헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

παχύνει γὰρ καὶ ὑγραίνει τὸ πνεῦμα ξηρόν τε καὶ λεπτὸν ἐὸν, και ὀμίχλην τῇσι αἰσθήσεσι παρέχει· βαρὺ δὲ καὶ νωθὲσ ὀμίχλη, ἥπερ ὕπνου ἀρχή· ἢν δὲ μεζόνων δέωνται, καὶ αὐτὸ τὸ μηκώνειον ἐσ τὰ μέτωπα ξὺν ὕδατι χρίειν· ἠδὲ ὑπαλείφειν τὰσ Ῥῖνασ καὶ ἐσ τὰ ὦτα ἐγχέειν · ψηλαφίη ποδῶν εὐαφὴσ ξὺν λίπαϊ, ψαῦσισ τῆσ κεφαλῆσ, ἀνυτικὸν δὲ καὶ κνῆσισ μάλιστα κροτάφων τε καὶ ὤτων.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ι’. Θεραπεία Πλευρίτιδοσ.52)
φόρτουσ μὲν ἀπ’ Ἰνδῶν, εἰ βούλει δὲ, καὶ τῶν εὐδαιμόνων Ἀράβων, τοσούτουσ ὁρᾶν ἔξεστιν ὥστε εἰκάζειν γυμνὰ τὸ λοιπὸν τοῖσ ἐκεῖ λελεῖφθαι τὰ δένδρα καὶ δεῦρο δεῖν ἐκείνουσ ἐλθεῖν, ἐάν του δέωνται, τῶν σφετέρων μεταιτήσοντασ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 4:9)
τὰσ δ’ ἕδρασ ποιεῖν τῆσ βουλῆσ κατὰ πενθήμερον, ἐὰν μὴ δέωνται πλειόνων.
(아리스토텔레스, 아테네인들의 정치체제, work Ath. Pol., chapter 30 4:2)
τῶν δὲ στρατηγῶν τὸ νῦν εἶναι τὴν αἱρ́εσιν ἐξ ἁπάντων ποιεῖσθαι τῶν πεντακισχιλίων, τὴν δὲ βουλὴν ἐπειδὰν καταστῇ, ποιήσασαν ἐξέτασιν <ἐν> ὅπλοισ ἑλέσθαι δέκα ἄνδρασ καὶ γραμματέα τούτοισ, τοὺσ δὲ αἱρεθέντασ ἄρχειν τὸν εἰσιόντα ἐνιαυτὸν αὐτοκράτορασ, καὶ ἄν τι δέωνται συμβουλεύεσθαι μετὰ τῆσ βουλῆσ.
(아리스토텔레스, 아테네인들의 정치체제, work Ath. Pol., chapter 31 2:2)
χαίρουσι γὰρ οἱ μὲν πολλοὶ ὑπὸ τῶν ἐν ταῖσ ἐξουσίαισ τιμώμενοι διὰ τὴν ἐλπίδα οἰόνται γὰρ τεύξεσθαι παρ’ αὐτῶν, ἄν του δέωνται·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 8 77:3)
καὶ τοσοῦτόν γ’ ἀφέστηκα τῶν ἄλλων, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, τῶν συμβουλευόντων, ὥστ’ οὐδὲ δοκεῖ μοι περὶ Χερρονήσου νῦν σκοπεῖν οὐδὲ Βυζαντίου, ἀλλ’ ἐπαμῦναι μὲν τούτοισ, καὶ διατηρῆσαι μή τι πάθωσι, καὶ τοῖσ οὖσιν ἐκεῖ νῦν στρατιώταισ πάνθ’ ὅσων ἂν δέωνται ἀποστεῖλαι, βουλεύεσθαι μέντοι περὶ πάντων τῶν Ἑλλήνων ὡσ ἐν κινδύνῳ μεγάλῳ καθεστώτων.
(데모스테네스, Speeches, Κατὰ Φιλίππου Γ 23:3)
ἐφ’ ἅπασι δὲ τούτοισ, ἐπειδὰν καὶ δεδογμένον ᾖ καὶ συμφέρον ἤδη φαίνηται, χρόνον δεῖ δοθῆναι τῇ τῶν πολλῶν ἀδυναμίᾳ, ἐν ᾧ καὶ ποριοῦνται ταῦθ’ ὧν ἂν δέωνται, ὅπωσ τὰ δόξαντα καὶ δυνηθῶσι ποιῆσαι.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 245:1)
ἀλλ’ ἃ θεωρεῖν ὑμᾶσ, ὅταν οὗτοι δέωνται, δεῖ καὶ λογίζεσθαι, ταῦτ’ ἐρῶ.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 269:3)
ταῦτα γάρ, ἄν τι δέωνται περὶ τούτου, δεήσονται, κἂν μὴ ταῦτα λέγωσι τὰ ῥήματα.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 272:6)
ὅταν γὰρ δέωνται τὸ σπέρμα ἀποβαλεῖν, ἰόντασ ἔξω προσκνᾶσθαι πρὸσ τὸ τραχύ.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΔΙΟΓΕΝΗΣ ἢ περὶ ΤΥΡΑΝΝΙΔΟΣ 22:3)
τῇ πόλει θεοῖσ χαριστήρια, καὶ τοὺσ πατρικίουσ πείσαντεσ ἐπικυρῶσαι τὴν ἀρχὴν ψῆφον ἐπενέγκαντασ, ἐπειδὴ καὶ τούτου παρ’ αὐτῶν ἔτυχον, ἐδεήθησαν ἔτι τῆσ βουλῆσ ἐπιτρέψαι σφίσιν ἄνδρασ ἐκ τῶν δημοτικῶν δύο καθ’ ἕκαστον ἐνιαυτὸν ἀποδεικνύναι τοὺσ ὑπηρετήσοντασ τοῖσ δημάρχοισ ὅσων ἂν δέωνται καὶ δίκασ, ἃσ ἂν ἐπιτρέψωνται ἐκεῖνοι, κρινοῦντασ ἱερῶν τε καὶ δημοσίων τόπων καὶ τῆσ κατὰ τὴν ἀγορὰν εὐετηρίασ ἐπιμελησομένουσ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 90 3:1)
δὲ ταύτην ποιήσωνται Ῥωμαῖοι τοῦ πολέμου τὴν πρόφασιν, μὴ ὀρρωδεῖν, μηδ’ ὡσ ἄμαχόν τινα τὴν ἰσχὺν αὐτῶν καταπεπλῆχθαι, ἀλλὰ μένειν γενναίωσ καὶ ὡσ προσῆκεν Ἕλλησι πολεμεῖν, τῇ τ’ οἰκείᾳ πιστεύοντασ δυνάμει καὶ τῇ παρὰ Σαυνιτῶν ἀφιξομένῃ βοηθείᾳ, ναυτικήν τ’ ἰσχὺν προσληψομένουσ ἔξω τῆσ ἑαυτῶν, ἣν Ταραντῖνοι πέμψουσιν, ἐὰν ἄρα καὶ ταύτησ δέωνται, πολλὴν καὶ ἀγαθήν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 15, chapter 5 8:1)
συνελθεῖν μὲν ἀλλήλοισ οὐχ ἡδονῆσ ἕνεκα λέγοντεσ οὐδὲ τῆσ τῶν χρημάτων αὐξήσεωσ κοινῶν τῶν ἑκατέροισ ὑπαρχόντων γενομένων, ἀλλ’ ὅπωσ παίδων τύχωσιν, οἳ γηρωκομήσουσιν αὐτοὺσ καὶ ὧν ἂν δέωνται παρ’ αὐτῶν ἕξουσι, γενόμενόν τε μετὰ χαρᾶσ καὶ τοῦ τῷ θεῷ χάριν εἰδέναι τὴν μεγίστην ἀράμενοι διὰ σπουδῆσ ἀνεθρέψαμεν μηδενὸσ φειδὼ ποιούμενοι τοῦ καὶ δόξαντοσ εἰσ σωτηρίαν τὴν σὴν καὶ παιδείαν τῶν ἀρίστων εἶναι χρησίμου.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 4 332:1)
βοηθεῖν τε γὰρ τοῖσ ἀξίοισ, ὁπόταν δέωνται, καὶ καθ’ ἑαυτοὺσ ἐφίεται καὶ τροφὰσ ἀπορουμένοισ ὀρέγειν.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ λόγοσ β. 175:2)
"τὰ τόξα οἱ ἐκτημένοι, ἐπεὰν μὲν δέωνται χρᾶσθαι, ἐντανύουσι·
(헤로도토스, The Histories, book 2, chapter 173 4:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION