헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

συνέβαινεν οὖν ἡμῖν πυνθανομένοισ ὡσ ἔχοιμεν ἑκάτεροι πολὺ μᾶλλον οἷσ ἠκούομεν ἢ τοῖσ αὐτῷ παροῦσιν ἑκάτερον βαρύνεσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι α# 17:4)
ὅπου δὲ θεὸσ ὁ πάντων κάλλιστοσ καὶ φανερώτατοσ οὐχ ὑπερορᾷ τὸν ἅπαντα χρόνον ἀνθρώπων ἐπιμελούμενοσ, ἦπού γε ἄνθρωπον θεοφιλῆ καὶ φρόνιμον χρὴ βαρύνεσθαι τὸ τοιοῦτον, ἀλλὰ μὴ καθ’ ὅσον οἰο͂́σ τέ ἐστι μιμεῖσθαι τὴν ἐκείνου δύναμιν καὶ φιλανθρωπίαν;
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ γ. 91:1)
τοιγαροῦν ὅταν ποτὲ φαίνηται τὸ πρᾶγμα, προθύμωσ δέχεσθαι δεῖ καὶ τότε νομίζειν ἑορτὴν ἄγειν, ἀλλὰ μὴ βαρύνεσθαι,κἂν ἄρα, δυσωπεῖσθαι ἐξειπεῖν, πηνίκα παύσεται;
(디오, 크리소토모스, 연설, πρὸσ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΣ. 9:2)
τὸ δὲ Σολεῖσ τούτουσ καὶ Ἀδανεῖσ καί τινασ ἴσωσ ἄλλουσ ὁμοίωσ ἔχειν καὶ μηδὲν ἐπιεικέστερον, ἀλλὰ καὶ βαρύνεσθαι καὶ βλασφημεῖν καὶ μᾶλλον ἑτέρων ὑπακούειν ἐθέλειν, ὑποψίαν ποιεῖ τοῦ μηδὲ τοὺσ Αἰγαίουσ τάχα μηδὲ τοὺσ Μαλλώτασ παντάπασιν ἀδίκωσ ἄχθεσθαι, μηδὲ τοὺσ μὲν φθόνῳ, τοὺσ δὲ πλεονεκτεῖν βουλομένουσ ἠλλοτριῶσθαι πρὸσ ὑμᾶσ, ἀλλ’ ἴσωσ εἶναί τι τοιοῦτον περὶ τὴν πόλιν καὶ ὑβρίζειν πωσ καὶ ἐνοχλεῖν τοὺσ ἐλάττονασ.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΤΑΡΣΙΚΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟΣ. 18:3)
βαρύνεσθαί τινασ ὡσ ξένον καὶ περιττόν·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΕΝ ΤΗΙ ΠΑΤΡΙΔΙ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΠΡΟΣ ΑΠΑΜΕΙΣ 2:1)
γενομένου δὲ τούτου τοῖσ μὲν πλουσίοισ τοῖσ πολλὰ δαπανωμένοισ καὶ μηδεμίαν ἀνάπαυσιν τῶν πολεμικῶν κινδύνων λαμβάνουσιν ἧττον ἐσῄει βαρύνεσθαι κυρίοισ τε γεγονόσι τῶν μεγίστων καὶ πᾶν τὸ κράτοσ ἀφῃρημένοισ τῶν μὴ ταὐτὰ ποιούντων·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 21 2:1)
οὐ μόνον δ’ ἐκ τοῦ περιτετάσθαι τὴν γαστέρα καὶ βαρύνεσθαι καὶ μεταρρεῖν ἄλλοτ’ εἰσ ἄλλα μέρη μετὰ κλύδωνοσ τὸ παραμένειν ἐπὶ πλέον ἐν αὐτῇ πάντωσ τοῖσ οὕτωσ ἔχουσι τεκμήραιτ’ ἄν τισ ἀλλὰ κἀκ τῶν ἐμέτων·
(갈레노스, On the Natural Faculties., G, section 416)
Εἰ τοίνυν οὗτοσ ὁ παρὰ τὸ ἔθοσ μονοσιτήσασ, ὅλην ἡμέρην κενεαγγήσασ, δειπνήσειεν ὁκόσον εἴθιστο, δειπνήσασ δὲ, τότε βαρὺσ ἦν, εἰκὸσ αὐτὸν, εἰ, ὅτι ἀνάριστοσ ἐὼν ἐπόνεε καὶ ἠῤῬώστει, δειπνήσειε πλείω ἢ ὁκόσον εἴθιστο, πουλὺ μᾶλλον βαρύνεσθαι‧ εἰ δέ γε ἐπὶ πλείω χρόνον κενεαγγήσασ ἐξαπίνησ μεταδειπνήσειν, ἔτι μᾶλλον ἂν βαρύνοιτο.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ, 9.9)
πρὸσ οὖν ἐμὲ ὁ Κριτίασ, Ἔναγχόσ τοι ἔφη βαρύνεσθαί τι τὴν κεφαλὴν ἑώθεν ἀνιστάμενοσ·
(플라톤, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, Χαρμίδης 36:3)
ὁ δὲ περιελθών, ἐπειδή οἱ βαρύνεσθαι ἔφη τὰ σκέλη, κατεκλίνη ὕπτιοσ ‐ οὕτω γὰρ ἐκέλευεν ὁ ἄνθρωποσ ‐ καὶ ἅμα ἐφαπτόμενοσ αὐτοῦ οὗτοσ ὁ δοὺσ τὸ φάρμακον, διαλιπὼν χρόνον ἐπεσκόπει τοὺσ πόδασ καὶ τὰ σκέλη, κἄπειτα σφόδρα πιέσασ αὐτοῦ τὸν πόδα ἤρετο εἰ αἰσθάνοιτο, ὁ δ’ οὐκ ἔφη.
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Φαίδων 951:2)
ἐοίκεν αὐτὴν βαρύνεσθαι τὴν γένεσιν καὶ ἀπαυδᾶν πρὸσ τὸ εἶναι.
(플루타르코스, An Recte Dictum Sit Latenter Esse Vivendum, section 6 11:1)
λέγεται δὲ Βροῦτοσ μὲν τὴν ἀρχὴν βαρύνεσθαι, Κάσσιοσ δὲ τὸν ἄρχοντα μισεῖν, ἄλλα τε κατ’ αὐτοῦ ποιούμενοσ ἐγκλήματα καὶ λεόντων ἀφαίρεσιν, οὓσ Κάσσιοσ μὲν ἀγορανομεῖν μέλλων παρεσκευάσατο, Καῖσαρ δὲ καταληφθέντασ ἐν Μεγάροισ, ὅθ’ ἡ πόλισ ἥλω διὰ Καληνοῦ, κατέσχε.
(플루타르코스, Brutus, chapter 8 3:2)
τέλοσ δὲ τοῦ Καμίλλου τοὺσ ὁπλίτασ ἐπάγοντοσ, οἱ μὲν ἀνατεινάμενοι τὰσ μαχαίρασ συνδραμεῖν ἔσπευδον, οἱ δὲ τοῖσ ὑσσοῖσ ἀπαντῶντεσ καὶ τὰ σεσιδηρωμένα μέρη ταῖσ πληγαῖσ ὑποφέροντεσ ἀνέστρεφον τὸν ἐκείνων σίδηρον μαλακὸν ὄντα καὶ λεπτῶσ ἐληλαμένον, ὥστε κάμπτεσθαι ταχὺ καὶ διπλοῦσθαι τὰσ μαχαίρασ, τοὺσ δὲ θυρεοὺσ συμπεπάρθαι καὶ βαρύνεσθαι τῶν ὑσσῶν ἐφελκομένων.
(플루타르코스, Camillus, chapter 41 4:1)
τῷ δὲ Καίσαρι πάλιν νόμου γραφομένου περὶ τῶν ἐπαρχιῶν καὶ τῶν στρατοπέδων, οὐκέτι πρὸσ τὸν δῆμον ὁ Κάτων, ἀλλὰ πρὸσ αὐτὸν τραπόμενοσ Πομπήϊον ἐμαρτύρατο καὶ προὔλεγεν ὡσ ἐπὶ τὸν αὑτοῦ τράχηλον ἀναλαμβάνων Καίσαρα νῦν μὲν οὐκ οἶδεν, ὅταν δὲ ἄρχηται βαρύνεσθαι καὶ κρατεῖσθαι μήτε ἀποθέσθαι δυνάμενοσ μήτε φέρειν ὑπομένων, εἰσ τὴν πόλιν ἐμπεσεῖται σὺν αὐτῷ, καὶ μεμνήσεται τότε τῶν Κάτωνοσ παραινέσεων, ὡσ οὐδὲν ἧττον ἐν αὐταῖσ τὸ Πομπηϊού συμφέρον ἐνῆν ἢ τὸ καλὸν καὶ δίκαιον.
(플루타르코스, Cato the Younger, chapter 43 5:1)
τῆσ δ’ ἐπὶ Καίσαρα συνισταμένησ πράξεωσ οὐ μετέσχε, καίπερ ὢν ἑταῖροσ ἐν τοῖσ μάλιστα Βρούτου καὶ βαρύνεσθαι τὰ παρόντα καὶ τὰ πάλαι ποθεῖν πράγματα δοκῶν ὡσ ἕτεροσ οὐδείσ.
(플루타르코스, Cicero, chapter 42 1:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION