헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἐγὼ μὲν δὴ χρισάμενοσ περιέθεον παρέχων τῷ βορέᾳ ξαίνειν εὖ καὶ καλῶσ, καὶ τελευτῶν προσελθὼν πρὸσ τὸ φρέαρ ἀπελουσάμην·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι β# 18:5)
κᾆτα ξαίνειν ξυζωσάμενοσ κυάμουσ τρώγων·
(아리스토파네스, Lysistrata, Agon, pnigos2)
εἶτα ξαίνειν ἐσ καλαθίσκον κοινὴν εὔνοιαν, ἅπαντασ καταμιγνύντασ τούσ τε μετοίκουσ κεἴ τισ ξένοσ ἢ φίλοσ ὑμῖν, κεἴ τισ ὀφείλει τῷ δημοσίῳ, καὶ τούτουσ ἐγκαταμεῖξαι·
(아리스토파네스, Lysistrata, Agon, antepirrheme21)
καὶ οὐκ ἠξίου χώραν ἀτιμοτέραν λαβεῖν οὐδὲν ἡμαρτηκὼσ ἐν ταῖσ προτέραισ στρατείαισ, δυσανασχετοῦντεσ οἱ ὕπατοι τὴν παρρησίαν αὐτοῦ τοῖσ ῥαβδούχοισ ἐκέλευσαν τὴν ἐσθῆτά τε περικαταρρῆξαι καὶ ταῖσ ῥάβδοισ τὸ σῶμα ξαίνειν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 9, chapter 39 2:1)
ἔπειτα περικαταρρῆξαι τὴν ἐσθῆτα τοῦ ἀνδρὸσ ἐκέλευσε τοῖσ ὑπηρέταισ καὶ ξαίνειν τὸ σῶμα μάστιξι πάνυ πολλαῖσ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 13, chapter 2 3:2)
πεντήκοντά τοί εἰσιν ἐνὶ μεγάροισι γυναῖκεσ δμῳαί, τὰσ μέν τ’ ἔργα διδάξαμεν ἐργάζεσθαι, εἴριά τε ξαίνειν καὶ δουλοσύνην ἀνέχεσθαι·
(호메로스, 오디세이아, Book 22 68:3)
ἐδούλευεν γὰρ ἢ ἐθήτευεν ἢ ἄλλασ τινὰσ τέχνασ οἱάσ εἰκὸσ τοὺσ τοιούτουσ ἐμάνθανεν, σκυτεύειν ἢ τεκταίνειν ἢ περὶ πλυνοὺσ ἔχειν ἢ ἔρια ξαίνειν, ὡσ εὐεργὰ εἰή ταῖσ γυναιξὶν καὶ εὐμήρυτα καὶ κατάγοιτο εὐμαρῶσ ὁπότε ἢ κρόκην ἐκεῖναι στρέφοιεν ἢ μίτον κλώθοιεν.
(루키아노스, Fugitivi, (no name) 12:4)
καὶ πρόσ γε τούτοισ ἔτι ξαίνειν, κατάγειν, κερκίζειν, καὶ μυρία ἐν ταῖσ τέχναισ ἄλλα τοιαῦτα ἐνόντα ἐπιστάμεθα.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Σοφιστής 62:8)
τὸ δὲ δὴ δούλων καὶ πάντων ὑπηρετῶν λοιπόν, ἐν οἷσ που καὶ μαντεύομαι τοὺσ περὶ αὐτὸ τὸ πλέγμα ἀμφισβητοῦντασ τῷ βασιλεῖ καταφανεῖσ γενήσεσθαι, καθάπερ τοῖσ ὑφάνταισ τότε τοὺσ περὶ τὸ νήθειν τε καὶ ξαίνειν καὶ ὅσα ἄλλα εἴπομεν.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Πολιτικός 195:2)
τὸ δ’ ἑξῆσ τούτῳ, πεφυκόσ τε ὀρθῶσ ἂν γίγνεσθαι γιγνόμενον, νῦν τε οὐδαμῇ γιγνόμενον, ὀλίγου τε ποιοῦν τὸν νομοθέτην, τὸ τῶν παιζόντων, εἰσ πῦρ ξαίνειν καὶ μυρία ἕτερα τοιαῦτα ἀνήνυτα ποιοῦντα δρᾶν, οὐ ῥᾴδιον οὔτ’ εἰπεῖν οὔτ’ εἰπόντα ἀποτελεῖν.
(플라톤, Laws, book 6 203:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION