헬라어 문장 내 검색 Language

ἐπὶ δ’ αὐτῷ θυμιατηρίων πλῆθοσ, καὶ ὁ στρατηγὸσ ἐπὶ τοῖσ θυμιάμασιν, ἐφ’ ἁρ́ματοσ καταγεγραμμένου ποικίλωσ, ἔστεπται μὲν ἀπὸ χρυσοῦ καὶ λίθων πολυτίμων, ἔσταλται δ’ ἐσ τὸν πάτριον τρόπον πορφύραν, ἀστέρων χρυσῶν ἐνυφασμένων, καὶ σκῆπτρον ἐξ ἐλέφαντοσ φέρει, καὶ δάφνην, ἣν ἀεὶ Ῥωμαῖοι νομίζουσι νίκησ σύμβολον.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 9 12:8)
ἔχω τιν’ ἀγαθὴν ἐλπίδ’ ἐξ ὧν εἶπέ μοι ὁ Φοῖβοσ αὐτὸσ Πυθικὴν σείσασ δάφνην.
(아리스토파네스, Plutus, Prologue 4:35)
ἀφ’ οὗ γὰρ ἤρξατ’ ἐξ ἀρχῆσ βλέπειν ὁ Πλοῦτοσ, οὐδεὶσ οὐ λιβανωτόν, οὐ δάφνην, οὐ ψαιστόν, οὐχ ἱερεῖον, οὐκ ἄλλ’ οὐδὲ ἓν ἡμῖν ἔτι θύει τοῖσ θεοῖσ.
(아리스토파네스, Plutus, Episode14)
ὅπερ τοὺσ παλαιοὺσ καὶ ἐφ’ ἑτέρων φυτῶν ἀεὶ θαλλόντων πεποιηκέναι, τῇ μὲν Ἀφροδίτῃ τὴν μυρσίνην, τῷ δ’ Ἀπόλλωνι τὴν δάφνην προσάψαντασ.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 17 5:2)
καὶ τότε μὲν οὕτωσ διελύθησαν, αὖθισ δὲ οἱ ἐν τέλει Ιοὐδαίων ἑκατὸν ἄνδρεσ ἧκον εἰσ τὴν πρὸσ Ἀντιόχειαν Δάφνην ἐπ’ Ἀντώνιον ἤδη τῷ Κλεοπάτρασ ἔρωτι δεδουλωμένον·
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον α. 350:1)
Ὄντι δ’ Ἡρώδῃ κατὰ τὴν πρὸσ Ἀντιόχειαν Δάφνην ὄνειροι σαφεῖσ τὸν τἀδελφοῦ θάνατον προσημαίνουσιν, καὶ μετὰ ταραχῆσ ἐκθορόντι τῆσ κοίτησ εἰσῄεσαν ἄγγελοι τῆσ συμφορᾶσ.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον α. 473:1)
"ὦ Εὐάγγελε, σὺ μὲν χρυσῆν δάφνην περίκεισαι, πλουτεῖσ γάρ, ἐγὼ δὲ ὁ πένησ τὴν Δελφικήν.
(루키아노스, Adversus indoctum et libros multos ementem, (no name) 10:1)
Σὺ οὖν οὐδὲ τὰ ἄλλα πιστεύεισ οὕτω γενέσθαι, ὁπόταν ἀκούσῃσ ὅτι ὄρνεα ἐκ γυναικῶν ἐγένοντό τινεσ ἢ δένδρα ἢ θηρία, τὴν Αἠδόνα ἢ τὴν Δάφνην ἢ τὴν τοῦ Λυκάονοσ θυγατέρα;
(루키아노스, Dialogi mortuorum, Μένιπποσ καὶ Τειρεσίασ. 6:1)
ἢ τὸ κατὰ τὴν Δάφνην σε λυπεῖ ἔτι;
(루키아노스, Dialogi deorum, Ἑρμῆσ, Ἀπόλλων. 1:5)
δύο γοῦν, οὓσ μάλιστα ἠγάπησα, τὴν Δάφνην καὶ τὸν Υἅκινθον, ἡ μὲν Δάφνη οὕτωσ ἐμίσησέ με, ὥστε εἵλετο ξύλον γενέσθαι μᾶλλον ἢ ἐμοὶ ξυνεῖναι, τὸν Υἅκινθον δὲ ὑπὸ τοῦ δίσκου ἀπώλεσα, καὶ νῦν ἀντ̓ ἐκείνων στεφάνουσ ἔχω.
(루키아노스, Dialogi deorum, Ἑρμῆσ, Ἀπόλλων. 4:2)
τὸ μὲν γὰρ ἀπὸ τῆσ γῆσ, ὁ στέλεχοσ αὐτὸσ εὐερνὴσ καὶ παχύσ, τὸ δὲ ἄνω γυναῖκεσ ἦσαν, ὅσον ἐκ τῶν λαγόνων ἅπαντα ἔχουσαι τέλεια ‐ τοιαύτην παρ’ ἡμῖν τὴν Δάφνην γράφουσιν ἄρτι τοῦ Ἀπόλλωνοσ καταλαμβάνοντοσ ἀποδενδρουμένην.
(루키아노스, Verae Historiae, book 1 8:2)
καὶ ἐπ’ αὐτῷ Τιμαίνετοσ ἐκ Φλιοῦντοσ ἀνείλετο τὴν δάφνην, Ὀλυμπιάσιν ὕστερον πέντε ἢ Δαμάρετοσ Ἡραιεὺσ ἐνίκησεν.
(파우사니아스, Description of Greece, Φωκικά, Λοκρῶν Ὀζόλων, chapter 7 11:4)
κατορυχθέντων δὲ ὀλίγον ἀπὸ τῆσ σκηνῆσ τῶν καθαρσίων φασὶν ἀπ’ αὐτῶν ἀναφῦναι δάφνην, ἣ δὴ καὶ ἐσ ἡμᾶσ ἔστιν, ἡ πρὸ τῆσ σκηνῆσ ταύτησ.
(파우사니아스, Description of Greece, Κορινθιακά, chapter 31 13:5)
ὁ δὲ Λάδων ποταμῶν τῶν ἐν Ἑλλάδι ὕδωρ παρέχεται κάλλιστον, ἔχει δὲ καὶ ἄλλωσ ἐσ ἀνθρώπουσ φήμην Δάφνησ τε εἵνεκα καὶ τὰ ᾀδόμενα ἐσ τὴν Δάφνην.
(파우사니아스, Description of Greece, Ἀρκαδικά, chapter 20 2:4)
τοῦ λόγου δὲ τοῦ ἐσ Δάφνην τὰ μὲν Σύροισ τοῖσ οἰκοῦσιν ἐπὶ Ὀρόντῃ ποταμῷ παρίημι, λέγεται δὲ καὶ ἄλλα τοιάδε ὑπὸ Ἀρκάδων καὶ Ἠλείων.
(파우사니아스, Description of Greece, Ἀρκαδικά, chapter 20 3:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION