헬라어 문장 내 검색 Language

συγκληθέντων δὲ τῶν μάντεων Πολύιδοσ ὁ Κοιρανοῦ τὴν χρόαν τῆσ βοὸσ εἴκασε βάτου καρπῷ, καὶ ζητεῖν τὸν παῖδα ἀναγκασθεὶσ διά τινοσ μαντείασ ἀνεῦρε.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 3, chapter 3 1:5)
ὁ δὲ Σκιπίων ̔τὸ γὰρ χωρίον, τὰ Μέγαρα, ἐλαχανεύετο καὶ φυτῶν ὡραίων ἔγεμεν, αἱμασιαῖσ τε καὶ θριγκοῖσ βάτου καὶ ἄλλησ ἀκάνθησ καὶ ὀχετοῖσ βαθέοσ ὕδατοσ ποικίλοισ τε καὶ σκολιοῖσ κατάπλεων ἦν̓ ἔδεισε μὴ ἄβατον καὶ δυσχερὲσ ᾖ στρ ατῷ διώκοντι ἐν ἀγνωσίᾳ μάλιστα διόδων, καί τισ ἐν νυκτὶ ἐνέδρα γένοιτο.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 18 1:9)
ἢν δὲ κρέσσων ἡ ξυμφορὴ τῷδε γίγνηται, κηκίδα λείην καὶ βάτου Ῥίζην ξηρὴν, καὶ λίθον τὴν ἐξ ἁλὸσ κουράλλιον λείην ξηρὴν ἐμπάσσειν.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ια’. Θεραπεία Σατυριάσεωσ.78)
ἐν δὲ Κρήσσαισ καὶ κατὰ τῆσ βάτου ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 36 1:4)
περὶ δὲ τῶν νεκρῶν ὅτι ἐγείρονται οὐκ ἀνέγνωτε ἐν τῇ βίβλῳ Μωυσέωσ ἐπὶ τοῦ βάτου πῶσ εἶπεν αὐτῷ ὁ θεὸσ λέγων Ἐγὼ ὁ θεὸσ Ἀβραὰμ καὶ θεὸσ Ἰσαὰκ καὶ θεὸσ Ιἀκώβ;
(ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ, chapter 10 125:1)
οὐ γὰρ ἐξ ἀκανθῶν συλλέγουσιν σῦκα, οὐδὲ ἐκ βάτου σταφυλὴν τρυγῶσιν.
(ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ, chapter 3 266:1)
ὅτι δὲ ἐγείρονται οἱ νεκροὶ καὶ Μωυσῆσ ἐμήνυσεν ἐπὶ τῆσ βάτου, ὡσ λέγει Κύριον τὸν θεὸν Ἀβραὰμ καὶ θεὸν Ἰσαὰκ καὶ θεὸν Ιἀκώβ·
(ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ, chapter 14 289:1)
Καὶ πληρωθέντων ἐτῶν τεσσεράκοντα ὤφθη αὐτῷ ἐν τῇ ἐρήμῳ τοῦ ὄρουσ Σινὰ ἄγγελοσ ἐν φλογὶ πυρὸσ βάτου·
(πράξεισ ἀποστόλων, chapter 1 242:1)
ὤφθη δὲ αὐτῷ ἄγγελοσ Κυρίου ἐν πυρὶ φλογὸσ ἐκ τοῦ βάτου, καὶ ὁρᾷ ὅτι ὁ βάτοσ καίεται πυρί, ὁ δὲ βάτοσ οὐ κατεκαίετο.
(70인역 성경, 탈출기 3:2)
ὡσ δὲ εἶδε Κύριοσ ὅτι προσάγει ἰδεῖν, ἐκάλεσεν αὐτὸν ὁ Κύριοσ ἐκ τοῦ βάτου λέγων. Μωυσῆ, Μωυσῆ. ὁ δὲ εἶπε. τί ἐστι̣
(70인역 성경, 탈출기 3:4)
ἀλλὰ γύναι πῦρ μέν τοι ὑπὸ σποδῷ εὔτυκον ἔστω, κάγκανα δ’ ἀσπαλάθου ξύλ’ ἑτοιμάσατ’ ἢ παλιούρου ἢ βάτου ἢ ἀνέμῳ δεδονημένον αὐο͂ν ἄχερδον·
(테오크리토스, Idylls, Ἡρακλίσκος53)
ταῦτα δὲ καὶ μόρα Αἰσχύλοσ ὠνόμασεν, τὰ ἄγρια οὕτωσ ὀνομάσασ τὰ ἐκ τῆσ βάτου.
(작자 미상, 비가, Ξενοφάνους, περὶ φύσιος124)
εἰσ τὸν αὐτὸν Τίμωνα τρηχεῖαν κατ’ ἐμεῦ, ψαφαρὴ κόνι, ῥάμνον ἑλίσσοισ πάντοθεν, ἢ σκολιῆσ ἄγρια κῶλα βάτου, ὡσ ἐπ’ ἐμοὶ μηδ’ ὄρνισ ἐν εἰάρι κοῦφον ἐρείδοι ἴχνοσ, ἐρημάζω δ’ ἥσυχα κεκλιμένοσ.
(작자 미상, Greek Anthology, Volume II, book 7, chapter 3151)
τὴν ὀλίγην βῶλον καὶ τοῦτ’ ὀλιγήριον, ὦνερ, σῆμα ποτίφθεγξαι τλάμονοσ Ἀλκιμένευσ, εἰ καὶ πᾶν κέκρυπται ὑπ’ ὀξείησ παλιούρου καὶ βάτου, ἥν ποτ’ ἐγὼ δήϊον Ἀλκιμένησ.
(작자 미상, Greek Anthology, Volume II, book 7, chapter 6561)

SEARCH

MENU NAVIGATION