헬라어 문장 내 검색 Language

βουλοίμην μέντ’ ἄν, ὥσπερ ἐν τοῖσ ὑμετέροισ αὐτῶν πράγμασιν, ἐπειδὴ ἐξουσίαν ἐλάβετε, τὰσ τῶν ἐξαπατησάντων ὑμᾶσ ἀκύρουσ ἔθετε βουλάσ, οὕτω καὶ ἐν ᾧ περὶ ἐμοῦ ἐπείσθητε γνῶναί τι ἀνεπιτήδειον, ἀτελῆ τὴν γνώμην αὐτῶν ποιῆσαι, καὶ μήτε ἐν τούτῳ μήτε ἐν ἑτέρῳ τῳ τοῖσ ὑμῶν αὐτῶν ἐχθίστοισ ὁμόψηφοί ποτε γένησθε.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῆσ ἑαυτοῦ καθόδου 44:1)
ἐκ τούτου δὴ ἔπειτα τελεσφόρον εἰσ ἐνιαυτὸν οὔτε πότ’ εἰσ εὐνὴν Διὸσ ἤλυθε μητιόεντοσ, οὔτε πότ’ ἐσ θῶκον πολυδαίδαλον, ὡσ τὸ πάροσ περ αὐτῷ ἐφεζομένη πυκινὰσ φραζέσκετο βουλάσ·
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἀπόλλωνα [Δήλιον], [Εἲσ Ἀπόλλωνα Πύθιον] 19:8)
ὑμέασ δ’ ἤγαγον ἐνθάδ’ ὑπὲρ μέγα λαῖμα θαλάσσησ, οὔ τι κακὰ φρονέων, ἀλλ’ ἐνθάδε πίονα νηὸν ἕξετ’ ἐμὸν πᾶσιν μάλα τίμιον ἀνθρώποισι, βουλάσ τ’ ἀθανάτων εἰδήσετε, τῶν ἰότητι αἰεὶ τιμήσεσθε διαμπερὲσ ἤματα πάντα.
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἀπόλλωνα [Δήλιον], [Εἲσ Ἀπόλλωνα Πύθιον] 32:5)
πολέασ δ’ ἐπεδοίασα βουλάσ.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 3 1:16)
ὥσ ποτε βάξιν λευγαλέην οὗ πατρὸσ ἐπέκλυεν Ηἐλίοιο, χρειώ μιν πυκινόν τε δόλον βουλάσ τε γενέθλησ σφωιτέρησ ἄτην τε πολύτροπον ἐξαλέασθαι·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 3 10:34)
καὶ τὴν μέν ῥα πάλιν σφετέρων ἀποκάτθετο γούνων, Ἥρησ ἐννεσίῃσι μετάτροποσ, οὐδ’ ἔτι βουλὰσ ἄλλῃ δοιάζεσκεν·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 3 14:10)
τάων τισ μεσσηγὺσ ἀνὰ πτερὰ κινήσασα ὑψοῦ ἐπ’ ἀκρεμόνων Ἥρησ ἠνίπαπε βουλάσ·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 3 15:19)
καὶ τότε βουλὰσ ἀμφ’ αὐτοῖσ Ζηνόσ τε μέγαν χόλον ἐφράσαθ’ Ἥρη.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 4 10:13)
μηδέ με γουνάσσηαι ἐφέστιοσ, οὐ γὰρ ἔγωγε αἰνήσω βουλάσ τε σέθεν καὶ ἀεικέα φύξιν.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 4 13:6)
τὸν δ’ αἶψα πόδεσ φέρον ἐκ μεγάροιο, ὥσ κεν Ιἤσονι μῦθον ἐναίσιμον ἀγγείλειεν Ἀρήτησ βουλάσ τε θεουδέοσ Ἀλκινόοιο.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 4 18:9)
βουλὰσ δὲ ποιῆσαι τέτταρασ ἐκ τῆσ ἡλικίασ τῆσ εἰρημένησ εἰσ τὸν λοιπὸν χρόνον, καὶ τούτων τὸ λαχὸν μέροσ βουλεύειν, νεῖμαι δὲ καὶ τοὺσ ἄλλουσ πρὸσ τὴν λῆξιν ἑκάστην.
(아리스토텔레스, 아테네인들의 정치체제, work Ath. Pol., chapter 30 3:1)
φησὶ τοίνυν τοῦτον ἁπάσασ τὸν τρόπον εἰληφέναι τὰσ βουλάσ, ὅσαι πώποτ’ ἔχουσι παρ’ ὑμῶν δωρειάν, καὶ οὐδὲ μιᾷ γεγενῆσθαι προβούλευμα πώποτε.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀνδροτίωνοσ Παρανόμων 8:1)
ταῦτα δ’ αὐτοῦ λέγοντοσ οἰμωγαί τε τῶν Ἀλβανῶν ἐγίνοντο καὶ παντοδαπαὶ δεήσεισ τοῦ μὲν δήμου μηδὲν ἐγνωκέναι λέγοντοσ ὧν ὁ Μέττιοσ ἐμηχανᾶτο, τῶν δὲ τὰσ ἡγεμονίασ ἐχόντων οὐ πρότερον πεπύσθαι τὰσ ἀπορρήτουσ βουλὰσ σκηπτομένων ἢ ἐν αὐτῷ γενέσθαι τῷ ἀγῶνι, ἡνίκα οὔτε κωλύειν οὔτε μὴ πράττειν τὰ κελευόμενα ἐν δυνατῷ σφίσιν ἦν, ἤδη δέ τινων καὶ ἐπὶ τὴν ἀκούσιον ἀνάγκην ἀναφερόντων τὸ πρᾶγμα διὰ κηδείαν ἢ διὰ συγγένειαν·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 29 1:1)
θεωρήσαντεσ δὲ καὶ πανηγυρίσαντεσ καὶ τὰσ ἄλλασ φιλοφροσύνασ παρ’ ἀλλήλων ἀναλαβόντεσ, εἴ τι πρόσκρουσμα πόλει πρὸσ πόλιν ἐγεγόνει, δικασταὶ καθεζόμενοι διῄτων καὶ περὶ τοῦ πρὸσ τοὺσ βαρβάρουσ πολέμου καὶ περὶ τῆσ πρὸσ ἀλλήλουσ ὁμοφροσύνησ κοινὰσ ἐποιοῦντο βουλάσ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 25 8:1)
ἢ σιωπᾶν ἄμεινόν ἐστί μοι καὶ μὴ φέρειν εἰσ μέσον βουλὰσ ἀπορρήτουσ;
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 29 1:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION