헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

Ταῦτα μὲν δὴ καὶ ἀδελφῶν δείγματα·
(아피아노스, The Civil Wars, book 4, chapter 4 7:1)
τίσ μὲν γὰρ δικαιοσύνησ, τίσ δὲ φιλανθρωπίασ, τίσ δὲ τῆσ ἄλλησ ἀρετῆσ τοσαῦτα δείγματα καὶ τοιαῦτα ὅσα καὶ οἱᾶ ὁ βασιλεὺσ οὗτοσ ἐξήνεγκε;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ βασιλέα [σπ.] 5:6)
δείγματα δ’ ἀμφοῖν τούτων αὐτὸσ παρέσχηται, νῦν μὲν τῷ προσώπῳ τὴν κίνησιν τῆσ ψυχῆσ ἐπίδηλοσ ὢν, νῦν δὲ ἀτρέμα πείθων αὐτὴν ἡσυχάσαι καὶ γαλήνην ἱστάσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἀπελλᾶ γενεθλιακός 5:7)
οὐ μόνον δὲ ὑπὲρ τῆσ πόλεωσ θεοὶ πρὸσ ἀλλήλουσ ἤρισαν, ἀλλὰ καὶ ὧν ἤρισαν πρὸσ ἀλλήλουσ ἐν τῇδε τῇ πόλει τὰσ κρίσεισ ἐποιήσαντο, πανταχόθεν πάντασ ἀνθρώπουσ ἐπιστρέφοντεσ πρὸσ τὴν πόλιν καὶ πάντων ἀρχὰσ καὶ δείγματα βουλόμενοι καταθέσθαι παρ’ αὐτῇ, καθάπερ οἱ τοὺσ παῖδασ προδιδάσκοντεσ, ἵν’ ὥσπερ πανταχοῦ τῶν ἄκρων προδιδαξάντων καλῶσ ἔχει τοῖσ ζηλοῦσιν, οὕτω κἀκεῖνοι τέλειοι τὴν γιγνομένην ἀρετὴν ἀποβαῖεν, οἷσ χρῆν ἑπόμενοι, καὶ μὴ μόνον τῶν πυρῶν καὶ κριθῶν εἰή τὰ σπέρματα αὐτοῖσ, ἀλλὰ καὶ δικαιοσύνησ καὶ τῆσ ἄλλησ ἁπάσησ διαίτησ τε καὶ πολιτείασ ἐκ θεῶν αὐτοῖσ εἰή τὰ σπέρματα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 17:7)
οὐ τοίνυν μόνον ταῖσ ἄλλαισ δωρεαῖσ οὐδὲ τῇ τῶν καταφευγόντων δή που θεραπείᾳ καὶ προστασίᾳ, οὐδ’ οἷσ, ὡσ εἴπομεν, ηὔξησε τὸ Ἑλληνικὸν τῆσ εἰσ πάντασ ἀρετῆσ καὶ μεγαλοψυχίασ ἐναργῆ δείγματα ἐξήνεγκεν ἡ πόλισ ἡμῖν, ἀλλ’ οὐδείσ ἐστιν ἀγὼν ὅτου δεῆσαν ὤκνησεν, ἀλλ’ ἀμείνων περὶ τοὺσ δεηθέντασ ἢ ’κεῖνοι συνεβούλοντο ἐγένετο.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 26:5)
ταυτὶ μὲν οὖν κοινὰ δείγματα, ὅπερ εἶπον, ἀνδρείασ τε καὶ φιλανθρωπίασ ὑπαρχέτω τῶν ἀρχαίων ἐξειλεγμένα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 27:6)
καὶ ταῦτα μὲν ἡμῖν εἰσ τοσοῦτον ἀνήχθω τοῦ λόγου, δείγματα τῆσ τε πρὸσ τοὺσ ἔξωθεν φιλανθρωπίασ τῶν προγόνων καὶ τῆσ ὑπὲρ αὐτῶν εὐψυχίασ ἐν τοῖσ ἐπείγουσι, καὶ αὖ τῶν ἐπιφανῶν τε καὶ πολλῶν ὡσ ἀλλήλοισ ὡμίλουν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 29:5)
πλείουσ γάρ εἰσιν οὓσ ἡ πόλισ ἀγνωμονήσαντασ εἰσ αὑτὴν ἔσωσεν ἢ ὅσοισ μᾶλλον χάριν εὖ ποιήσασιν ἀπεμνημόνευσε, λέγω δὴ Θηβαίουσ ἀπὸ Λακεδαιμονίων, Κορινθίουσ ἀπὸ Λακεδαιμονίων, Λακεδαιμονίουσ ἀπὸ Θηβαίων, Εὐβοέασ ἀπὸ Θηβαίων, ὅτε διττῆσ ἀρετῆσ δείγματα ἐξήνεγκε, τοῖσ μὲν τὰσ πόλεισ φυλάξασα καὶ τὴν χώραν ὑφ’ ὧν ἀπεστέρητο τὴν αὑτῆσ, τοὺσ δ’ ὡσ ἐκράτησεν ὑποσπόνδουσ ἀφεῖσα, αὖθισ Εὐβοέασ ἀπὸ Φιλίππου, Βυζαντίουσ, Περινθίουσ, Χερρονησίτασ, Χαλκιδέασ τὸ καθ’ αὑτὴν, ἑτέρουσ μυρίουσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 89:2)
καὶ τοῦ μὲν θεοφιλὴσ εἶναι πολλὰ καὶ πάλαι καὶ νῦν ἐξενήνοχε δείγματα, τοῦ δὲ ἐναντίου τοσοῦτον ἀφέστηκεν ὅσον πλεῖστον ἐξῆν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδιακός 17:8)
καίτοι πῶσ οὐκ ἄτοπον ὧν τὰ ἔργα κοσμεῖ, τούτων τὴν πολιτείαν φαυλίζειν, καὶ ἃ τῆσ τῶν πεισθέντων ἀρετῆσ τίθεται δείγματα, ταῦτα μὴ τῆσ τῶν πεισάντων πρῶτον ὑπάρχειν ἡγεῖσθαι;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 84:5)
ὡσ ἃ τοῖσ πεισθεῖσιν ἀρετῆσ ἔχει δείγματα, ταῦτ’ ἐν κακίᾳ χρὴ κατὰ τῶν πεισάντων λαμβάνειν, οὐδ’ ὡσ τοὺσ μὲν διακονήσαντασ ὡσ ἀγαθοὺσ ἄνδρασ ἐπαινεῖν, τοὺσ δ’ εἰσηγησαμένουσ ταῦτα καὶ συμβουλεύσαντασ διακόνουσ πειρᾶσθαι τῷ λόγῳ ποιεῖν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 166:3)
καὶ πάντεσ μὲν ὡσ εἰπεῖν οἱ θεοὶ, ἐπεὶ πᾶσιν ἡμῶν μέλει καὶ πάντων ἡμῖν, πολλῷ δὲ πλέον ἡ τὴν πόλιν ἐξ ἀρχῆσ λαχοῦσα Παλλὰσ καὶ ὁ προσοικῶν Ιἄκχοσ, ὃσ τῆσ εἰσ ἡμᾶσ εὐνοίασ καὶ φιλανθρωπίασ πλεῖστα μὲν καὶ κάλλιστα δείγματα ἐξήνεγκεν ἐν παντὶ τῷ παρασχόντι, μέγιστον δὲ καὶ ὃ πάντεσ ᾄδουσιν οἷσ ἐν τῷ Μηδικῷ πολέμῳ τὰ κράτιστα συνήραθ’ ἡμῖν, καὶ αὐτὸσ δι’ ἑαυτοῦ καὶ νέφοσ ταῖσ τῶν βαρβάρων ναυσὶν ἐγκατασκῆψαι παρασκευάσασ ἅμα τῷ μέλει τῷ μυστικῷ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 37:2)
καίτοι ταῦτα, καὶ εἰ μικρά τισ ἡγεῖται, μεγάλ’, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, δείγματα τῆσ ἐκείνου γνώμησ καὶ κακοδαιμονίασ ἐστὶ τοῖσ εὖ φρονοῦσιν.
(데모스테네스, Speeches, Ὀλυνθιακὸσ Β 26:1)
" πρὸσ τὸ καταιτιώμενον μειράκιον τὸ πλῆθοσ τῶν ἐνοχλούντων, "παῦσαι γάρ," ἔφη, "καὶ σὺ τὰ δείγματα τοῦ πασχητιῶντοσ περιφέρων.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ΒΙΩΝ ΚΑΙ ΓΝΩΜΩΝ ΤΩΝ ΕΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΙ ΕΥΔΟΚΙΜΗΣΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΕΙΣ ΔΕΚΑ ΤΟ ΕΚΤΟΝ, Kef. b'. DIOGENHS 28:4)
νυνὶ δὲ τὰ καταλειπόμενα ὧν ὑπεσχόμην καὶ οὐδενὸσ ἧττον ἀναγκαῖα εἰρῆσθαι, ταῦτ’ ἔτι προσθεὶσ τῷ λόγῳ παύσομαι τίνεσ εἰσὶ διαφοραὶ τῆσ συνθέσεωσ καὶ τίσ ἑκάστησ χαρακτὴρ ὡσ ἐπὶ τὸ πολύ, τῶν τε πρωτευσάντων ἐν αὐταῖσ μνησθῆναι καὶ δείγματα ἑκάστου παρασχεῖν, ὅταν δὲ ταῦτα λάβῃ μοι τέλοσ, τότε κἀκεῖνα διευκρινῆσαι τὰ παρὰ τοῖσ πολλοῖσ ἀπορούμενα, τί ποτ’ ἐστὶν ὃ ποιεῖ τὴν μὲν πεζὴν λέξιν ὁμοίαν ποιήματι φαίνεσθαι μένουσαν ἐν τῷ τοῦ λόγου σχήματι, τὴν δὲ ποιητικὴν φράσιν ἐμφερῆ τῷ πεζῷ λόγῳ φυλάττουσαν τὴν ποιητικὴν σεμνότητα·
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 2057)

SEARCH

MENU NAVIGATION