헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἐν δ’ ἄνδρεσ ἔσαν πολέεσ τε καὶ ἐσθλοί, Κρῆτεσ ἀπὸ Κνωσοῦ Μινωίου, οἵ ῥα ἄνακτι ἱερά τε ῥέζουσι καὶ ἀγγέλλουσι θέμιστασ φοίβου Ἀπόλλωνοσ χρυσαόρου, ὅττι κεν εἴπῃ χρείων ἐκ δάφνησ γυάλων ὕπο Παρνησοῖο.
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἀπόλλωνα [Δήλιον], [Εἲσ Ἀπόλλωνα Πύθιον] 26:3)
δάφνησ ἀγλαὸν ὄζον ἑλὼν ἀπέλεψε σιδήρῳ ἄρμενον ἐν παλάμῃ·
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἑρμῆν 12:9)
Ἦμοσ δ’ ἠέλιοσ δροσερὰσ ἐπέλαμψε κολώνασ ἐκ περάτων ἀνιών, ἤγειρε δὲ μηλοβοτῆρασ, δὴ τότε λυσάμενοι νεάτησ ἐκ πείσματα δάφνησ, ληίδα τ’ εἰσβήσαντεσ ὅσην χρεὼ ἠε͂ν ἄγεσθαι, πνοιῇ δινήεντ’ ἀνὰ Βόσπορον ἰθύνοντο.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 2 3:15)
καὶ πυρίη θερμὴ σπόγγοισι δάφνησ τοῦ καρποῦ καὶ ὑσσώπου ἑψήματι.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ι’. Θεραπεία Πλευρίτιδοσ.307)
ἠδὲ ἀνακαλέσασθαι τῶν ἄκρων τὴν θέρμην γλευκίνῳ ἢ σικυωνίῳ λίπαϊ ξὺν πεπέρεϊ, καὶ τῷ καστορίῳ, καὶ νίτρῳ, καὶ κάχρυ, κηροῦ σμικρὸν ἐντήκοντα, ὡσ ποθίζῃ τὸ χρῖσμα· καὶ διὰ τῆσ λιμνήστιδοσ, ἠδ’ εὐφορβίου, καὶ δάφνησ τοῦ καρποῦ ἀλείμματι , ἐπανάκλη σι ν θέρμησ ποιέεσθα ι.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ια’. Θεραπεία Σατυριάσεωσ.177)
τοιάδε χρὴ καὶ τὰ ἐπιπλάσματα ἔμμεναι, ἀλήτων μὲν αἰρίνων, ἢ ἐρυσίμων, ἢ κριθῆσ, καὶ λίνου σπέρματοσ· χυμῶν δὲ, οἴνου ὀξέοσ, μήλων τοῦ χυλοῦ, ἑλίκων τῆσ ἀμπέλου, οἰνάνθησ τῆσ ὡραίησ, ἢ τοῦ σὺν τῇδε λίπαοσ· πυρίη, σπόγγοισι καρποῦ δαφνῆσ ἑψήματοσ, σχίνου, γλήχωνοσ, ἴριδοσ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ια’. Θεραπεία Σατυριάσεωσ.237)
ἐάσι δὲ καὶ τοῖσι δημότῃσι πολλοὶ τῆσ ἐγχαράξιοσ οἱ τρόποι καὶ βοτάνῃσι τρηχείῃσι καὶ φύλλοισι δάφνησ ξηροῖσι, ἐνθέντεσ τάδε τοῖσι δακτύλοισι κινέειν εὐτόνωσ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU XRONIWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ιδ’. Θεραπεία Σπληνόσ.41)
περίπατοι μακροὶ, εὐθέεσ, ἀνέλικτοι, εὔπνοοι , ὑπὸ δένδρεσι μὲν μυρσίνησ, ἢ δάφνησ, ἢ τοῖσι δριμέσι, καὶ εὐώδεσι βοτάνῃσι δὲ, καλαμίνθῃ, γλήχωνι, θύμῳ, ἡδυόσμῳ · μάλιστα μὲν τοῖσι ἀγρίοισι, αὐτομάτοισι· ἢν δὲ μὴ, κἀν ποιητοῖσι· ἐν τοῖσι καὶ αἰῶραι μακραὶ καὶ αἵδε εὐθέεσ· ὁδοιπορίῃσι καλὸν χρέεσθαι, μὴ παρὰ ποταμὸν εἰσ τὸ Ῥεῦμα ἐνορῆν, ̔ ἰλίγγων γὰρ ποιητικὸν Ῥόοσ,̓ μηδὲ ἐσ κύκλον στρωφώμενον, μηδὲ βέμβικα δινεύμενον.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU XRONIWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ιδ’. Θεραπεία Σπληνόσ.136)
τοιάδε καὶ ἐπιπλάσμα τα ὁκόσα φοινίσσει, καὶ ἰόνθουσ ἐγείρει καὶ τὸ Ῥεῦμα παροχετεύει, καὶ ἀλεαίνει τὰ χωρία· τοιόνδε τὸ χλωρὸν ἐπίπλασμα, καὶ τὸ διὰ τοῦ καρποῦ τῆσ δάφνησ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU XRONIWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ιγ’. Θεραπεία Ἐλέφαντοσ.42)
ἢν δὲ καὶ πλήθεοσ τῶν ἐν τῷ στομάχῳ φαντασίη ἐῄ, νήστεσι ἐμέτοισι χρέεσθαι ἀφ’ ὕδατοσ, ἢ μελικρή του · τὴν κοιλίην δὲ σκέπειν καὶ τέγγειν ἐσ στῦψιν, ἐρίοισι μὲν τοῖσ ἐξ ὀί̈οσ πιναροῖσι· λίπαϊ δὲ, Ῥοδίνῳ μύρῳ, ἢ τῷ διὰ τῆσ οἰνάνθησ, ἢ μηλίνῳ· ἄριστον, κἢν ἀπὸ τοῦ σχίνου, καὶ ὑποκιστίδι, ἢ ὀμφακίῳ · ξὺν τοῖσδε δὲ ἐπιπλάσματα, θερμὰ μὲν ἐσ θίξιν, ἐσ δύναμιν δὲ στρυφνά · καὶ ἤν πη τοῦ ἥπατοσ, ἢ τῆσ κοιλίησ κατὰ στόμα ἐντάσιεσ, ἢ φλεγμασίαι ἐώσι, σικύην προσβάλλοντα ἐντάμνειν· καὶ ἔστι οἷσι τόδε μοῦνον ἤρκεσε· ἐπὴν δὲ κηρωτῇσι ἐσ ὠτειλὴν ἥκῃ τὰ τρώματα, ἠδὲ ἐπὶ σκληρίῃ κραίνῃ, τῇδε βδέλλασ τὰ θηρία προσβάλλειν· ἔπειτα ἐπιθήματα πεπτικὰ τιθέναι, ὁκοῖον τὸ διὰ τῶν σπερμάτων , ἢν ἴσχῃ χαμαιλέοντοσ Ῥίζαν· ἄριστον καὶ ἔνθα οἱ τῆσ δάφνησ ἐάσι καρποὶ, καὶ τὸ μάλαγμα ἐπίκλησιν τὸ χλωρὸν, καὶ τοὐμὸν τὸ μυστήριον.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU XRONIWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ιγ’. Θεραπεία Ἐλέφαντοσ.56)
εὑρεῖν οὖν φησιν, ὦ Πλάτων, κρεῖττον ἢ μαθεῖν, καὶ τέχνη φύσεωσ δεύτερον, εἰκότωσ Ἡσίοδοσ καὶ φρονῶν οὕτω καὶ λέγων, καὶ τῆσ δάφνησ οὐκ ἀμνημονῶν, ἣν ἅμα τῷ λαβεῖν ποιητὴσ ἦν γεγονὼσ ἐκ ποιμένοσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 25:13)
εἶτ’ ἠρειδόμην παρὰ τὸν Ἀγυιᾶ κύβδ’ ἐχομένη τῆσ δάφνησ.
(아리스토파네스, Thesmophoriazusae, Lyric-Scene, strophe 2 1:19)
συντετάχθων δὲ αὐτοῖσ οἱ τῆσ σπείρασ τῆσ τετάρτησ τῶν Ῥαιτῶν, ἧσ ἄρχων Δάφνησ Κορίνθιοσ, ἐπὶ τούτοισ δὲ οἱ ἀπὸ τῆσ ἴλησ ᾗ ὄνομα Κολῶνεσ.
(아리아노스, Acies Contra Alanos 3:1)
ἐλθεῖν τε ἐσ τὸ ὄροσ τὸν Μηρὸν ξὺν τοῖσ ἑταίροισ τοῖσ ἱππεῦσι καὶ τῷ πεζικῷ ἀγήματι καὶ ἰδεῖν κισσοῦ τε ἀνάπλεων καὶ δάφνησ τὸ ὄροσ καὶ ἄλση παντοῖα·
(아리아노스, Anabasis, book 5, chapter 2 5:2)
ἐνθένδε ἐσ λιμένα Δάφνησ τῆσ Μαινομένησ καλουμένησ στάδιοι τεσσαράκοντα.
(아리아노스, Periplus Ponti Euxini, chapter 25 6:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION