헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

οὐ γὰρ δοκεῖν ἄριστοσ, ἀλλ’ εἶναι θέλει, βαθεῖαν ἄλοκα διὰ φρενὸσ καρπούμενοσ, ἐξ ἧσ τὰ κεδνὰ βλαστάνει βουλεύματα.
(아이스킬로스, 테바이를 공격한 일곱 장수, choral, strophe 3 1:13)
σοί τε γὰρ ἄμεινον τῷ παντὶ τοῦ Δηλίου παρὰ τοῖσ βωμοῖσ βλαστάνει τὸ φυτὸν, ἐμοί τ’ ἔξεστιν αὐτὸ φῆσαι σόν γ’ εἶναι φυτὸν, ἀλλ’ οὐχ ἑτέρῳ καθάπερ ἐκεῖνοσ ἀπεικάσαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἀπελλᾶ γενεθλιακός 4:10)
τοῦτο <τοῦ> μὲν ἦροσ ἀεὶ βλαστάνει καὶ συκοφαντεῖ, τοῦ δὲ χειμῶνοσ πάλιν τὰσ ἀσπίδασ φυλλορροεῖ.
(아리스토파네스, Birds, Lyric-Scene, strophe 13)
ὅταν γὰρ αὐτοὶ ξυμπονηρευώμεθα ταῖσιν γυναιξὶ καὶ διδάσκωμεν τρυφᾶν, τοιαῦτ’ ἀπ’ αὐτῶν βλαστάνει βουλεύματα.
(아리스토파네스, Lysistrata, Episode9)
ὅταν μὲν γὰρ εὐδοκιμήσεισ τε καὶ ἔπαινοι συμβαίνωσιν αὐτοῖσ, ἡ ψυχὴ τοῦ τοιούτου ἀνδρὸσ αὔξει καί βλαστάνει καὶ θαυμαστὸν ἴσχει μέγεθοσ, καθάπερ Ἀθήνησί φασι τὸν ἱερὸν τῆσ ἐλαίασ θαλλὸν ἐν ἡμέρᾳ μιᾷ βλαστῆσαι καὶ τέλειον γενέσθαι·
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ δ. 149:1)
‐ Πόθεν γὰρ οὕτω τεταγμένωσ καθάπερ ἐκ προστάγματοσ τοῦ θεοῦ, ὅταν ἐκεῖνοσ εἴπῃ τοῖσ φυτοῖσ ἀνθεῖν, ἀνθεῖ, ὅταν εἴπῃ βλαστάνειν, βλαστάνει, ὅταν ἐκφέρειν τὸν καρπόν, ἐκφέρει, ὅταν πεπαίνειν, πεπαίνει, ὅταν πάλιν ἀποβάλλειν καὶ φυλλορροεῖν καὶ αὐτὰ εἰσ αὑτὰ συνειλούμενα ἐφ’ ἡσυχίασ μένειν καὶ ἀναπαύεσθαι, μένει καὶ ἀναπαύεται;
(에픽테토스, Works, book 1, Ὅτι πάντασ ἐφορᾷ τὸ θεῖον. 3:2)
Δύναμισ πάντα αὔξει καὶ τρέφει καὶ βλαστάνει.
(히포크라테스, Hippocrates Collected Works I, ΠΕΡΙ ΤΡΟΦΗΣ, liv.1)
νῦν δὲ ἤ πού τισ δαίμων ἤ τισ ἀλιτήριοσ ἐμπεσὼν ἀνομίᾳ καὶ ἀθεότητι καὶ τὸ μέγιστον τόλμαισ ἀμαθίασ, ἐξ ἧσ πάντα κακὰ πᾶσιν ἐρρίζωται καὶ βλαστάνει καὶ εἰσ ὕστερον ἀποτελεῖ καρπὸν τοῖσ γεννήσασιν πικρότατον, αὕτη πάντα τὸ δεύτερον ἀνέτρεψέν τε καὶ ἀπώλεσεν.
(플라톤, Epistles, Letter 7 84:1)
τῷ ὄντι γὰρ φήσουσι τὸν ἄδικον, ἅτε ἐπιτηδεύοντα πρᾶγμα ἀληθείασ ἐχόμενον καὶ οὐ πρὸσ δόξαν ζῶντα, οὐ δοκεῖν ἄδικον ἀλλ’ εἶναι ἐθέλειν,βαθεῖαν ἄλοκα διὰ φρενὸσ καρπούμενον, ἐξ ἧσ τὰ κεδνὰ βλαστάνει βουλεύματα,πρῶτον μὲν ἄρχειν ἐν τῇ πόλει δοκοῦντι δικαίῳ εἶναι, ἔπειτα γαμεῖν ὁπόθεν ἂν βούληται, ἐκδιδόναι εἰσ οὓσ ἂν βούληται, συμβάλλειν, κοινωνεῖν οἷσ ἂν ἐθέλῃ, καὶ παρὰ ταῦτα πάντα ὠφελεῖσθαι κερδαίνοντα τῷ μὴ δυσχεραίνειν τὸ ἀδικεῖν·
(플라톤, Republic, book 2 51:2)
μειράκια μὲν ὄντα καὶ παῖδασ μειρακιώδη παιδείαν καὶ φιλοσοφίαν μεταχειρίζεσθαι, τῶν τε σωμάτων, ἐν ᾧ βλαστάνει τε καὶ ἀνδροῦται, εὖ μάλα ἐπιμελεῖσθαι, ὑπηρεσίαν φιλοσοφίᾳ κτωμένουσ·
(플라톤, Republic, book 6 288:2)
οὐ γὰρ δοκεῖν δίκαιοσ, ἀλλ’ εἶναι θέλει, βαθεῖαν ἄλοκα διὰ φρενὸσ καρπούμενοσ, ἀφ’ ἧσ τὰ κεδνὰ βλαστάνει βουλεύματα, πάντεσ ἀπέβλεψαν εἰσ Ἀριστείδην, ὡσ ἐκείνῳ μάλιστα τῆσ ἀρετῆσ ταύτησ προσηκούσησ.
(플루타르코스, Ἀριστείδης, chapter 3 4:2)
σεαυτὸν ἐπιδεικνύμενοσ ἄνδρα δίκαιον ἀρτίφρονα χρηστόν, ἐν λόγοισ εὐδόκιμον, ἐν πράξεσι καθαρόν, ἐν διαίτῃ κόσμιον, βαθεῖαν αὔλακα διὰ φρενὸσ καρπούμενον, ἐξ ἧσ τὰ κεδνὰ βλαστάνει βουλεύματα;
(플루타르코스, De capienda ex inimicis utilitate, chapter, section 4 1:2)
καίτοι φυτῷ μὲν ἔστι τισ χώρα μᾶλλον ἑτέρασ ἑτέρα πρόσφοροσ, ἐν ᾗ τρέφεται καὶ βλαστάνει βέλτιον·
(플루타르코스, De exilio, section 17 14:1)
βαθεῖαν ἄλοκα διὰ φρενὸσ καρπούμενοσ, ἀφ’ ἧσ τὰ κεδνὰ βλαστάνει βουλεύματα τὸ γὰρ ἐφ’ ἑαυτῷ καὶ τῇ διαθέσει τῇ περὶ αὑτὸν οὔσῃ κρατίστῃ μεγαλοφρονεῖν νοῦν ἔχοντοσ ἀνδρόσ ἐστι.
(플루타르코스, Quomodo adolescens poetas audire debeat, chapter, section 11 42:1)
Αἰσχύλου δὲ ποιήσαντοσ εἰσ Ἀμφιάραον, οὐ γὰρ δοκεῖν ἄριστοσ ἀλλ’ εἶναι θέλει, βαθεῖαν ἄλοκα διὰ φρενὸσ καρπούμενοσ, ἐξ ἧσ τὰ κεδνὰ βλαστάνει βουλεύματα·
(플루타르코스, Regum et imperatorum apophthegmata, Ἀριστείδου, section 51)

SEARCH

MENU NAVIGATION