헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

σχολῆσ γὰρ ἀνθρώποισ ταῦτα καὶ ῥᾳστώνησ βίων εὑρῆσθαι παραμύθια, μεθ’ ὧν οὔτε τὸ ἐπιβουλεῦον τῶν πέλασ κωλύεσθαι μὴ οὐ πονηρὸν εἶναι οὔτ’ ἐν τῷ ἀκινδύνῳ βεβηκέναι θαρρεῖν τὸ ἐπιβουλευόμενον, πόλιν τε οὐδεμίαν πω τούτοισ ἐκλαμπρυνθεῖσαν ἐπὶ μήκιστον εὐδαίμονα γενέσθαι καὶ μεγάλην, οὐδ’ αὖ παρὰ τὸ μὴ τυχεῖν τινὰ κατασκευῆσ ἰδίασ τε καὶ δημοσίασ πολυτελοῦσ κεκωλῦσθαι μεγάλην γενέσθαι καὶ εὐδαίμονα·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 3 4:1)
οὐ ζητεῖ καθ’ ἓν ἕκαστον ὄνομα ἐκ περιφανείασ ὁρᾶσθαι οὐδὲ ἐν ἕδρᾳ πάντα βεβηκέναι πλατείᾳ τε καὶ ἀσφαλεῖ οὐδὲ μακροὺσ τοὺσ μεταξὺ αὐτῶν εἶναι χρόνουσ, οὐδ’ ὅλωσ τὸ βραδὺ καὶ σταθερὸν τοῦτο φίλον αὐτῇ, ἀλλὰ κεκινῆσθαι βούλεται τὴν ὀνομασίαν καὶ φέρεσθαι θάτερα κατὰ τῶν ἑτέρων ὀνομάτων καὶ ὀχεῖσθαι τὴν ἀλληλουχίαν λαμβάνοντα βάσιν ὥσπερ τὰ ῥέοντα καὶ μηδέποτε ἀτρεμοῦντα·
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 232)
Ὅταν δὲ αἱ περιέχουσαι τὴν γωνίαν εὐθεῖαι ἀπολαμβάνωσί τινα περιφέρειαν, ἐπ’ ἐκείνησ λέγεται βεβηκέναι ἡ γωνία.
(유클리드, Elements, book 3, type Def9)
ἐπεὶ δὲ κατελιπάρησε δακρύων καὶ ἡ μήτηρ Κλυμένη μετ̓ αὐτοῦ, ἀναβιβασάμενοσ ἐπὶ τὸ ἁρ́μα ὑπεθέμην, ὅπωσ μὲν χρὴ βεβηκέναι αὐτόν, ἐφ̓ ὁπόσον δὲ ἐσ τὸ ἄνω ἀφέντα ὑπερενεχθῆναι, εἶτα ἐσ τὸ κάταντεσ αὖθισ ἐπινεύειν καὶ ὡσ ἐγκρατῆ εἶναι τῶν ἡνιῶν καὶ μὴ ἐφιέναι τῷ θυμῷ τῶν ἵππων·
(루키아노스, Dialogi deorum, Ζευσ, Ἥλιοσ. 4:1)
οὐκοῦν κύκλῳ μὲν περιφερόμενον ἐπὶ μέσου βεβηκέναι ἀνάγκη, καὶ τὰ περὶ τὸ μέσον φερόμενα ἄλλα μέρη ἔχειν ἑαυτοῦ·
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Παρμενίδης 220:11)
ἐπὶ δὲ τῶν κύκλων αὐτοῦ ἄνωθεν ἐφ’ ἑκάστου βεβηκέναι Σειρῆνα συμπεριφερομένην, φωνὴν μίαν ἱεῖσαν, ἕνα τόνον·
(플라톤, Republic, book 10 449:3)
τὸ δ’ οὐκ ἔστι τοιοῦτον διὰ τὸ τὰ τειχία τῶν οἰκοδομιῶν μὴ τοῖσ ἐγκλίμασι τῶν ἐδάφων ἀλλὰ τοῖσ ὑποκειμένοισ ἐπιπέδοισ οἰκοδομεῖσθαι πρὸσ ὀρθάσ, ἐφ’ ὧν καὶ τοὺσ λόφουσ αὐτοὺσ βεβηκέναι συμβαίνει.
(폴리비오스, Histories, book 9, vi. res siciliae 8:1)
δόξασ γὰρ μάλιστα τότε τὴν ἰδίαν ἀρχὴν ἐν ἀσφαλεῖ βεβηκέναι καὶ πολλὴν ἐπιφέρειν ῥᾳστώνην τὸν ἑξῆσ χρόνον, ἅτε τοῦ Περσέωσ καὶ καθόλου τῆσ ἐν Μακεδονίᾳ βασιλείασ ἄρδην ἀνῃρημένησ, τότε μεγίστοισ ἐνεκύρησε κινδύνοισ τῶν κατὰ τὴν Ἀσίαν Γαλατῶν ἀνυπονοήτωσ συνεξαναστάντων τοῖσ καιροῖσ.
(폴리비오스, Histories, book 29, iii. res pergami 4:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION