헬라어 문장 내 검색 Language

τοσαύτη δὲ οὖσα, ὅσην ἐγὼ μὲν οὐδὲ νῦν ἴσωσ ἀρκούντωσ ἐνεδειξάμην, ὀφθαλμοὶ δ’ ἄμεινον μαρτυροῦσιν, οὐχ ὥσπερ ἐπὶ τῶν ἄλλων εἰπεῖν, ὡσ ἐνταῦθα ἕστηκεν, οὐδ’ ὅ τισ εἶπε περὶ τῆσ Ἀθηναίων καὶ Λακεδαιμονίων πόλεωσ, λέγων τῶν μὲν τὸ μέγεθοσ διπλάσιον ἢ κατὰ τὴν δύναμιν, τῶν δὲ πολὺ τῆσ δυνάμεωσ ἔλαττον ἂν φανῆναι τὸ μέγεθοσ, ἀπείη δὲ τὸ βλάσφημον τοῦ παραδείγματοσ, τοῦτο ἄν τισ φαίη καὶ περὶ τῆσδε τῆσ πάντα μεγάλησ, ὡσ ἄρα οὐκ ἀκόλουθον τὴν δύναμιν τῷ τοσούτῳ μεγέθει κατεσκευάσατο.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 3:8)
ὡσ γὰρ ἀπέγνωσαν αὑτοὺσ, ἵνα μὴ κατ’ ἐμαυτοῦ λέγω τὸ βλάσφημον, ἀθροίσαντεσ ὡσ ἠδύναντο πλείστουσ οἰκέτασ ἅμα καὶ μισθωτοὺσ, ἐπῆλθον μεθ’ ὅπλων ἁπάντων·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι δ# 26:1)
ἐπιθυμίᾳ γὰρ τῶν πλειόνων καὶ ἀπόντων ‐ ἀλλ’ ἐάσω τὸ βλάσφημον ‐ ἀλλ’ ὅπωσ γε μὴ στερηθῶμεν τῶν ὄντων, τοῦτο οὐκ ἂν ἁμαρτεῖν οἰόμαι προσθείσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸ ἐναντίον 5:6)
ἔπειτα κἀκεῖνο σκοπεῖτε, ὅπωσ μὴ ἅμα θ’ ὑμεῖσ ὀργιζόμενοι φανήσεσθε καὶ τὴν δίκην παρ’ ὑμῶν αὐτῶν εἰληφότεσ, καὶ τοσούτῳ χείρουσ ἡμῶν περὶ ὑμᾶσ αὐτοὺσ γεγενημένοι, ὥσθ’ ἡμεῖσ μὲν ἥκομεν συσσώζειν ὑμῖν ὄντεσ ἕτοιμοι τὰ πράγματα, ὑμεῖσ δὲ ‐ τί δ’ ἄν τισ λέγοι τὸ βλάσφημον;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Συμμαχικὸσ α# 7:6)
ἀλλ’ ἐγὼ μὲν ἐάσω τὸ βλάσφημον, ὑπονοεῖν δ’ ἔστι τό γ’ ἐκ τοῦ λόγου συμβαῖνον.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 83:7)
εἰ δ’ οὖν καὶ τῷ ὄντι ἐκεῖθεν ἀφῖκτο ὁ λόγοσ καὶ ὁ Καλλικλῆσ ἐξεπίτηδεσ ἐμνήσθη περὶ τῶν ἀνδρῶν ἐπ’ ἐλέγχῳ τοῦ Σωκράτουσ, ἐξῆν ὡδὶ δέχεσθαι καὶ μηδὲν βλάσφημον λέγειν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 183:11)
"Πάριοι γοῦν Ἀρχίλοχον καίπερ βλάσφημον ὄντα τετιμήκασι, καὶ Χῖοι Ὅμηρον οὐκ ὄντα πολίτην, καὶ Μυτιληναῖοι Σαπφῶ καίπερ γυναῖκα οὖσαν, καὶ Λακεδαιμόνιοι Χίλωνα καὶ τῶν γερόντων ἐποίησαν ἥκιστα φιλόλογοι ὄντεσ, καὶ Ἰταλιῶται Πυθαγόραν, καὶ Λαμψακηνοὶ Ἀναξαγόραν ξένον ὄντα ἔθαψαν καὶ τιμῶσι ἔτι καὶ νῦν, καὶ Ἀθηναῖοι τοῖσ Σόλωνοσ νόμοισ χρησάμενοι εὐδαιμόνησαν καὶ Λακεδαιμόνιοι τοῖσ Λυκούργου, καὶ Θήβησιν ἅμα οἱ προστάται φιλόσοφοι ἐγένοντο καὶ εὐδαιμόνησεν ἡ πόλισ" .
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 23 11:5)
ἐπολυώρει οὖν αὐτὸν ὁ Ἀλέξανδροσ καίπερ ὄντα τῷ βίῳ φαῦλον, ἔτι δὲ βλάσφημον καὶ βάσκανον ἕνεκά τε τοῦ γελοίου μηδὲ τῶν βασιλέων ἀπεχόμενον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 47 2:1)
πολλῶν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, λόγων γιγνομένων ὀλίγου δεῖν καθ’ ἑκάστην ἐκκλησίαν περὶ ὧν Φίλιπποσ, ἀφ’ οὗ τὴν εἰρήνην ἐποιήσατο, οὐ μόνον ὑμᾶσ, ἀλλὰ καὶ τοὺσ ἄλλουσ ἀδικεῖ, καὶ πάντων οἶδ’ ὅτι φησάντων γ’ ἄν, εἰ καὶ μὴ ποιοῦσι τοῦτο, καὶ λέγειν δεῖν καὶ πράττειν ὅπωσ ἐκεῖνοσ παύσεται τῆσ ὕβρεωσ καὶ δίκην δώσει, εἰσ τοῦθ’ ὑπηγμένα πάντα τὰ πράγματα καὶ προειμέν’ ὁρῶ, ὥστε δέδοικα μὴ βλάσφημον μὲν εἰπεῖν, ἀληθὲσ δ’ ᾖ·
(데모스테네스, Speeches, Κατὰ Φιλίππου Γ 2:1)
καὶ γὰρ οἱ μηδὲν ἂν εἰπόντεσ αὐτοὶ βλάσφημον ἄλλου γε λέγοντοσ χαίρουσιν ἀκούοντεσ.
(데모스테네스, Speeches 51-61, Ἐπιτάφιοσ. 33:3)
εἶναι γὰρ ἐναγεῖσ καὶ ἀλιτηρίουσ οὐ μόνον τοὺσ τὰ ἱερὰ συλῶντασ ἢ λέγοντάσ τι βλάσφημον περὶ τῶν θεῶν, ἀλλὰ πολὺ μᾶλλον τούσ τε δειλοὺσ καὶ ἀδίκουσ καὶ ἀκρατεῖσ καὶ ἀνοήτουσ καὶ καθόλου τοὺσ ἐναντίον τι πράττοντασ τῇ τε δυνάμει καὶ βουλήσει τῶν θεῶν.
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ γ. 62:2)
πολλῶν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, λόγων γινομένων ὀλίγου δεῖν καθ’ ἑκάστην ἐκκλησίαν περὶ ὧν Φίλιπποσ, ἀφ’ οὗ τὴν εἰρήνην ἐποιήσατο, οὐ μόνον ὑμᾶσ ἀλλὰ καὶ τοὺσ ἄλλουσ Ἕλληνασ ἀδικεῖ, καὶ πάντων εὖ οἶδ’ ὅτι φησάντων γ’ ἄν, εἰ καὶ μὴ ποιοῦσι τοῦτο, καὶ λέγειν δεῖν καὶ πράττειν, ὅπωσ ἐκεῖνοσ παύσεται τῆσ ὕβρεωσ καὶ δίκην δώσει, εἰσ τοῦτο ὑπηγμένα πάντα τὰ πράγματα καὶ προειμένα ὁρῶ, ὥστε δέδοικα, μὴ βλάσφημον μὲν εἰπεῖν ἀληθὲσ δὲ ᾖ·
(디오니시오스, De Demosthene, chapter 9 1:2)
καὶ πάντων οἷδ’ ὅτι φησάντων γ’ ἄν, εἰ μὴ καὶ ποιοῦσι τοῦτο, καὶ λέγειν καὶ πράττειν, ὅπωσ ἐκεῖνοσ παύσεται τῆσ ὕβρεωσ καὶ δίκην δώσει, εἰσ τοῦτο ὑπηγμένα πάντα τὰ πράγματα καὶ προεἱμένα ὁρῶ, ὥστε δέδοικα μὴ βλάσφημον μὲν εἰπεῖν, ἀληθὲσ δέ·
(디오니시오스, Δε Τηυξψδιδισ ιδιοματιβυσ ̔επιστυλα αδ Αμμαευμ̓, chapter 54 3:1)
εἰ δέ τι βλάσφημον ἢ τραχὺ φαίνοιτο ἔχων ὁ λόγοσ, οὐ τὸν διελέγχοντα, ἐμέ, ἀλλ’ ἐκείνουσ ἂν οἶμαι δικαιότερον αἰτιάσαισθε τοιαῦτα ποιοῦντασ.
(루키아노스, Piscator, (no name) 29:5)
τοιαῦτα καὶ οὗτοι ποιοῦσιν, καὶ ἔγωγε τοὺσ τοιούτουσ κακῶσ ἠγόρευον καὶ οὔποτε παύσομαι διελέγχων καὶ κωμῳδῶν, περὶ ὑμῶν δὲ ἢ τῶν ὑμῖν παραπλησίων ‐ εἰσὶ γάρ, εἰσί τινεσ ὡσ ἀληθῶσ φιλοσοφίαν ζηλοῦντεσ καὶ τοῖσ ὑμετέροισ νόμοισ ἐμμένοντεσ ‐ μὴ οὕτωσ μανείην ἔγωγε ὡσ βλάσφημον εἰπεῖν τι ἢ σκαιόν.
(루키아노스, Piscator, (no name) 37:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION