헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

εἶτ’ οὐχ ὕβρισ ταῦτ’ ἐστὶ καὶ πολλὴ τρυφή, ὅτ’ ἐγὼ μὲν ὢν Διόνυσοσ υἱὸσ Σταμνίου αὐτὸσ βαδίζω καὶ πονῶ, τοῦτον δ’ ὀχῶ, ἵνα μὴ ταλαιπωροῖτο μηδ’ ἄχθοσ φέροι;
(아리스토파네스, Frogs, Prologue 1:17)
καὶ δὴ βαδίζω·
(아리스토파네스, Plutus, Prologue 5:6)
καὶ δὴ βαδίζω.
(아리스토파네스, Plutus, Episode 1:50)
οὐ μὴ παραλάβω σ1’ οὐδαμοῦ, Δράκων, ἐγὼ ἐπ’ ἔργον, οὗ μὴ διατελεῖσ τὴν ἡμέραν τραπεζοποιῶν ἐν ἀγαθοῖσ πολλοῖσ χύδην, οὐ γὰρ βαδίζω πρότερον ἂν μὴ δοκιμάσω τίσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 392)
ἐὰν δ’ ἐφ’ ἃ καὶ πεποίηκα καὶ πεπολίτευμαι βαδίζω, πολλάκισ λέγειν ἀναγκασθήσομαι περὶ ἐμαυτοῦ.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 6:3)
ἐγὼ δὲ βαδίζω μὲν ὅποι βούλομαι, φησί, νύκτωρ, βαδίζω δὲ μεθ’ ἡμέραν μόνοσ, θαρρῶ δέ, εἰ δέοι, καὶ διὰ στρατοπέδου πορευόμενοσ ἄνευ κηρυκείου καὶ διὰ λῃστῶν·
(디오, 크리소토모스, 연설, ΔΙΟΓΕΝΗΣ ἢ περὶ ΤΥΡΑΝΝΙΔΟΣ 71:1)
"ἐγὼ δὲ περιελθὼν τὰ ἀρώματα σκόροδά τε εὑρ͂ον ἐν αὐτοῖσ πεφυκότα καὶ γηπαττάλουσ τινὰσ ἀνορύξασ καὶ τῶν σκανδίκων καὶ βρακάνων λαχανευσάμενοσ, ἔτι δὲ κάχρυσ πριάμενοσ ‐ οὔπω δ’ οἱ λειμῶνεσ ἀνθοσμίαι ἦσαν, ὡσ αὐτοποδητὶ βαδίζειν ‐ ἀνατεθεὶσ ἐπὶ τὴν ἀστράβην ἐδάρην τὸν ὄρρον καὶ νῦν βαδίζω τε ὀδυνηρῶσ καὶ ἰδίω θαμὰ καὶ μαλακιῶ τὸ σῶμα καὶ δέομαι διανεῦσαι ἐν τῷ ὕδατι ἐπὶ πλεῖστον·
(루키아노스, Lexiphanes, (no name) 2:11)
ἑτεροῖον τοῦτ’ ἐστίν, ὦ Ἑρμῆ, καὶ οὐχὶ τοῖσ ἐμαυτοῦ ποσὶ βαδίζω τότε, οὐδὲ ὁ Ζεύσ, ἀλλ’ ὁ Πλούτων ἀποστέλλει με παρ’ αὐτοὺσ ἅτε πλουτοδότησ καὶ μεγαλόδωροσ καὶ αὐτὸσ ὤν·
(루키아노스, Timon, (no name) 21:1)
οὐ μὴν ἀλλ’ ἤδη πρὸσ τὰ πρῶτα τῆσ αὐξήσεωσ αὐτοῦ καὶ τὰσ ἀρχὰσ τῆσ δυνάμεωσ βαδίζω, καὶ σκοπῶ τί τὸ τῆσ Τύχησ ἔργον ἐν ἐκείνοισ γέγονε, δι’ ὅ φασιν Ἀλέξανδρον ὑπὸ τῆσ Τύχησ μέγαν γεγονέναι.
(플루타르코스, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 2, section 8 1:1)
οὐ μὴν ἀλλ’ ἤδη πρὸσ τὰ πρῶτα τῆσ αὐξήσεωσ αὐτοῦ καὶ τὰσ ἀρχὰσ τῆσ δυνάμεωσ βαδίζω, καὶ σκοπῶ τί τὸ τῆσ Τύχησ ἔργον ἐν ἐκείνοισ γέγονε, δι’ ὅ φασιν Ἀλέξανδρον ὑπὸ τῆσ Τύχησ μέγαν γεγονέναι.
(플루타르코스, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 2, section 8 2:1)
οὐκέτι πὰρ σὲ κῶρ’ ἐθέλω λύπησ κεχολωμένοσ, ἀλλὰ βαδίζω, ἔνθα τύ μευ κατέκρινασ, ὅπῃ λόγοσ ἦμεν ἀταρπὸν ξυνάν, τοῖσιν ἐρῶσι τὸ φάρμακον ἔνθα τὸ λᾶθοσ.
(테오크리토스, Idylls, Ἐραστής13)

SEARCH

MENU NAVIGATION