헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

οἶμαι τοίνυν ἅπαντασ ἂν ὑμᾶσ ὁμολογῆσαι τάδε δεῖν ὑπάρξαι τῷ δημοτικῷ, πρῶτον μὲν ἐλεύθερον εἶναι καὶ πρὸσ πατρὸσ καὶ πρὸσ μητρόσ, ἵνα μὴ διὰ τὴν περὶ τὸ γένοσ ἀτυχίαν δυσμενὴσ ᾖ τοῖσ νόμοισ, οἳ σῴζουσι τὴν δημοκρατίαν, δεύτερον δ’ ἀπὸ τῶν προγόνων εὐεργεσίαν τινὰ αὐτῷ πρὸσ τὸν δῆμον ὑπάρχειν, ἢ τό γ’ ἀναγκαιότατον μηδεμίαν ἔχθραν, ἵνα μὴ βοηθῶν τοῖσ τῶν προγόνων ἀτυχήμασι κακῶσ ἐπιχειρῇ ποιεῖν τὴν πόλιν.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 169 1:1)
ὁ δὲ λύσασ τὴν πολιορκίαν, καὶ τοὺσ Ἀνδρόγεω τοῦ Μίνωοσ υἱοὺσ ἀνελόμενοσ Ἀλκαῖον καὶ Σθένελον, ἧκεν εἰσ Μυσίαν πρὸσ Λύκον τὸν Δασκύλου, καὶ ξενισθεὶσ ὑπὸ τοῦ Βεβρύκων βασιλέωσ συμβαλόντων, βοηθῶν Λύκῳ πολλοὺσ ἀπέκτεινε, μεθ’ ὧν καὶ τὸν βασιλέα Μύγδονα, ἀδελφὸν Ἀμύκου.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 2, chapter 5 9:9)
ὁποτέρωσ δ’ ἐγένετο, Στάιον Μοῦρκον οἵδε, μετὰ τριῶν τελῶν ἐπιπεμφθέντα σφίσιν ὑπὸ τοῦ Καίσαροσ, ἐγκρατῶσ ἀπεμάχοντο, ἑώσ ὁ Μοῦρκοσ ἐπεκαλεῖτο Μάρκιον Κρίσπον ἡγούμενον Βιθυνίασ καὶ ἀφίκετο αὐτῷ βοηθῶν ὁ Κρίσποσ τέλεσιν ἄλλοισ τρισίν.
(아피아노스, The Civil Wars, book 3, chapter 11 1:10)
οὗτοσ ἁπάντων εὐεργέτησ καὶ ἔφοροσ καὶ προστάτησ, οὗτοσ πρύτανισ καὶ ἡγεμὼν καὶ ταμίασ ὄντων καὶ γιγνομένων ἁπάντων, οὗτοσ δοτὴρ ἁπάντων, οὗτοσ ποιητὴσ, οὗτοσ ἐν μὲν ἐκκλησίαισ καὶ δίκαισ νίκην διδοὺσ ἀγοραῖοσ κέκληται, ἐν δὲ μάχαισ τροπαῖοσ, ἐν δὲ νόσοισ καὶ πᾶσι καιροῖσ βοηθῶν σωτὴρ, οὗτοσ ἐλευθέριοσ, οὗτοσ μειλίχιοσ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, εἰσ Δία 8:4)
ἦν γάρ ποτε χρόνοσ, ὦ Ἀθηναῖοι, ὅθ’ οἱ μὲν τὴν βασιλέωσ κακῶσ ἡμῶν ἐποίουν τριήρεσι τριακοσίαισ καὶ ἔτι πλείοσιν, οἱ δὲ Αἰγίνῃ προσεκάθηντο, Κορίνθιοι δ’ ἐπαρθέντεσ ἧκον εἰσ Μέγαρα, ὡσ ἢ κινήσοντεσ τοὺσ ἐπ’ Αἰγίνησ, ἢ Μεγαρέασ αἱρήσοντεσ ἐρήμουσ βοηθῶν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ πέμπειν βοήθειαν τοῖσ ἐν Σικελίᾳ 9:12)
δέδοικα δὲ καὶ περὶ τῶν ἀπιόντων μὴ τῆσ εὐφημίασ χεῖρον πράξωσι καὶ βοηθῶν ἔχοντεσ τοῖσ ἐκεῖ σχῆμα τῶν ἀμφοτέρουσ μελλόντων συνεκσώζειν προσδεηθῶσιν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸ ἐναντίον 7:10)
εἰ μὲν εὐπορήσουσιν ἑτέρων Λακεδαιμόνιοι συμμάχων ὑμῶν ἁμαρτόντεσ, τισ ἂν μείζων αἰσχύνη γένοιτο τῶν πασῶν ἢ τὸ πρῶτον μὲν ἐζητηκέναι τινὰσ ἄλλουσ, εἶτα καὶ ἀνευρηκέναι τοὺσ συνδιατηρήσοντασ τὴν Σπάρτην αὐτὴν, ὄντων Ἀθηναίων, εἰ δ’ οὐδένων ἑτέρων τεύξονται βοηθῶν, ὑμῖν οὐκ ἀμελητέον, οὓσ ἔχουσι μόνουσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ γ# ὑπὲρ Λακεδαιμονίων δεύτερος 9:11)
πῶσ οὖν ὁμοῦ μὲν ὁ μὴ βοηθῶν τῷ λόγῳ δόξαν κακίασ ἐξοίσεται, ὁμοῦ δ’ ὁ βοηθῶν δόξαν κακίασ οὐ φεύξεται;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 68:18)
ὥστ’ οὐ μόνον τοῖσ κατὰ ῥητορικῆσ λόγοισ, ἀλλὰ καὶ τοῖσ ἰδίᾳ κατὰ τῶν ἀνδρῶν, ὅ γε Ἀριστείδησ ὑπεναντίωσ ὑπ’ αὐτοῦ τιμηθεὶσ ἐκείνοισ οὓσ κακίζει βοηθῶν φαίνεται, ὥσπερ ἐπεισόδιον παρὰ δόξαν προχωροῦν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 89:5)
ἄστυτοσ οἶκοσ κοὐδὲ βυσαύχην θεᾶσ Δηοῦσ σύνοικοσ, γηγενὴσ βολβόσ, φίλοισ ἑφθὸσ βοηθῶν δυνατὸσ ἐστ’ ἐπαρκέσαι·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 52175)
ἐκ δὲ τούτου τοῦ τρόπου τῶν μὲν ἐρήμων ὄντων βοηθῶν, αὑτοῖσ δ’ ἀδείασ δοθείσησ, ῥᾳδίωσ ἐκβαλεῖν ἐκείνουσ καὶ κατασχήσειν τὴν ἀρχήν.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 15:4)
δέομαι οὖν ὑμῶν ἁπάντων, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, καὶ ἱκετεύω μετ’ εὐνοίασ ἀκοῦσαί μου, πρῶτον μὲν ὅτι τῷ πατρὶ βοηθῶν καὶ πειθόμενοσ ἀγωνίζομαι, ἔπειθ’ ὅτι καὶ νέοσ ὢν καὶ ἄπειροσ, ὥστ’ ἀγαπητὸν εἶναί μοι, ἐὰν ὑπαρξάσησ τῆσ παρ’ ὑμῶν εὐνοίασ δυνηθῶ δηλῶσαι τὰ πεπραγμένα τούτῳ·
(데모스테네스, Speeches 51-61, Ἔνδειξισ κατὰ Θεοκρίνου 4:1)
βασιλεύει δὲ καὶ ἄρχει τῶν ὁμοφύλων μετ’ εὐνοίασ, ὡσ ἂν εἴποι τισ, καὶ κηδεμονίασ, τοῦτο μὲν ἐξηγούμενοσ νομῆσ, τοῦτο δὲ θηρίου φανέντοσ οὐ φεύγων, ἀλλὰ πάσησ τῆσ ἀγέλησ προμαχόμενοσ καὶ τοῖσ ἀσθενέσι βοηθῶν, προθυμούμενοσ σῴζειν τὸ πλῆθοσ ἀπὸ τῶν χαλεπῶν καὶ ἀγρίων θηρίων·
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ β. 85:1)
‐ ἀλλ’ ἄγρυπνοσ καὶ λεπτόσ, ὥσπερ οἱ λέοντεσ, ὀξὺ βλέπων, ὀξὺ ἀκούων, οὔτε χειμῶνοσ οὔτε καύματοσ φροντίζων, οὐδὲν δεόμενοσ στρωμάτων ἢ χλανίδων ἢ ταπήτων, ἀλλὰ δέρμα ἀμπεχόμενοσ ῥυπαρόν, λιμοῦ πνέων, τοῖσ ἀγαθοῖσ βοηθῶν, τοὺσ κακοὺσ κολάζων.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΔΙΟΓΕΝΗΣ ἢ περὶ ΑΡΕΤΗΣ. 36:1)
ἐγὼ δὲ οὔθ’ ὑμῖν χαριζόμενοσ οὔθ’ Ὁμήρῳ διαφερόμενοσ οὐδὲ τῆσ δόξησ φθονῶν ἐκείνῳ, πειράσομαι δεικνύειν ὅσα μοι δοκεῖ ψευδῆ εἰρηκέναι περὶ τῶν ἐνθάδε πραγμάτων, οὐκ ἄλλοθέν ποθεν,ἀλλ’ ἐξ αὐτῆσ τῆσ ποιήσεωσ ἐλέγχων, τῷ τε ἀληθεῖ βοηθῶν καὶ μάλιστα διὰ τὴν Ἀθηνᾶν, ὅπωσ μὴ δοκῇ ἀδίκωσ διαφθεῖραι τὴν αὑτῆσ πόλιν μηδὲ ἐναντία βούλεσθαι τῷ αὑτῆσ πατρί, οὐχ ἧττον δὲ διὰ τὴν Ἥραν καὶ τὴν Ἀφροδίτην.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΤΡΩΙΚΟΣ ΥΠΕΡ τοῦ ΙΛΙΟΝ ΜΗ ΑΛΩΝΑΙ. 14:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION