·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἀθηνᾶ 5:14)
αὖθισ αὖ Πλαταιέασ δεύτερον ἐξοικισθέντασ καὶ Θεσπιέασ ἅμα ἐκείνοισ δέχεται πανοικησίᾳ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 21:10)
φαίησ ἂν περιοίκουσ ἅπαντασ ἢ κατὰ δῆμον οἰκοῦντασ ἄλλον χῶρον εἰσ μίαν ταύτην ἀκρόπολιν συνέρχεσθαι, ἡ δὲ οὐδεπώποτε ἀπεῖπεν, ἀλλ’ ὥσπερ τὸ τῆσ γῆσ ἔδαφοσ φέρει πάντασ, οὕτω καὶ ἥδε δέχεται μὲν τοὺσ ἐξ ἁπάσησ γῆσ, ὥσπερ τοὺσ ποταμοὺσ θάλαττα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 18:2)
ἀλλὰ καὶ γῆ θάλατταν δέχεται καὶ θάλαττα ἠπειροῦται·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Προσφωνητικόσ Σμυρναϊκός 3:6)
πολὺ πλείων ἀπὸ τούτων ὁ ποταμόσ ἐστι καὶ τὸ εὖροσ καὶ ἅπασ ὡσ ἔποσ εἰπεῖν, καὶ πλοῖα μείζω δέχεται προϊὼν καὶ οὐ μείζω μόνον, ἀλλὰ καὶ πολλῷ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Αἰγύπτιος 15:12)
εἰ μὲν γὰρ οὐ δέχεται τοῦτον τὸν λόγον οὐδ’ εἰσ ἔλεγχον τίθησιν, ὃσ δείκνυσιν αὐτὴν ἔξω τῆσ κοίλησ χώρασ οὖσαν, τί οὐ καὶ κατὰ πᾶσαν τὴν γῆν ταυτὸν τοῦτ’ ἔδειξε γιγνόμενον, εἴπερ παρὰ τῇ θέρμῃ μόνῃ τὸ αἴτιόν ἐστιν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Αἰγύπτιος 21:6)
ἡμετέραισ βουλαῖσ Σπάρτη μὲν ἐκείρατο δόξαν, Μεσσήνη δ’ ἱερὰ τέκνα χρόνῳ δέχεται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 36:6)
λέγουσι δὲ τὸ μὲν ἀγαθὸν ὡρίσθαι, τὴν δ’ ἡδονὴν ἀόριστον εἶναι, ὅτι δέχεται τὸ μᾶλλον καὶ τὸ ἧττον.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 10 19:6)

SEARCH

MENU NAVIGATION