헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἐψηφισμένων δὲ τούτων, ὅσοι τῶν κληρούχων ἡγεμόνεσ ἦσαν, ἠξίουν ἴδιον περὶ σφῶν ἐπὶ τῷ κοινῷ δόγμα ἕτερον γενέσθαι, βεβαιοῦν αὐτῶν τὰσ κληρουχίασ.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 18 10:4)
εἰ δέ τισ καὶ ἐφ’ ἑτέρασ ἀρχῆσ ἐδικάζετο, πανταχοῦ τὰ πολλὰ ὁμοίωσ ὁ Καῖσαρ εἰσ χάριν Ἀντωνίου ἡττᾶτο, τά τε ὠνήματα τῷ πατρὶ ἐκ τοῦ δημοσίου γενόμενα ἐπιδεικνὺσ καὶ τὸ τελευταῖον ψήφισμα τὸ βεβαιοῦν τὰ Καίσαρι πεπραγμένα πάντα.
(아피아노스, The Civil Wars, book 3, chapter 3 2:3)
καὶ τινῶν πρεσβευομένων ἐσ αὐτόν, καὶ θελόντων βεβαιοῦν καὶ ὅσα Ἀτιλίῳ τῷ πρὸ αὐτοῦ στρατηγῷ συνθέμενοι παρεβεβήκεσαν, ἐδέχετο καὶ ἐσπένδετο, καὶ ὑπεκρίνετο αὐτοῖσ καὶ συνάχθεσθαι ὡσ δι’ ἀπορίαν λῃστεύουσί τε καὶ πολεμοῦσι καὶ παρεσπονδηκόσιν.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 10 3:5)
οὐ γὰρ ὡσ σπάνιον καὶ δυσπρόσοδον παρέχων ἑαυτὸν ἡγεῖται τὴν τοῦ μέγασ καὶ θαυμαστὸσ καὶ τοιοῦτοσ οἱο͂σ μηδεὶσ ἄλλοσ πώποτε ἐγένετο δόξαν ἀποίσεσθαι βασιλεὺσ, ἀλλ’ οὕτωσ ἂν μάλιστα βεβαιοῦν τὴν τοῦ τοιοῦτοσ εἶναι προσηγορίαν, εἰ τὴν παρ’ αὑτοῦ εὔνοιαν καὶ φιλανθρωπίαν κοινὴν ἅπασι τοῖσ δεομένοισ παρασκευάσεται, οἰόμενοσ δεῖν τὸν ὡσ ἀληθῶσ βασιλέα τῷ τῶν ὅλων ἀπεικάσθαι βασιλεῖ κατά τε τὴν φιλανθρωπίαν καὶ τὴν πρόνοιαν ἁπάντων τῶν ἀρχομένων, καὶ μὴ πρὸ μὲν τῆσ βασιλείασ χρηστόν τι καὶ μέτριον ἦθοσ ἐμφαίνειν ἑαυτοῦ, βασιλέα δὲ ἀποδειχθέντα χαλεπὸν καὶ βίαιον εἶναι περὶ τοὺσ ἀρχομένουσ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ βασιλέα [σπ.] 7:8)
πολλῶν δὲ ἐπιρρεόντων καὶ πάντων αὐτὸ ἕκαστον εἰπεῖν ἐπειγόντων αἱροῦμαι τὸ τῇ φύσει δεύτερον καὶ τὸ πρὸ αὐτοῦ βεβαιοῦν ἐφεξῆσ ἀποδοῦναι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 13:10)
οὐ γὰρ δή που τὰ μὲν τῶν ἄλλων συμφέροντα καὶ μετὰ κινδύνων βεβαιοῦν ἄξιον, τὰ δ’ ἡμέτερα αὐτῶν οὐδ’ ἡσυχῆ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ ε ὑπὲρ μηδετέροισ βοηθεῖν 3:8)
ὧν γὰρ τὰ αὐτὰ ἅπτεται καὶ φροντίζειν τούτουσ εἰκὸσ περὶ τούτων καὶ λέγειν ἐπ’ εὐνοίᾳ καὶ τὸ δυνατὸν πρώτῳ τούτῳ βεβαιοῦν τῷ παραπλησίωσ διακειμένουσ ὅμωσ ἀξιοῦντασ φέρειν φαίνεσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδιακός 10:9)
πότερον οὖν στασιάζοντεσ καὶ τεταραγμένοι καὶ ὑμᾶσ αὐτοὺσ μισοῦντεσ μᾶλλον ἂν εἶναι θεοφιλεῖσ ἡγεῖσθε καὶ τὰ παρὰ τοῦ ποιητοῦ βεβαιοῦν, ἢ δι’ εὐνομίασ καὶ ὁμονοίασ ἄγοντεσ τὴν πόλιν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδίοισ περὶ ὁμονοίας 13:8)
οἱ νόμοι σωτηρίασ δή που τῶν πόλεων ἕνεκα καὶ τοῦ τὰ δίκαια βεβαιοῦν ἅπασι τίθενται, καὶ ἡ νομοθετικὴ καὶ κατ’ αὐτὸν ἐκεῖνον καὶ καθ’ ἡμᾶσ καὶ κατὰ πάντασ ἀνθρώπουσ χρηστὸν καὶ καλὸν καὶ σὺν δικαιοσύνῃ καταριθμεῖσθαι τοῦτ’ αὐτὸ δή που τὸ δικαίωσ οὐκ ἐκπεφευγὸσ, Πλάτων δὲ αὐτὸ καὶ πρότερον τίθησιν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 58:5)
ἀλλ’ οὐ δόξουσι βεβαιοῦν τὴν ἐπωνυμίαν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Κατὰ τῶν ἐξορχουμένων 16:6)
οὐ γὰρ τὰ ῥήματα τὰσ οἰκειότητασ ἔφη βεβαιοῦν, μάλα σεμνῶσ ὀνομάζων, ἀλλὰ τὸ ταὐτὰ συμφέρειν·
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 48:4)
οὔτε γὰρ τὴν ὀργὴν οὔτε τὴν ἔχθραν οὔτ’ ἄλλ’ οὐδὲν τῶν τοιούτων τὸν καλὸν κἀγαθὸν πολίτην δεῖ τοὺσ ὑπὲρ τῶν κοινῶν εἰσεληλυθότασ δικαστὰσ ἀξιοῦν αὑτῷ βεβαιοῦν, οὐδ’ ὑπὲρ τούτων εἰσ ὑμᾶσ εἰσιέναι, ἀλλὰ μάλιστα μὲν μὴ ἔχειν ταῦτ’ ἐν τῇ φύσει, εἰ δ’ ἄρ’ ἀνάγκη, πράωσ καὶ μετρίωσ διακείμεν’ ἔχειν.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 396:1)
εἰ γὰρ ὑμῖν ἡ μὲν ἐκ τοσούτου χρόνου πίστισ καὶ πρὸσ τὸν δῆμον εὔνοια τὸν ἐκείνων καὶ κοινωνία πάσησ τύχησ οὐ δύναται βεβαιοῦν τὴν πολιτείαν,οὐδὲ Μιθριδάτησ καθαιρεθεὶσ οὐδ’ Ἀντίοχοσ, οὐδ’ ἡ τῆσ θαλάττησ ἀρχὴ παραδοθεῖσα διὰ πολλῶν κινδύνων καὶ πόνων, οὐδ’ οἱ πρὸ τοσούτων ἐτῶν ὁρ́κοι τῆσ φιλίασ, οὐδ’ αἱ παρ’ αὐτὸν τὸν Δία στῆλαι κείμεναι μέχρι νῦν, οὐδ’ ἡ μέχρι Ὠκεανοῦ συγκινδυνεύσασα δύναμισ, οὐδ’ ἡ τὸ τελευταῖον ὑπὲρ αὐτῶν ἁλοῦσα πόλισ,ἀλλ’ εἰ μὴ τὸν δεῖνα καὶ τὸν δεῖνα κολακεύσετε ἀγεννῶσ, πάντα ταῦτα ἀνατέτραπται, ὡσ ἀεὶ προσδοκᾶν ὀργήν τινα ἢ μῖσοσ, σφόδρα ὑμῖν φαύλωσ τὰ πράγματα ἔχει καὶ ἐπ’ οὐδενὸσ ἵδρυσθε ἰσχυροῦ.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΡΟΔΙΑΚΟΣ. 148:1)
διεληλυθότεσ δὲ ὑπὲρ ὧν προῃρούμεθα, τὴν ἐπαγγελίαν τῆσ γραφῆσ βεβαιοῦν ἐγχειρήσομεν.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 5 3:1)
ἢ κομίζεσθ’ οὖν, ἔφη, τὴν ἐξουσίαν, ἣν δεδώκατε ἡμῖν, εἰ μὴ μέλλετε βεβαιοῦν αὐτῇ τἀσφαλέσ, ἢ νόμῳ γραφέντι κωλύσατε τοὺσ ἐμποδὼν ἡμῖν τὸ λοιπὸν ἐσομένουσ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 7, chapter 17 5:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION