헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

Θησεὺσ δὲ μετὰ Πειρίθου παραγενόμενοσ εἰσ Αἵδου ἐξαπατᾶται, καὶ <ὃσ> ὡσ ξενίων μεταληψομένουσ πρῶτον ἐν τῷ τῆσ Λήθησ εἶπε καθεσθῆναι θρόνῳ, ᾧ προσφυέντεσ σπείραισ δρακόντων κατείχοντο.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book E, chapter 1 41:1)
ἐγὼ μὲν τοίνυν τοὺσ αἰχμαλώτουσ ἀνασῴζειν καὶ ζητεῖν, καὶ παρ’ ἐμαυτοῦ τε χρήματ’ ἀναλίσκειν καὶ Φίλιππον ἀξιοῦν, ὧν ἡμῖν ἐδίδου ξενίων, τούτουσ λύσασθαι·
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 218:2)
καὶ πλεύσασ ἐπί τε τὴν Ἑλλάδα καὶ Σπάρτην καὶ εἰσ τὴν οἰκίαν ἀφικόμενοσ τὴν Μενελάου καὶ Ἑλένησ καὶ ξενίων τυχών, ἀναπείσασ καταλιπεῖν αὐτὴν τὸν ἄνδρα καὶ τὴν Ἑλλάδα ἧκεν ἄγων εἰσ Τροίαν πολλῶν καὶ χαλεπῶν πραγμάτων καὶ συμφορῶν ἀρχήν.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΑΝΑΧΩΡΗΣΕΩΣ. 41:1)
ἀντὶ γὰρ χρηστῶν λόγων ξενίων κυρήσεθ’, οἷ’ ἐμὸσ κεύθει δόμοσ.
(에우리피데스, episode 4:22)
ὡσ τῷ θεῷ κεχαρισμένον ἂν εἰή, κἂν ὑπ’ αἰσχύνησ τινὰσ ὀκνοῦντασ ἅψασθαι λαβεῖν παρακαλῶσιν, ὄντασ μὲν Ἰσραηλίτασ ὡσ κοινωνοὺσ καὶ δεσπότασ διὰ τὴν συγγένειαν, ἀφιγμένουσ δ’ ἀλλαχόθεν ἀνθρώπουσ ξενίων τυχεῖν ἀξιοῦντασ ὧν ὁ θεὸσ καθ’ ὡρ́αν αὐτοῖσ παρέσχεν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 4 304:1)
Δούλου δέ τινοσ τῶν τὰ ποίμνια φυλασσόντων τὰ τοῦ Ναβάλου πρὸσ τὴν δέσποιναν μὲν ἑαυτοῦ γυναῖκα δ’ ἐκείνου κατειπόντοσ, ὅτι πέμψασ ὁ Δαυίδησ αὐτῆσ πρὸσ τὸν ἄνδρα μηδενὸσ τύχοι τῶν μετρίων, ἀλλὰ καὶ προσυβρισθείη βλασφημίαισ δειναῖσ πάσῃ περὶ αὐτοὺσ προνοίᾳ καὶ φυλακῇ τῶν ποιμνίων χρησάμενοσ, γέγονε δὲ τοῦτο ἐπὶ κακῷ τῷ τοῦ δεσπότου καὶ ταῦτ’ ἐκείνου φήσαντοσ Ἀβιγαία, προσηγορεύετο γὰρ οὕτωσ, ἐπισάξασα τοὺσ ὄνουσ καὶ πληρώσασα παντοίων ξενίων καὶ μηδὲν εἰποῦσα τἀνδρί, ὑπὸ γὰρ μέθησ ἀναίσθητοσ ἦν, ἐπορεύετο πρὸσ Δαυίδην·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 6 384:1)
τῶν δὲ σπευσάντων ὃ προσετάγησαν ἐπιβὰσ ἐδίωξε τὸν προφήτην καὶ καταλαβὼν ἀναπαυόμενον ὑπὸ δένδρῳ δασεῖ καὶ σκιὰν ἔχοντι δρυὸσ εὐμεγέθουσ ἠσπάσατο πρῶτον, εἶτ’ ἐμέμφετο μὴ παρ’ αὐτὸν εἰσελθόντα καὶ ξενίων μεταλαβόντα.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 8 301:1)
συνεβούλευέ τε ξενίων αὐτοῖσ μεταδόντα καὶ τραπέζησ ἀπολύειν ἀβλαβεῖσ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 9 74:1)
καὶ Πτολεμαῖοσ μὲν ταῦτ’ ἀκούσασ ἡσύχασεν, Ιὠνάθησ δὲ εἰσ Ιὄππην ἀπαντήσασ Πτολεμαίῳ ξενίων τε λαμπρῶν παρ’ αὐτοῦ τυγχάνει καὶ τιμῆσ ἁπάσησ, ἔπειτα προπέμψασ αὐτὸν ἑώσ τοῦ Ἐλευθέρου καλουμένου ποταμοῦ πάλιν ὑπέστρεψεν εἰσ Ιἑροσόλυμα.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 13 128:1)
ὁ δὲ τὴν μὲν πολιορκίαν οὐκ ἔπαυσεν, τοὺσ δὲ πρεσβυτέρουσ τοῦ λαοῦ παραλαβὼν καὶ τοὺσ ἱερεῖσ καὶ χρυσὸν καὶ ἄργυρον καὶ ἐσθῆτα καὶ πλῆθοσ ξενίων κομίζων ἧκεν πρὸσ τὸν Δημήτριον, καὶ τούτοισ δωρησάμενοσ αὐτὸν θεραπεύει τὴν ὀργὴν τοῦ βασιλέωσ, καὶ τιμηθεὶσ ὑπ’ αὐτοῦ λαμβάνει βεβαίαν ἔχειν τὴν ἀρχιερωσύνην, καθὼσ καὶ παρὰ τῶν πρὸ αὐτοῦ βασιλέων ἐκέκτητο.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 13 151:1)
οὐ γάρ τι ξενίων ποθή·
(호메로스, 오디세이아, Book 15 64:3)
"Τηλέμαχ’, εἰ γάρ κεν σὺ πολὺν χρόνον ἐνθάδε μίμνοι, τόνδε τ’ ἐγὼ κομιῶ, ξενίων δέ οἱ οὐ ποθὴ ἔσται.
(호메로스, 오디세이아, Book 15 69:2)
ὁ δὲ οὐ πρότερον ἔφη ἐρεῖν οὐδὲ πεύσεσθαι παρ’ ἡμῶν, πρὶν ξενίων τῶν παρόντων μεταδοῦναι, καὶ λαβὼν ἡμᾶσ ἦγεν ἐπὶ τὴν οἰκίαν ‐ ἐπεποίητο δὲ αὐτάρκη καὶ στιβάδασ ἐνῳκοδόμητο καὶ τὰ ἄλλα ἐξήρτιστο ‐ παραθεὶσ δὲ ἡμῖν λάχανά τε καὶ ἀκρόδρυα καὶ ἰχθῦσ, ἔτι δὲ καὶ οἶνον ἐγχέασ, ἐπειδὴ ἱκανῶσ ἐκορέσθημεν, ἐπυνθάνετο ἃ πεπόνθοιμεν·
(루키아노스, Verae Historiae, book 1 33:11)
ὁπόσοι δὲ ἐσ Ἡρακλέα καὶ τὰ ἔργα αὐτοῦ πεποιήκασιν, ἔστιν οὐκ ἐλάχιστά σφισι δείγματα τοῦ λόγου Δεξαμενὸσ ὁ ἐν Ὠλένῳ βασιλεὺσ καὶ ὁποίων Ἡρακλῆσ παρ’ αὐτῷ ξενίων ἔτυχε.
(파우사니아스, Description of Greece, Ἀχαικά, chapter 18 2:2)
σκόπει δὴ τὴν τῶν ξενίων σοι διάθεσιν, ὦ Σώκρατεσ, ᾗ διέθεμεν.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Τίμαιος 63:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION