헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ὁ δ’ ὑπὸ γήρωσ μασταρύζει, κᾆτ’ ὀφλὼν ἀπέρχεται, εἶτα λύζει καὶ δακρύει καὶ λέγει πρὸσ τοὺσ φίλουσ, οὗ μ’ ἐχρῆν σορὸν πρίασθαι τοῦτ’ ὀφλὼν ἀπέρχομαι.
(아리스토파네스, Acharnians, Parabasis, epirrhema6)
καὶ πρῶτον ἄν τισ ἐπιζητήσειε, πῶσ Νικόλαοσ ἐλεῆσαί φησι τοὺσ Ἀθηναίουσ, οἳ τὸ γῆρασ αὐτοῦ διὰ τὴν ἀπαιδίαν ἐλεεινὸν πεποιήκασι, καὶ παριὼν εἰσ ἐκκλησίαν ἐν ἐσθῆτι πενθίμῃ δακρύει καὶ λέγει δεῖν οἰκτείρειν τοὺσ φονεῖσ τῶν ἰδίων τέκνων.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xiii, chapter 28 4:3)
χλανιδίων δ’ ἔσω κρυφθείσ, ὅταν μὲν σῶμα κουφισθῇ νόσου, ἔμφρων δακρύει, ποτὲ δὲ δεμνίων ἄπο πηδᾷ δρομαῖοσ, πῶλοσ ὣσ ὑπὸ ζυγοῦ.
(에우리피데스, episode 3:4)
Καμβύσεα δὲ μαθόντα τοῦτο ἐπειρέσθαι δι’ ὅ τι δακρύει, τὴν δὲ εἰπεῖν ὡσ ἰδοῦσα τὸν σκύλακα τῷ ἀδελφεῷ τιμωρήσαντα δακρύσειε, μνησθεῖσά τε Σμέρδιοσ καὶ μαθοῦσα ὡσ ἐκείνῳ οὐκ εἰή ὁ τιμωρήσων.
(헤로도토스, The Histories, book 3, chapter 32 3:2)
σὲ δέ, ὦ Μένιππε, οὐδεὶσ δακρύει, καθ̓ ἡσυχίαν δὲ κεῖσαι μόνοσ.
(루키아노스, Dialogi mortuorum, Χάρων καὶ Ἑρμῆσ καὶ Μένιπποσ καὶ Κράτων. 24:4)
ἐπεὶ δὲ ἐρᾷ καὶ ὡσ φὴσ δακρύει καὶ ἀφόρητα πάσχει ‐ Τί, ὦ Ζεῦ;
(루키아노스, Dialogi deorum, Ἥρα, Ζευσ. 6:5)
ἀλλὰ καλὸσ καὶ ἀγένειοσ, καὶ φησὶν ἐραν καὶ δακρύει καὶ Δεινομάχησ καὶ Λάχητοσ υἱόσ ἐστι τοῦ Ἀρεοπαγίτου καὶ φησὶν ἡμᾶσ γαμήσειν καὶ μεγάλασ ἐλπίδασ ἔχομεν παῤ αὐτοῦ, ἢν ὁ γέρων μόνον καταμύσῃ.
(루키아노스, Dialogi meretricii, μήτηρ καὶ Μουσάριον. 2:1)
ὁ μὲν οὐ διαλείπει γελῶν, ὁ δέ τινα ἐοίκε πενθεῖν δακρύει γοῦν τὸ παράπαν.
(루키아노스, Vitarum auctio, (no name) 13:8)
μνήσθητι ὅτι κακὸν ὀφθαλμὸσ πονηρόσ. πονηρότερον ὀφθαλμοῦ τί ἔκτισται̣ διὰ τοῦτο ἀπὸ παντὸσ προσώπου δακρύει.
(70인역 성경, Liber Sirach 31:13)
δακρύει φιλέραστον ἰδοὺ ῥόδον, οὕνεκα κείναν ἄλλοθι, κοὐ κόλποισ ἁμετέροισ ἐσορᾷ.
(작자 미상, Greek Anthology, book 5, chapter 136 1:1)
Τιμάρησ δὲ κενὸν τέκνου κεκλαυμένον ἀθρῶν τύμβον, δακρύει παῖδα Τελευταγόρην.
(작자 미상, Greek Anthology, Volume II, book 7, chapter 652 1:2)
δακρύει Φείδων ὁ φιλάργυροσ, οὐχ ὅτι θνῄσκει, ἀλλ’ ὅτι πέντε μνῶν τὴν σορὸν ἐπρίατο.
(작자 미상, Greek Anthology, Volume IV, book 11, chapter 1701)
ἁ Νέμεσισ, τόξῳ τόξον ἀμυνομένα, ὥσ κε πάθῃ τὰ γ’ ἔρεξεν ὁ δὲ θρασύσ, ὁ πρὶν ἀταρβὴσ, δακρύει, πικρῶν γευσάμενοσ βελέων, ἐσ δὲ βαθὺν τρὶσ κόλπον ἀπέπτυσεν.
(작자 미상, Greek Anthology, Volume V, book 16, chapter 2512)

SEARCH

MENU NAVIGATION