헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

οὖσαν γὰρ τὴν Χαρικλὼ προσφιλῆ τῇ Ἀθηνᾶγυμνὴν ἐπὶ πάντα ἰδεῖν, τὴν δὲ ταῖσ χερσὶ τοὺσ ὀφθαλμοὺσ αὐτοῦ καταλαβομένην πηρὸν ποιῆσαι, Χαρικλοῦσ δὲ δεομένησ ἀποκαταστῆσαι πάλιν τὰσ ὁράσεισ, μὴ δυναμένην τοῦτο ποιῆσαι, τὰσ ἀκοὰσ διακαθάρασαν πᾶσαν ὀρνίθων φωνὴν ποιῆσαι συνεῖναι, καὶ σκῆπτρον αὐτῷ δωρήσασθαι κράνειον, ὃ φέρων ὁμοίωσ τοῖσ βλέπουσιν ἐβάδιζεν.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 3, chapter 6 7:4)
‐ Πότερον οὖν οἰώμεθα τὸν Χρύσην ἀκούσησ τῆσ θυγατρὸσ εἰσ τὸ στρατόπεδον ἐλθεῖν μετὰ λύτρων ἅμα τὰ στέμματα κομίζοντα τοῦ θεοῦ καὶ τὸ πλῆθοσ ἱκετεύειν καὶ τοὺσ βασιλέασ ἀφιέναι αὐτήν, ἢ τοὐναντίον ἐκείνησ δεομένησ τοῦ πατρόσ, εἴ τι δύναιτο, βοηθεῖν;
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΧΡΥΣΗΙΣ. 5:8)
ἧκεν δὲ καὶ παρ’ Ὀλυμπιάδοσ αὐτῷ γράμματα, δεομένησ καὶ λιπαρούσησ βοηθεῖν τοῖσ βασιλεῦσι καὶ ἑαυτῇ·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 18, chapter 58 2:1)
τῆσ δὲ Λαυρεντίασ, ἣ νεογνοὺσ παραλαβοῦσα ἐξεθρέψατο καὶ μητρὸσ οὐχ ἧττον ἠσπάζετο, δεομένησ καὶ παρηγορούσησ, ταύτῃ πειθόμενοσ ἀνίσταται·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 87 4:2)
εἰ δ’ ἐκείνῳ ταύτην οὐ βούλονται δοῦναι τὴν χάριν, τῆσ δεομένησ ὑπὲρ αὐτοῦ πόλεωσ ἕνεκα μετριάσαι, δωρεὰν αὐτῇ διδόντασ, ἐξ ἧσ οὐδὲν αὐτοὶ βλαπτόμενοι μεγάλην δόξουσι τιμὴν κατατίθεσθαι τῇ λαμβανούσῃ, ἀνθρώπουσ δ’ ὄντασ μηδὲν ὑπὲρ τὴν φύσιν τὴν ἀνθρωπίνην φρονεῖν μηδ’ ἀθανάτουσ ἔχειν τὰσ ὀργὰσ ἐν θνητοῖσ σώμασιν, ἀλλὰ καὶ παρὰ γνώμην τί πράττειν ἐπιεικὲσ ὑπομεῖναι τῶν δεομένων χάριν, ἐνθυμηθέντασ, ὅτι φρονίμων μὲν ἀνθρώπων ἔργον ἐστὶ ταῖσ φιλίαισ χαρίζεσθαι τὰσ ἔχθρασ, ἀνοήτων δὲ καὶ βαρβάρων τοῖσ ἐχθροῖσ συναναιρεῖν τοὺσ φίλουσ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 5, chapter 4 4:2)
ὡσ δ’ οὐδὲ τούτου γενομένου ἀληθὲσ ηὑρίσκετο, δεομένησ τελευταῖον ὁ Σαμψών, ἔδει γὰρ αὐτὸν συμφορᾷ περιπεσεῖν, χαρίζεσθαι βουλόμενοσ τῇ Δαλάλῃ, "ἐμοῦ, φησίν, ὁ θεὸσ κήδεται καὶ κατὰ τὴν ἐκείνου πρόνοιαν γεννηθεὶσ κόμην ταύτην τρέφω παρεγγυήσαντοσ μὴ ἀποκείρειν τοῦ θεοῦ·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 5 404:1)
καὶ ταῦτα, ἐπειδὴ ἦλθεν, ἐκείνου ἀπογράφοντοσ καὶ χαλεπῶσ φέροντοσ ὅτι ἀπὼν διεβάλλετο, οὐδεὶσ ἐξήλεγξε, δεομένησ μὲν τῆσ πόλεωσ χρημάτων, ἐθέλοντοσ δὲ ἐκείνου λογίσασθαι.
(리시아스, Speeches, Ὑπὲρ τῶν Ἀριστοφάνουσ χρημάτων, πρὸσ τὸ δημόσιον 63:1)
ἐκείνησ δὲ καὶ τὴν μητέρα μετ’ αὐτῆσ παρεῖναι δεομένησ οὐδὲν ἔφη κωλύειν ὁ Ἀμφάρησ·
(플루타르코스, Agis, chapter 20 2:2)
Καῖσαρ δὲ λύσασ τὴν δέλτον, ὡσ ἐνέτυχε λιταῖσ καὶ ὀλοφυρμοῖσ δεομένησ αὐτὴν σὺν Ἀντωνίῳ θάψαι, ταχὺ συνῆκε τὸ πεπραγμένον.
(플루타르코스, Antony, chapter 85 3:1)
χρημάτων δὲ δεομένησ τῆσ Σπάρτησ πρὸσ πόλεμον καὶ ξενοτροφούσησ, ἐπορεύθη ὁ Ἀγησίλαοσ εἰσ Αἴγυπτον μεταπεμφθεὶσ ὑπὸ τοῦ βασιλέωσ Αἰγυπτίων ἐπὶ μισθῷ διὰ δὲ τὸ λιτὸν τῆσ ἐσθῆτοσ εἰσ καταφρόνησιν ἦλθε τοῖσ ἐγχωρίοισ·
(플루타르코스, Apophthegmata Laconica, Ἀγησιλάου τοῦ Μεγάλου, section 761)
χρημάτων δὲ δεομένησ τῆσ Σπάρτησ πρὸσ πόλεμον καὶ ξενοτροφούσησ ἐπορεύθη ὁ Ἀγησίλαοσ εἰσ Αἴγυπτον μεταπεμφθεὶσ ὑπὸ τοῦ βασιλέωσ Αἰγυπτίων ἐπὶ μισθῷ·
(플루타르코스, Apophthegmata Laconica, Ἁγησιλάου τοῦ μεγάλου, section 761)
μέλλοντι δ’ αὐτῷ διαβαίνειν εἰσ τὴν Ἀσίαν ἧκεν ἀγγελία περὶ τῆσ ἐν Ῥώμῃ μεταβολῆσ, ὁ γὰρ νέοσ Καῖσαρ ηὐξήθη μὲν ὑπὸ τῆσ βουλῆσ ἐπ’ Ἀντώνιον, ἐκβαλὼν δὲ τῆσ Ἰταλίασ ἐκεῖνον αὐτὸσ ἤδη φοβερὸσ ἦν, ὑπατείαν τε μνώμενοσ παρὰ νόμον, καὶ στρατεύματα τρέφων μεγάλα, τῆσ πόλεωσ οὐδὲν δεομένησ.
(플루타르코스, Brutus, chapter 27 1:1)
ἀλλὰ πάλιν τῆσ Μαρκίασ δεομένησ τὸν μὲν Κάτωνα γράψαι πρὸσ αὐτὸν, ὡσ ἐντυχεῖν τι βουλόμενον, αὐτὸσ δὲ ἥκειν ἑώθεν εἰσ τὴν οἰκίαν καὶ ὑπὸ τῆσ Μαρκίασ κατασχεθῆναι μέχρι πάντεσ ἀπηλλάγησαν, οὕτω δὲ εἰσελθόντα τὸν Κάτωνα καὶ περιβαλόντα τὰσ χεῖρασ ἀμφοτέρασ ἀσπάσασθαι καὶ φιλοφρονεῖσθαι.
(플루타르코스, Cato the Younger, chapter 37 5:1)
ὅτε γὰρ τὸν δῆμον ἐπιόντων Μήδων Θεμιστοκλῆσ ἔπειθε προέμενον τὴν πόλιν καὶ τὴν χώραν ἐκλιπόντα πρὸ τῆσ Σαλαμῖνοσ ἐν ταῖσ ναυσὶ τὰ ὅπλα θέσθαι καὶ διαγωνίσασθαι κατὰ θάλατταν, ἐκπεπληγμένων τῶν πολλῶν τὸ τόλμημα πρῶτοσ Κίμων ὤφθη διὰ τοῦ Κεραμεικοῦ φαιδρὸσ ἀνιὼν εἰσ τὴν ἀκρόπολιν μετὰ τῶν ἑταίρων ἵππου τινὰ χαλινὸν ἀναθεῖναι τῇ θεῷ, διὰ χειρῶν κομίζων, ὡσ οὐδὲν ἱππικῆσ ἀλκῆσ, ἀλλὰ ναυμάχων ἀνδρῶν ἐν τῷ παρόντι τῆσ πόλεωσ δεομένησ.
(플루타르코스, Κίμων, chapter 5 2:1)
τῇ δὲ ἄλλῃ τῶν παρθένων ἀγωγῇ καὶ τὰ περὶ τὰσ ἐκδόσεισ ὁμολογεῖ, τοῦ μὲν Λυκούργου πεπείρουσ καὶ ὀργώσασ νυμφεύοντοσ, ὅπωσ ἥ τε ὁμιλία, δεομένησ ἤδη τῆσ φύσεωσ, χάριτοσ ᾖ καὶ φιλίασ ἀρχὴ μᾶλλον ἢ μίσουσ καὶ φόβου παρὰ φύσιν βιαζομένων καὶ τὰ σώματα ῥώμην ἔχῃ πρόσ τὸ τὰσ κυήσεισ ἀναφέρειν καὶ τὰσ ὠδῖνασ, ὡσ ἐπ’ οὐδέν ἄλλο γαμουμένων ἢ τὸ τῆσ τεκνώσεωσ ἔργον, τῶν δὲ Ῥωμαίων δωδεκαετεῖσ καὶ νεωτέρασ ἐκδιδόντων οὕτω γὰρ ἂν μάλιστα καὶ τὸ σῶμα καὶ τὸ ἦθοσ καθαρὸν καὶ ἄθικτον ἐπὶ τῷ γαμοῦντι γίνεσθαι.
(플루타르코스, Comparison of Lycurgus and Numa, chapter 4 1:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION