헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ὃσ εἰσ τοσοῦτον ἐλήλυθε τόλμησ, ὥστε πείσασ Ἀγάθαρχον τὸν γραφέα συνεισελθεῖν οἴκαδε τὴν οἰκίαν ἐπηνάγκασε γράφειν, δεομένου δὲ καὶ προφάσεισ ἀληθεῖσ λέγοντοσ, ὡσ οὐκ ἂν δύναιτο ταῦτα πράττειν ἤδη διὰ τὸ συγγραφὰσ ἔχειν παρ’ ἑτέρων, προεῖπεν αὐτῷ δήσειν, εἰ μὴ πάνυ ταχέωσ γράφοι.
(안도키데스, 연설, Ἀνδοκίδου κατὰ Ἀλκιβιάδου 27:1)
οὐδὲ παριππεύοντοσ αὐτοῖσ τοῦ Ἀννίβου καὶ δεομένου στῆναι καὶ τῆσ μάχησ αὖθισ ἐσ πεῖραν ἐλθεῖν ἔτι ἐπείθοντο.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 7 8:7)
ὁ δέ ἑ̔ώρα γὰρ αὐτὸν ἤδη Ῥωμαίοισ τε πολεμησείοντα καὶ πρὸσ τήνδε τὴν χρείαν τὸ κῆδοσ αὑτῷ συναπτόμενον̓ ἠρνήσατο, καὶ τοῖσ ἀδελφοῖσ Ἀττάλῳ τε καὶ Φιλεταίρῳ, θαυμάζουσιν ὅτι κῆδοσ βασιλέωσ τοσοῦδε καὶ γείτονοσ, αὐτοῦ τε κατάρχοντοσ καὶ δεομένου, παραιτοῖτο, ἐπεδείκνυ τὸν ἐσόμενον πόλεμον ἐν μὲν ἀρχῇ τι παρ’ ἀμφοῖν ἕξειν ἰσοπαλέσ, σὺν χρόνῳ δ’ ὑπεροίσειν τὰ Ῥωμαίων δι’ εὐψυχίαν καὶ ταλαιπωρίαν.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 1 5:3)
Ἀριαράθου δὲ τοῦ Καππαδοκῶν βασιλέωσ, καὶ τοῦδε συμμάχουσ πέμψαντοσ Ἀντιόχῳ, δεδιότοσ τε καὶ δεομένου καὶ διακόσια τάλαντα πέμψαντοσ ἐπὶ τῇ δεήσει τὴν χώραν οὐκ ἐπέδραμεν, ἀλλ’ ἐσ τὸν Ἑλλήσποντον ἐπανῆλθε σὺν γάζῃ τε πολλῇ καὶ χρήμασιν ἀπείροισ καὶ λείᾳ βαρυτάτῃ καὶ στρατῷ καταγόμῳ.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 7 6:6)
ὢ θαυμαστοῦ μὲν τοῦ μηδὲν δεομένου βασιλεύειν, εἰ μὴ δοκοίη τῷ ἀδελφῷ, θαυμαστοῦ δὲ τοῦ μὴ δεχομένου βασιλεύειν, εἰ μὴ σὺν τῷ ἀδελφῷ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πανηγυρικὸσ ἐν Κυζίκῳ περὶ τοῦ ναοῦ 8:1)
ἂν δέ γε ὁ ἰατρὸσ δέηται τοῦ σωθῆναι δεομένου, ἢ νὴ Δί’ ὁ κυβερνήτησ τῶν πλεῦσαι δεομένων, ἢ τῶν ἀμφισβητούντων ὁ δικαστὴσ, ἢ τῶν στρατιωτῶν ὁ στρατηγὸσ, ἢ ὁ ῥήτωρ τῶν ἀκροατῶν, ἄνω ποταμῶν ἅπαντ’ ἂν εἰή τὰ πράγματα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ τοὺσ αἰτιωμένουσ ὅτι μὴ μελετῴη 3:13)
διὸ καὶ ἐπιζητεῖται πότερον ἐν εὐτυχίαισ μᾶλλον δεῖ φίλων ἢ ἐν ἀτυχίαισ, ὡσ καὶ τοῦ ἀτυχοῦντοσ δεομένου τῶν εὐεργετησόντων καὶ τῶν εὐτυχούντων οὓσ εὖ ποιήσουσιν.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 9 106:2)
δεομένου δέ μου ταῦτα, ἀπεκρίνατό μοι ὅτι οὐδ’ ἀκαρῆ δανείσοι.
(데모스테네스, Speeches 41-50, Πρὸσ Πολυκλέα περὶ τοῦ Ἐπιτριηραρχήματος 67:1)
καὶ ὑπέσχετο μὲν δεομένου σου τὸ ναῦλον τῶν ξύλων παρασχήσειν, ὅτε ἀνήγου πρὸσ βασιλέα·
(데모스테네스, Speeches 41-50, Πρὸσ Τιμόθεον ὑπὲρ Χρέως 78:4)
ὑποσχομένου δὲ ταῦτα τοῦ Θεογένουσ καὶ δεομένου, ἅμα μὲν καὶ ἐλεήσασα αὐτὸν ἡ ἐν Ἀρείῳ πάγῳ βουλὴ διὰ τὴν ἀκακίαν τοῦ τρόπου, ἅμα δὲ καὶ ἐξηπατῆσθαι τῇ ἀληθείᾳ ἡγουμένη ὑπὸ τοῦ Στεφάνου, ἐπέσχεν.
(데모스테네스, Speeches 51-61, Κατὰ Νεαίρας 125:1)
δεομένου δέ μου διηγήσασθαι, τὸ μὲν πρῶτον οὐκ ἐβούλετο, λέγων ὅτι ἀλαζόνεσ εἰσὶν οἱ Ἕλληνεσ καὶ ἀμαθέστατοι ὄντεσ πολυμαθεστάτουσ ἑαυτοὺσ νομίζουσι·
(디오, 크리소토모스, 연설, ΤΡΩΙΚΟΣ ΥΠΕΡ τοῦ ΙΛΙΟΝ ΜΗ ΑΛΩΝΑΙ. 47:1)
δεομένου δὲ τοῦ πατρὸσ καὶ τὸ γῆρασ τὸ αὑτοῦ λέγοντοσ καὶ τῶν παίδων τὸν θάνατον, τοῦ τε ἄλλου πλήθουσ ἀπηλλάχθαι βουλομένου, τὰσ μὲν διαλύσεισ συνεχώρησεν·
(디오, 크리소토모스, 연설, ΤΡΩΙΚΟΣ ΥΠΕΡ τοῦ ΙΛΙΟΝ ΜΗ ΑΛΩΝΑΙ. 149:4)
τοῦ δὲ Φιλοκτήτου μηδένα τρόπον εἴκοντοσ μηδὲ πειθομένου, ἀλλὰ δεομένου τοῦ Νεοπτολέμου, ὥσπερ ὑπέσχετο, ἀπαγαγεῖν αὐτὸν εἰσ τὴν Ἑλλάδα, ὑπισχνεῖται καὶ ἕτοιμόσ ἐστι ποιεῖν τοῦτο, μέχρι ἐπιφανεὶσ Ἡρακλῆσ πείθει τὸν Φιλοκτήτην ἑκόντα εἰσ τὴν Τροίαν πλεῦσαι.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΑΙΣΧΥΛΟΥ ΚΑΙ ΣΟΦΟΚΛΕΟΥΣ ΚΑΙ 28:1)
Λεοννάτοσ δέ, παραγενομένου πρὸσ αὐτὸν Ἑκαταίου πρεσβευτοῦ καὶ δεομένου βοηθῆσαι τὴν ταχίστην Ἀντιπάτρῳ καὶ Μακεδόσιν, ἐπηγγείλατο συμμαχήσειν.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 18, chapter 14 4:2)
οὗτοσ γάρ, συνεχῶσ Ἀγαθοκλέουσ διαπρεσβευομένου περὶ τῶν ὁμολογιῶν καὶ δεομένου συγχωρῆσαι τὰ δύο φρούρια πρὸσ καταβίωσιν, ἀεὶ προφάσεισ εὐλόγουσ κατεσκεύαζε, δι’ ὧν διέκοπτε τὰσ ἐλπίδασ τῶν ὁμολογιῶν, ποτὲ μὲν ἀποφαινόμενοσ ἐκ Σικελίασ αὐτὸν ἀπαλλάττεσθαι, ποτὲ δὲ τὰ τέκνα πρὸσ ὁμηρίαν αἰτῶν.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 20, chapter 79 4:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION