헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ὥσπερ γὰρ ἐν τῇ τεκτονικῇ, ὅταν εἰδέναι βουλώμεθα τὸ ὀρθὸν καὶ τὸ μή, τὸν κανόνα προσφέρομεν, ᾧ διαγιγνώσκεται, οὕτω καὶ ἐν ταῖσ γραφαῖσ ταῖσ τῶν παρανόμων παράκειται κανὼν τοῦ δικαίου τουτὶ τὸ σανίδιον, τὸ ψήφισμα καὶ οἱ παραγεγραμμένοι νόμοι.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 199 1:3)
ναῦσ ἐκεῖ μὲν δώδεκα κεκτῆσθαι, νῦν δ’ ὁπόσασ ἂν βουλώμεθα·
(안도키데스, 연설, Περὶ τῆσ πρὸσ Λακεδιμονίουσ εἰρήνης 18:5)
τὰ γὰρ τοιαῦτα μόρια ἀναγκάζει τὸν λόγον ἐμπεριλαμβάνοντα τὰ νοήματα στρογγύλον γίνεσθαι καὶ σκληρὸν καὶ κατεσφιγμένον, ὅθεν οὐ χρὴ τὰ μόρια προστιθέναι, ἐπειδὰν δυνάμεώσ τι σημεῖον ἐξενεγκεῖν βουλώμεθα, ἀλλ’ ἀπὸ ῥηματικῶν ἄρξασθαι ἁπλῶσ.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., περὶ περιβολῆσ. 3:8)
καὶ οὐδὲ ταῦτ’ ἀπέχρησεν, ἀλλ’ ὥσπερ ἐν αὐτῇ τῇ πόλει πολιτευόμενοι χρημάτων τε πόρουσ ἀπεδείκνυσαν καὶ τοὺσ φιλοτιμησομένουσ ὑπ’ ἐλπίδων ἐκήλουν καὶ εἰσ χειρῶν βοήθειαν ἐκάλουν καὶ ἐπηγγέλλοντο βουλομένουσ, οὐκ ἐθέλοντασ δὲ οὐκ ἐνοχλήσειν, κἂν αὐτίκα πρὸσ τούτοισ ἕτερόν τι βουλώμεθα, λέγειν ἐκέλευον, ὡσ χαριούμενοι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παλινῳδία ἐπὶ Σμύρνῃ καὶ τῷ ταύτησ ἀνοικισμῷ 3:7)
εἰ μὲν γὰρ ἔστι τισ ἡμῖν ἐγγυητὴσ, ὡσ ἐκεῖνοι τὴν ἡσυχίαν ἄξουσι, καὶ οὐκ ἐθελήσουσι τὴν αὐτὴν ἀποδοῦναι χάριν Λακεδαιμονίοισ ἧσπερ οὗτοι νῦν ὑπῆρξαν εἰσ αὐτοὺσ, ἐφ’ ἡμῖν εἶναι νομίζωμεν ὁπότερ’ ἂν βουλώμεθα τούτων.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ πέμπειν βοήθειαν τοῖσ ἐν Σικελίᾳ 11:12)
ἣν μὲν ἐκ πολλοῦ πάντεσ ἡμέραν ἰδεῖν ἐποθοῦμεν ἥδ’ ἐστὶν, ὦ ἄνδρεσ Λακεδαιμόνιοι, διδοῦσα βουλεύσασθαι περὶ τῶν Ἀθηναίων ὅ τι ἂν βουλώμεθα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ὑπὲρ τῆσ πρὸσ Ἀθηναίουσ εἰρήνης 1:1)
οὐ γὰρ ἔστι δι’ ἄλλων πολεμεῖν ἡμῖν, οὐδ’ ἄνω τοῦ πολέμου καθημένοισ ἐπαρκεῖν τοῖσ πράγμασιν, οὐδ’ ἐξ ἀκοῆσ εἰδέναι περὶ αὐτῶν, οὐδ’ ἐκ περιουσίασ, οὐδ’ ἐν τρυφῆσ μέρει μετέχειν τῶν γιγνομένων, μέτρῳ τῇ βουλήσει χρωμένουσ, ἀλλὰ παρεῖναι δεῖ καὶ συμπονεῖν, καὶ μηδὲν ἔλαττον τῶν ἐξ ἀρχῆσ συμπεπτωκότων κινδυνεύειν, οὐχ ὕπαρχον ὅταν βουλώμεθα ἀποστεῖλαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ ε ὑπὲρ μηδετέροισ βοηθεῖν 9:10)
οὕτωσ καὶ ἡμᾶσ εἰκόσ ἐστιν ἔχειν πρὸσ τοὺσ ἐπαίνουσ, πρεσβεύειν μὲν ὃν ἂν βουλώμεθα καὶ ὃν ἂν ᾖ δίκαιον, μὴ διασύρειν δὲ οὓσ οὐκ ἄξιον, μηδὲ νομίζειν τὴν πρὸσ τοὺσ ἑτέρουσ ἀπέχθειαν ἀφορμὴν τῆσ πρὸσ τοὺσ ἑτέρουσ πίστεωσ εἶναι, ἀλλ’ ἡγεῖσθαι παραπλήσιον νῦν ἡμᾶσ ποιεῖν, ὥσπερ ἂν εἴ τισ ἐν συμποσίῳ φίλων κοινῶν μαχομένων συστασιάζειν μὲν μηδετέροισ ἀξιοίη, μηδ’ οὓσ ἀδικεῖσθαι νομίζοι, πραύ̈νειν δ’ ἐπιχειροίη τοὺσ ὑπάρξαντασ καὶ διαλλάττειν εἰσ τὸ δυνατόν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 178:5)
ἐπεὶ δ’ ὁμολογοῦντεσ πολλάκισ πεπραχέναι ἢ τὸ ἐπίγραμμα οὐχ ὁμολογοῦσιν ἢ περὶ ὃ τὸ ἐπίγραμμα, οἱο͂ν λαβεῖν μὲν ἀλλ’ οὐ κλέψαι, καὶ πατάξαι πρότερον ἀλλ’ οὐχ ὑβρίσαι, καὶ συγγενέσθαι ἀλλ’ οὐ μοιχεῦσαι, ἢ κλέψαι μὲν ἀλλ’ οὐχ ἱεροσυλῆσαι οὐ γὰρ θεοῦ τι, ἢ ἐπεργάσασθαι μὲν ἀλλ’ οὐ δημοσίαν, ἢ διειλέχθαι μὲν τοῖσ πολεμίοισ ἀλλ’ οὐ προδοῦναι, διὰ ταῦτα δέοι ἂν καὶ περὶ τούτων διωρίσθαι, τί κλοπή, τί ὕβρισ, τί μοιχεία, ὅπωσ ἐάν τε ὑπάρχειν ἐάν τε μὴ ὑπάρχειν βουλώμεθα δεικνύναι ἔχωμεν ἐμφανίζειν τὸ δίκαιον.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 13 9:1)
εἶθ’ ὥσπερ ἡμεῖσ, ἢν ἰέναι βουλώμεθα Πυθώδε, Βοιωτοὺσ δίοδον αἰτούμεθα, οὕτωσ, ὅταν θύσωσιν ἄνθρωποι θεοῖσ, ἢν μὴ φόρον φέρωσιν οἱ ὑμῖν οἱ θεοί, διὰ τῆσ πόλεωσ τῆσ ἀλλοτρίασ καὶ τοῦ χάουσ τῶν μηρίων τὴν κνῖσαν οὐ διαφρήσετε.
(아리스토파네스, Birds, Prologue 5:30)
τὸ μὲν γὰρ πόλλ’ ἀπολωλεκέναι κατὰ τὸν πόλεμον τῆσ ἡμετέρασ ἀμελείασ ἄν τισ θείη δικαίωσ, τὸ δὲ μήτε πάλαι τοῦτο πεπονθέναι πεφηνέναι τέ τιν’ ἡμῖν συμμαχίαν τούτων ἀντίρροπον, ἂν βουλώμεθα χρῆσθαι, τῆσ παρ’ ἐκείνων εὐνοίασ εὐεργέτημ’ ἂν ἔγωγε θείην.
(데모스테네스, Speeches, Ὀλυνθιακὸσ Α 12:2)
καὶ γὰρ ἔτι προσγέγραπται <ἐν> ταῖσ συνθήκαισ, ἐὰν βουλώμεθα τῆσ κοινῆσ εἰρήνησ μετέχειν·
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῶν πρὸσ Ἀλέξανδρον Συνθηκῶν 37:2)
τὸ δ’ ἐὰν βουλώμεθα ἐστὶν ἅμα καὶ τοὐναντίον, εἰ ἄρα ποτὲ δεῖ παύσασθαι αἰσχρῶσ ἑτέροισ ἀκολουθοῦντασ, ἢ μηδ’ ἀναμνησθῆναι μηδεμιᾶσ φιλοτιμίασ τῶν ἐξ ἀρχαιοτάτου καὶ πλείστων καὶ μάλιστα πάντων ἀνθρώπων ἡμῖν ὑπαρχουσῶν.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῶν πρὸσ Ἀλέξανδρον Συνθηκῶν 37:3)
καὶ γὰρ εἰ τὴν ἐξουσίαν παρ’ αὐτῆσ ἔχομεν, ὅπωσ ἂν βουλώμεθα, ποιήσασθαι τὰσ διαλλαγὰσ αὐτοκράτορεσ ὄντεσ τῶν ὑποσχέσεων, αὐτοί γέ τοι λαβεῖν τοῦτ’ οὐ δικαιοῦμεν, ἀλλ’ ἐπειδὴ παρὰ δόξαν ἡμῖν ἀπήντηται πρᾶγμα καινόν, ἀφελόμενοι τὴν ἰδίαν ἐξουσίαν τῷ συνεδρίῳ φέροντεσ ἀναθήσομεν·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 88 3:3)
ἔτι γὰρ ἀπαράσκευοί εἰσι Ῥωμαῖοι δύναμιν οὔπω συνεστηκυῖαν ὁρῶντεσ ὑμετέραν, ὥστ’ ἀδεῶσ ἡμῖν ὑπάρξει πᾶσαν ὅσην ἂν βουλώμεθα τῆσ ἐκείνων χώρασ καταδραμεῖν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 11 4:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION