헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

νῦν μὲν γὰρ ὅταν ἔλθωμεν ἐσ Λακεδαίμονα νήφοντεσ, εὐθὺσ βλέπομεν ὅ τι ταράξομεν·
(아리스토파네스, Lysistrata, Lyric-Scene17)
ταῦτα τοίνυν πάσχοντεσ ἅπαντεσ μέλλομεν καὶ μαλκίομεν καὶ πρὸσ τοὺσ πλησίον βλέπομεν, ἀπιστοῦντεσ ἀλλήλοισ, οὐ τῷ πάντασ ἡμᾶσ ἀδικοῦντι.
(데모스테네스, Speeches, Κατὰ Φιλίππου Γ 41:2)
καὶ γὰρ ἡμεῖσ τὸν ἥλιον ὡσ ἑστῶτα βλέπομεν.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, Q, Kef. ia'. PURRWN 22:6)
καὶ ὅτι κινεῖταί τισ βλέπομεν, καὶ ὅτι φθείρεται πῶσ δὲ ταῦτα γίνεται οὐκ ἴσμεν.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, Q, Kef. ia'. PURRWN 45:1)
ἔργα βλέπομεν αὐτοῦ φῶσ οὐρανὸν γῆν ἥλιον ὕδατα ζῴων γενέσεισ καρπῶν ἀναδόσεισ.
(플라비우스 요세푸스, Contra Apionem, Φλαί̈ου Ιὠσήπου περὶ ἀρχαιότητοσ ἀντιρρητικὸσ λόγοσ β. 149:1)
Καὶ τούτῳ φρονεῦμεν μάλιστα καὶ νοεῦμεν καὶ βλέπομεν καὶ ἀκούομεν καὶ γινώσκομεν τά τε αἰσχρὰ καὶ τὰ καλὰ καὶ τὰ κακὰ καὶ ἀγαθὰ καὶ ἡὀέα καὶ ἀηδέα, τὰ μὲν νόμῳ διακρίνοντεσ, τὰ δὲ τῷ ξυμφέροντι αἰσθανόμενοι, τῷ δὲ καὶ τὰσ ἡδονὰσ καὶ τὰσ ἀηδίασ τοῖσι καιροῖσι διαγινώσκοντεσ, καὶ οὐ ταὐτὰ ἀρέσκει ἡμῖν.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΙΕΡΗΣ ΝΟΥΣΟΥ., 14.2)
νῦν δὲ λέγετε ὅτι Βλέπομεν·
(ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΗΝ, chapter 6 236:2)
εἰ δὲ ὃ οὐ βλέπομεν ἐλπίζομεν, δι’ ὑπομονῆσ ἀπεκδεχόμεθα.
(PROS RWMAIOUS, chapter 1 233:1)
βλέπομεν γὰρ ἄρτι δι’ ἐσόπτρου ἐν αἰνίγματι, τότε δὲ πρόσωπον πρὸσ πρόσωπον·
(PROS KORINQIOUS A, chapter 8 163:1)
τὸν δὲ βραχύ τι παρ’ ἀγγέλουσ ἠλαττωμένον βλέπομεν Ιἠσοῦν διὰ τὸ πάθημα τοῦ θανάτου δόξῃ καὶ τιμῇ ἐστεφανωμένον, ὅπωσ χάριτι θεοῦ ὑπὲρ παντὸσ γεύσηται θανάτου.
(PROS EBRAIOUS, chapter 1 32:1)
καὶ βλέπομεν ὅτι οὐκ ἠδυνήθησαν εἰσελθεῖν δι’ ἀπιστίαν.
(PROS EBRAIOUS, chapter 1 64:1)
ἄττα ἐστὶν ἃ ἀπολαυσόμεθα τῆσ σωφροσύνησ, ἡμεῖσ δὲ μεῖζόν τι βλέπομεν καὶ ζητοῦμεν αὐτὸ μεῖζόν τι εἶναι ἢ ὅσον ἐστίν;
(플라톤, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, Χαρμίδης 413:1)
ἆρα ἔστιν τι πῦρ αὐτὸ ἐφ’ ἑαυτοῦ καὶ πάντα περὶ ὧν ἀεὶ λέγομεν οὕτωσ αὐτὰ καθ’ αὑτὰ ὄντα ἕκαστα, ἢ ταῦτα ἅπερ καὶ βλέπομεν, ὅσα τε ἄλλα διὰ τοῦ σώματοσ αἰσθανόμεθα, μόνα ἐστὶν τοιαύτην ἔχοντα ἀλήθειαν, ἄλλα δὲ οὐκ ἔστι παρὰ ταῦτα οὐδαμῇ οὐδαμῶσ, ἀλλὰ μάτην ἑκάστοτε εἶναί τί φαμεν εἶδοσ ἑκάστου νοητόν, τὸ δ’ οὐδὲν ἄρ’ ἦν πλὴν λόγοσ;
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Τίμαιος 214:4)
ἔλεγον οὖν ἐγὼ τοῖσ παροῦσιν, ὅτι τῶν ἐν ἡμῖν ἢ μόνον ἢ μάλιστα δεῖται τροφῆσ τὸ θερμόν ὥσπερ ἀμέλει βλέπομεν ἔξω μήτ’ ἀέρα μήθ’ ὕδωρ μήτε γῆν ἐφιέμενα τοῦ τρέφεσθαι μηδ’ ἀναλίσκοντα τὸ πλησιάζον, ἀλλὰ μόνον τὸ πῦρ.
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 6, Τίσ ἡ αἰτία, δι’ ἣν οἱ νηστεύοντεσ διψῶσι μᾶλλον ἢ πεινῶσιν. 2:2)
καμπύλασ δὲ γραμμὰσ καθ’ ὕδατοσ βλέπομεν γινομένασ·
(위 플루타르코스, Placita Philosophorum, book 3, Περὶ ἰρ́ιδοσ. 4:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION