헬라어 문장 내 검색 Language

τοῦτον Ἀριστοτέλησ φησὶν καρχαρόδοντα εἶναι καὶ μονήρη καὶ σαρκοφάγον ἔχειν τε στόμα μικρὸν καὶ γλῶτταν οὐ λίαν προσπεφυκυῖαν, καρδίαν τρίγωνον, ἧπαρ λευκόν, τρίλοβον, ἔχειν τε χολὴν καὶ σπλῆνα μέλανα, τῶν δὲ βραγχίων τὸ μὲν διπλοῦν, τὸ δὲ ἁπλοῦν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 1132)
ἐστὶ δὲ ὑπόπυρροσ καὶ ἀπὸ τῶν βραγχίων ἑκατέρωθεν τοῦ σώματοσ μέχρι τῆσ κέρκου μίαν ἔχει διηνεκῆ λευκὴν ῥάβδον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 5 1:2)
ἀλλὰ νῦν ἔσῃ φανερὸσ ἅπασιν ἐκ τῶν βραγχίων ἀπηρτημένοσ.
(루키아노스, Piscator, (no name) 48:16)
οὗτοι δὲ ὡσ εἶδον τὰ γινόμενα, διαδράντεσ ἐκ τῶν βραγχίων ἀφῆκαν αὑτοὺσ εἰσ τὴν θάλατταν.
(루키아노스, Verae Historiae, book 1 39:3)
τὴν δὲ κατὰ προαίρεσιν ἀναπνοὴν γίνεσθαί φησι, συναγομένων τῶν ἐν τῷ πνεύμονι λεπτοτάτων πόρων καὶ τῶν βραγχίων στενουμένων τῇ γὰρ ἡμετέρᾳ ταῦθ’ ὑπακούει προαιρέσει.
(위 플루타르코스, Placita Philosophorum, book 4, Περὶ ἀναπνοῆσ. 8:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION