헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἀμφὶ δὲ φύλλοισ στεψάμενοι δρυΐνοισι θυηπολίησ ἐμέλοντο Μητέρα Δινδυμίην πολυπότνιαν ἀγκαλέοντεσ, ἐνναέτιν Φρυγίησ, Τιτίην θ’ ἅμα Κύλληνόν τε, οἳ μοῦνοι πολέων μοιρηγέται ἠδὲ πάρεδροι Μητέροσ Ἰδαίησ κεκλήαται, ὅσσοι ἐάσιν Δάκτυλοι Ἰδαῖοι Κρηταιέεσ, οὕσ ποτε νύμφη Ἀγχιάλη Δικταῖον ἀνὰ σπέοσ ἀμφοτέρῃσιν δραξαμένη γαίησ Οἰαξίδοσ ἐβλάστησεν.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 1 19:29)
δάκτυλοι γοῦν μεγάλοι χειρῶν ἢ ποδῶν ξυνέλκονται, καὶ πόνοσ καὶ νάρκη καὶ τρόμοσ ἕπεται, καὶ ἐσ κεφαλὴν τουτέων ἡ ὁρμὴ ἧκεν.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ι’. Περὶ Πλευρίτιδοσ.6)
Ἢν δὲ ἐσ τὸ κάκιον ἐπιδιδῷ, καὶ στρόφοι μείζονεσ, λειποθυμίη , ἔκλυσισ μελέων, ἀπορίη, ἀποσιτίη · ἢν δὲ καί τι προσενέγ κωνται , πολλῷ Ῥοίζῳ ξὺν ναυτίῃ ἐσ ἔμετον διεκθέει ξανθὴ χολὴ κατακορέωσ καὶ τὰ διαχωρήματα ὅμοια· σπασμοὶ, ξυνολκαὶ μυῶν τῶν ἐν τῇ κνήμῃ καὶ βραχιόνων· δάκτυλοι καμπύλοι, σκοτόδινοσ , λὺγξ, ὄνυχεσ πελιδνοὶ, κατάψυξισ, ἄκρεα ψυχρὰ, καὶ τὸ ὅλον Ῥιγώδεεσ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιβ’. Περὶ Σατυριάσεωσ.123)
Φωνὴ βραγχώδησ· αὐχὴν ὑποσκόλιοσ, Ῥαδινὸσ, οὐκ εὐπαράγωγοσ· ὁκοῖόν τι ξυντετα μένοσ· δάκτυλοι ἰσχνοὶ, τὰ δὲ ἄρθρα παχέα· ὀστέων μούνων ἡ ἰδέη· σμύχονται γὰρ καὶ σάρκεσ· ὄνυχεσ γρυποὶ δακτύλων, αἱ κοιλίαι Ῥυσαὶ καὶ πλατέεσ· ὑπ’ ἀσαρκίασ γὰρ οὔτε τὴν περιταινίην οὔτε τὸ στρογγύλον ἴσχουσι.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.150)
ἤδη κοτὲ καὶ τῶν μελέων προαποθνήσκει τοῦ ἀνθρώπου ἄχρι ἐκπτώσιοσ, Ῥίσ, δάκτυλοι, πόδεσ, αἰδοῖα καὶ ὅλαι χεῖρεσ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.384)
τὰ δὲ στασιμώτερα καὶ πυκνότερα καὶ τὴν ὄρχησιν ἁπλουστέραν ἔχοντα καλεῖται δάκτυλοι, ἰαμβική, Μολοσσικὴ ἐμμέλεια, κόρδαξ, σίκιννισ, Περσική, Φρύγιοσ νιβατισμόσ, Θρᾴκιοσ κολαβρισμόσ, τελεσιὰσ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 271)
μύει γὰρ τότε, καὶ πολλάκισ οἱ δάκτυλοι αὐτῶν ἀποπρίονται ἔνιοι δὲ καὶ παραχρῆμα ἀποθνῄσκουσιν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 46 4:1)
πρῶτοι τοίνυν τῶν εἰσ μνήμην παραδεδομένων ᾤκησαν τῆσ Κρήτησ περὶ τὴν Ἴδην οἱ προσαγορευθέντεσ Ἰδαῖοι Δάκτυλοι.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 5, chapter 64 3:1)
οἱ δ’ οὖν κατὰ τὴν Κρήτην Ἰδαῖοι Δάκτυλοι παραδέδονται τήν τε τοῦ πυρὸσ χρῆσιν καὶ τὴν τοῦ χαλκοῦ καὶ σιδήρου φύσιν ἐξευρεῖν τῆσ Ἀπτεραίων χώρασ περὶ τὸν καλούμενον Βερέκυνθον, καὶ τὴν ἐργασίαν δι’ ἧσ κατασκευάζεται·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 5, chapter 64 5:1)
οἱ δ’ ἄλλοι πάντεσ εἰσὶ δάκτυλοι, καὶ οὗτοι παραμεμιγμένασ ἔχοντεσ τὰσ ἀλόγουσ, ὥστε μὴ πολὺ διαφέρειν ἐνίουσ τῶν τροχαίων.
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 2051)
Ἔπειτα δὲ ἐσ ταῦτα ἰητρὸσ οὐδεὶσ ἄλλοσ ἐστὶ τοιοῦτοσ, εἰ ἐθέλοι καὶ μελετᾷν καὶ τολμᾷν, ὡσ οἱ δάκτυλοι αὐτοῦ οἱ λιχανοί‧ οὗτοι γὰρ κατὰ φύσιν μάλιστά εἰσιν.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 37.6)
Εἰ δὲ πρὸσ τῷ βάρει καὶ οἱ ὄνυχεσ καὶ οἱ δάκτυλοι πελιδνοὶ γίγνονται, προσδόκιμοσ ὁ θάνατοσ παραυτίκα‧ μελαινόμενοι δὲ παντελῶσ οἱ δάκτυλοι καὶ οἱ πόδεσ ἧσσον ὀλέθριοι τῶν πελιδνῶν εἰσιν ἀλλὰ καὶ τἄλλα σημεῖα σκέπτεσθαι χρή‧ ἢν γὰρ εὐπετέωσ φέρων φαίνηται τὸ κακὸν, καὶ ἄλλο τι τῶν περιεστικῶν πρὸσ τουτέοισι τοῖσι σημείοισιν ὑποδεικνύῃ, τὸ νούσημα ἐσ ἀπόστασιν τραπῆναι ἐλπὶσ, ὥστε τὸν μὲν ἄνθρωπον περιγενέσθαι, τὰ δὲ μελανθέντα τοῦ σώματοσ ἀποπεσεῖν.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., PROGNWSTIKON, 9.4)
Πρῶτον μὲν, ὁ πυρετὸσ οὐκ ἀφίησιν, ἀλλὰ τὴν μὲν ἡμέρην λεπτὸσ ἴσχει, τὴν δὲ νύκτα πλείων, καὶ ἱδρῶτεσ πολλοὶ ἐπιγίγνονται, βῆξαί τε θυμὸσ ἐγγίγνεται αὐ ισιν, καὶ ἀποπτύουσιν οὐδὲν ἄξιον λόγου, καὶ οἱ μὲν ὀφθαλμοὶ ἔ κοιλοι γίγνονται, αἱ δὲ γνάθοι ἐρυθήματα ἴσχουσι, καὶ οἱ μὲν ὄνυχεσ τῶν χειρῶν γρυποῦνται, οἱ δὲ δάκτυλοι θερμαίνονται, καὶ μάλιστα οἱ ἄκροι, καὶ ἐν τοῖσι ποσὶν οἰδήματα γίγνεται, καὶ σιτίων οὐκ ἐπιθυμέουσι, καὶ φλύκταιναι γίγνονται ἀνὰ τὸ σῶμα.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., PROGNWSTIKON, 17.2)
Νῦν καὶ χωλόσ, ὦ Ζεῦ, ὁ Ἥφαιστοσ καὶ οἱ δάκτυλοι αὐτοῦ ἀνάξιοι τῆσ σῆσ κύλικοσ καὶ ἀσβόλου μεστόσ ἐστι, καὶ ναυτιᾷσ ὁρῶν αὐτόν, ἐξ ὅτου τὸν καλὸν κομήτην τοῦτον ἡ Ἴδη ἀνέθρεψε·
(루키아노스, Dialogi deorum, Ἥρα, Ζευσ. 8:1)
καὶ ἤδη αὐτοῖσ κλάδοι ἐπεφύκεσαν οἱ δάκτυλοι, καὶ ταῖσ ἕλιξι περιπλεκόμενοι ὅσον οὐδέπω καὶ αὐτοὶ καρποφορήσειν ἔμελλον.
(루키아노스, Verae Historiae, book 1 8:11)

SEARCH

MENU NAVIGATION