헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἀεὶ μὲν οὖν οἶμαι τὰ βέλτιστα προαιρετέον καὶ φρονεῖν καὶ λέγειν, ἐν δὲ ταῖσ ἱερομηνίαισ καὶ ταῖσ ἑορταῖσ πῶσ οὐκ εἰκὸσ ἅπασαν μὲν εὐφημίαν εἶναι προθυμεῖσθαι, πᾶσαν δὲ γνώμην ἀστειοτάτην, πάντασ δὲ ὡσ οἰκειότατα ἀλλήλοισ ἔχειν, ὡσ τῶν θεῶν ταύτην τὴν φιλίαν καὶ ὁμόνοιαν βραβευόντων, καὶ νομίζειν γε τὰσ ἑορτὰσ σχεδὸν ὡσ εἰπεῖν φιλίασ συνθήματα, καὶ μήτε θυσίαν οὕτω λαμπρὰν μήτε σπονδὰσ κεχαρισμένασ, ὧν οὐχ ἥδιον ἂν εἶναι τοῖσ θεοῖσ ἢ εἰ τὴν γνώμην ἐκ τῶν δυνατῶν ὡσ βελτίστην παρεχοίμεθα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Συμβουλευτικὸσ περὶ τοῦ μὴ δεῖν κωμῳδεῖν 3:5)
καὶ μὴν ὅτι γε οὔτ’ ἀληθῆ λέγουσιν οὔτ’ ἀληθέσι προσόμοια, ἀλλὰ τῷ μέλλοντι καὶ πείσειν ἀνθρώπουσ καὶ ὅλωσ ὑποχειρίουσ ἕξειν, τὴν βελτίστην καὶ τὴν ἐρρωμενεστάτην καὶ πάντωσ ἀδιάφθορον καὶ ἄμεμπτον ἐκ τῶν δυνατῶν ἰτέον καὶ προαιρετέον, καὶ συχνοῦ λόγου δεῖξαι καὶ βραχέοσ πάνυ, βραχέοσ μὲν λέγω, διὰ τὸ σφόδρα οὕτω σαφὲσ εἶναι, μακροτέρου δὲ, ὅτι μυρίοισ ἄν τισ ἔχοι καὶ τεκμηρίοισ καὶ παραδείγμασι δεικνύναι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Κατὰ τῶν ἐξορχουμένων 6:4)
πανταχοῦ δὲ τοῦτο καὶ ποιεῖ τὴν βελτίστην ἕξιν.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 50:3)
πῶσ μὲν οὖν δεῖ κατασκευάζειν τὴν βελτίστην καὶ πρώτην δημοκρατίαν, εἴρηται·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 6 62:2)
Ὄμφακα λευκὴν ἐσ χαλκεῖον θλίψασ ἐρυθρὸν δι’ ἠθμοῦ, πρὸσ ἥλιον τιθέναι τὰσ ἡμέρασ, τὰσ δὲ νύκτασ αἴρειν, ὅκωσ μὴ δροσίζηται, ἀνατρίβειν δὲ τῆσ ἡμέρησ ἀπαύστωσ, ὡσ ὁμαλῶσ ξηραίνηται, καὶ ἀπὸ τοῦ χαλκείου ὡσ ὅτι πλεῖστον ἀναλαμβάνῃ, τιθέναι δὲ ἐσ τὸν ἥλιον τοσοῦτον χρόνον, ἔστ’ ἂν παχὺ γένηται ὥσπερ μέλι‧ ἔπειτα ἐσ χύτρην χαλκῆν ἐγχέαι, καὶ μέλι ὡσ κάλλιστον, καὶ οἶνον γλυκὺν, ἐναφεψήσασ πρότερον Ῥητίνην τερμινθίνην, ἕψειν δὲ τὴν Ῥητίνην ἐν τῷ οἴνῳ, ἑώσ ἂν σκληρὴ γένηται ὥσπερ μέλι ἑφθόν‧ ἔπειτα τὴν μὲν Ῥητίνην ἐξελεῖν, τὸν δὲ οἶνον ξυγχέαι‧ ἔστω δὲ πλεῖστοσ μὲν ὁ χυλὸσ τῆσ ὄμφακοσ, δεύτερον δὲ ὁ οἶνοσ, τρίτον δὲ τὸ μέλι‧ καὶ σμύρναν τὴν στακτὴν καὶ ἄλλωσ ὡσ βελτίστην τρίψασ λείην, δίεσθαι τοῦ οἴνου τοῦ αὐτοῦ παρεγχέοντα κατ’ ὀλίγον‧ ἔπειτα ἕψειν αὐτὴν ἐφ’ ἑωυτῆσ τὴν σμύρναν ξὺν τῷ οἴνῳ ἀνακινέοντα, ὅταν δὲ δοκέῃ ἤδη καλῶσ ἔχειν τὸ πάχοσ, ξυγχέαι ἐσ τὸν χυλὸν τῆσ ὄμφακοσ, καὶ νίτρον ὡσ ἄριστον φρύξασ, ἡσύχωσ μιγνύναι ἐσ τὸ φάρμακον, καὶ ἄνθοσ χαλκοῦ ἔλασσον τοῦ νίτρου‧ ταῦτα δὲ ἐπειδὰν μίξῃσ, ἕψειν μὴ ἔλασσον τριῶν ἡμερέων, ξύλοισι συκίνοισιν ὡσ ὀλίγον ὑποκαίοντα ἢ ἄνθραξιν, ὡσ μὴ φρύγηται‧ καὶ ἐμβαλλόμενα πάντα ἄνυδρα ἔστω, καὶ τὰ ἑλκεα μὴ τεγγέσθω, ὅκη ἂν ἐπαλείφηται τοῦτο τὸ φάρμακον‧ χρῆσθαι δὲ τούτῳ τῷ φαρμάκῳ πρὸσ τὰ πεπαλαιωμένα ἕλκεα, καὶ πρὸσ τὰ νεότρωτα, καὶ ἐσ πόσθιον, καὶ ἐσ κεφαλῆσ ἕλκεα καὶ ὠτόσ.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΕΛΚΩΝ., 12.1)
καὶ ἤτοι μειράκιον αὐτοῦ ὅτι ἐπείρασάσ ποτε ἢ τῆσ γυναικὸσ ἅβραν παρθένον γέρων ἀνὴρ διαφθείρεισ ἢ ἄλλο τι τοιοῦτον ἐπικληθείσ, νύκτωρ ἐγκεκαλυμμένοσ ἐπὶ τράχηλον ὠσθεὶσ ἐξελήλυθασ, ἔρημοσ ἁπάντων καὶ ἄποροσ, τὴν βελτίστην ποδάγραν αὐτῷ γήρᾳ παραλαβών, καὶ ἃ μὲν τέωσ ᾔδεισ ἀπομαθὼν ἐν τοσούτῳ χρόνῳ, θυλάκου δὲ μείζω τὴν γαστέρα ἐργασάμενοσ, ἀπλήρωτόν τι καὶ ἀπαραίτητον κακόν.
(루키아노스, De mercede, (no name) 39:4)
ἔδοξε δὴ σκοπουμένοισ τὴν ὑστάτην ἄγκυραν, ἣν ἱερὰν οἱ ναυτιλλόμενοί φασιν, καθιέναι, καὶ ἐπὶ τὴν βελτίστην ἀπόνοιαν ὁρμήσαντεσ, ἔτι τε καὶ τόλμαν καὶ ἀμαθίαν καὶ ἀναισχυντίαν προσπαρακαλέσαντεσ, αἵπερ αὐτοῖσ μάλιστα συναγωνίζονται, καὶ λοιδορίασ καινὰσ ^ ἐκμελετήσαντεσ, ὡσ πρόχειροι εἰε͂ν καὶ ἀνὰ στόμα, ταύτασ μόνασ ξυμβολὰσ ἔχοντεσ ‐ ὁρᾷσ ὁποῖα πρὸσ φιλοσοφίαν ἐφόδια;
(루키아노스, Fugitivi, (no name) 13:3)
νῦν δ’ ἐπειδὴ ἀθάνατοσ φαίνεται οὖσα, οὐδεμία ἂν εἰή αὐτῇ ἄλλη ἀποφυγὴ κακῶν οὐδὲ σωτηρία πλὴν τοῦ ὡσ βελτίστην τε καὶ φρονιμωτάτην γενέσθαι.
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Φαίδων 862:3)
τὴν ἡμετέραν αὐτῶν οὐ βουλοίμεθ’ ἂν ὡσ βελτίστην ἐκτῆσθαι;
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Ἱππίασ Ἐλαττών 75:5)
τοῦτο τοίνυν σκοπώμεθα μόνον, εἰ κατὰ τὴν αὐτὴν ὁδὸν ἐρχόμεθα βελτίστην οὖσαν πόλεσι κατοικίσεων πέρι καὶ νομοθεσιῶν.
(플라톤, Laws, book 4 22:4)
εἰ δέ γε μή, ὦ φίλε ἑταῖρε, ὥσπερ οἱ ποτέ του ἐρασθέντεσ, ἐὰν ἡγήσωνται μὴ ὠφέλιμον εἶναι τὸν ἔρωτα, βίᾳ μέν, ὅμωσ δὲ ἀπέχονται, καὶ ἡμεῖσ οὕτωσ, διὰ τὸν ἐγγεγονότα μὲν ἔρωτα τῆσ τοιαύτησ ποιήσεωσ ὑπὸ τῆσ τῶν καλῶν πολιτειῶν τροφῆσ, εὖνοι μὲν ἐσόμεθα φανῆναι αὐτὴν ὡσ βελτίστην καὶ ἀληθεστάτην, ἑώσ δ’ ἂν μὴ οἱά τ’ ᾖ ἀπολογήσασθαι, ἀκροασόμεθ’ αὐτῆσ ἐπᾴδοντεσ ἡμῖν αὐτοῖσ τοῦτον τὸν λόγον, ὃν λέγομεν, καὶ ταύτην τὴν ἐπῳδήν, εὐλαβούμενοι πάλιν ἐμπεσεῖν εἰσ τὸν παιδικόν τε καὶ τὸν τῶν πολλῶν ἔρωτα.
(플라톤, Republic, book 10 301:1)
ἢ οὐχὶ ὁ μὲν λανθάνων ἔτι πονηρότεροσ γίγνεται, τοῦ δὲ μὴ λανθάνοντοσ καὶ κολαζομένου τὸ μὲν θηριῶδεσ κοιμίζεται καὶ ἡμεροῦται, τὸ δὲ ἥμερον ἐλευθεροῦται, καὶ ὅλη ἡ ψυχὴ εἰσ τὴν βελτίστην φύσιν καθισταμένη τιμιωτέραν ἕξιν λαμβάνει, σωφροσύνην τε καὶ δικαιοσύνην μετὰ φρονήσεωσ κτωμένη, ἢ σῶμα ἰσχύν τε καὶ κάλλοσ μετὰ ὑγιείασ λαμβάνον, τοσούτῳ ὅσῳπερ ψυχὴ σώματοσ τιμιωτέρα;
(플라톤, Republic, book 9 514:1)
ἆρ’ οὐχὶ τὴν σεμνοτάτην καὶ βελτίστην;
(폴리비오스, Histories, book 2, chapter 61 8:1)
ἐγὼ μὲν γὰρ οἶμαι τὴν βελτίστην ἂν καὶ φιλανθρωποτάτην, συνειδότασ μὲν αὑτοῖσ τὰ περὶ Δῖον καὶ Δωδώνην πεπραγμένα, σαφῶσ δὲ γινώσκοντασ ὅθ’ ὁ Φίλιπποσ τότε καὶ πρᾶξαι κύριοσ ἦν ὃ βουληθείη, καὶ πράξασ τὰ δεινότατα δικαίωσ ἂν ἐδόκει τοῦτο πεποιηκέναι τό γε κατ’ ἐκείνουσ μέροσ·
(폴리비오스, Histories, book 5, chapter 11 8:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION