헬라어 문장 내 검색 Language

εὐθὺσ ἐγώ, ὅταν πλέω, κατακύψασ εἰσ τὸν βυθὸν ἢ τὸ πέλαγοσ περιβλεψάμενοσ καὶ μὴ ἰδὼν γῆν ἐξίσταμαι καὶ φανταζόμενοσ, ὅτι ὅλον με δεῖ τὸ πέλαγοσ τοῦτο ἐκπιεῖν, ἂν ναυαγήσω, οὐκ ἐπέρχεταί μοι, ὅτι μοι τρεῖσ ξέσται ἀρκοῦσιν.
(에픽테토스, Works, book 2, Ὅτι οὐ μελετῶμεν χρῆσθαι τοῖσ περὶ ἀγαθῶν καὶ κακῶν δόγμασιν. 21:2)
Ἰσμήν’ ὦ στεφαναφόρει, ξεσταί θ’ ἑπταπύλου πόλεωσ ἀναχορεύσατ’ ἀγυιαί, Δίρκα θ’ ἁ καλλιρρέεθροσ, σύν τ’ Ἀσωπιάδεσ κόραι, πατρὸσ ὕδωρ βᾶτε λιποῦσαι συναοιδοί, Νύμφαι, τὸν Ἡρακλέουσ καλλίνικον ἀγῶνα.
(에우리피데스, Heracles, choral, strophe 31)
αἵδ’ ἀπὸ Λευκανῶν θυρεάσπιδεσ, οἱ δὲ χαλινοὶ στοιχηδόν, ξεσταὶ τ’ ἀμφίβολοι κάμακεσ δέδμηνται, ποθέουσαι ὁμῶσ ἵππουσ τε καὶ ἄνδρασ, Παλλάδι·
(작자 미상, Greek Anthology, book 6, chapter 1311)

SEARCH

MENU NAVIGATION