헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

συλλεγέντων δὲ τῶν Ἀμφικτυόνων εἰσ τὸ ἱερὸν καὶ τυχόντων σωτηρίασ καὶ ψήφου, τοὺσ αἰτίουσ τῆσ ἐξ ἀρχῆσ καταλήψεωσ τοῦ ἱεροῦ δίκησ ἠξίουν τυχεῖν, μὴ τὰσ πατρίδασ αὐτῶν, ἀλλ’ αὐτοὺσ τοὺσ χειρουργήσαντασ καὶ βουλεύσαντασ, τὰσ δὲ πόλεισ παρεχούσασ εἰσ κρίσιν τοὺσ ἀδικήσαντασ ἀζημίουσ εἶναι.
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 1172)
σὺ γὰρ κατεσχίσω μὲν ἐπὶ γέλωτι κἀπ’ εὐτελείᾳ τόδε τὸ σανδαλίσκον καὶ τὸ ῥάκοσ, κἀξηῦρεσ ὥστ’ ἀζημίουσ παίζειν τε καὶ χορεύειν.
(아리스토파네스, Frogs, Parodos, strophe 21)
Σπόριοσ δὲ Κάσσιοσ ἀνελεῖν τὰσ πόλεισ αὐτῶν συνεβούλευε θαυμάζειν λέγων ἐπὶ ταῖσ εὐηθείαισ τῶν παραινούντων ἀφεῖναι τὰσ ἁμαρτίασ αὐτοῖσ ἀζημίουσ, εἰ μηδὲ δύνανται καταμαθεῖν, ὅτι διὰ τὸν φθόνον τὸν ἔμφυτόν τε καὶ ἀναφαίρετον, ὃν ἔχουσι πρὸσ τὴν πόλιν αὐτῶν αὐξομένην, ἄλλουσ ἐπ’ ἄλλοισ ἐπιτεχνῶνται πολέμουσ καὶ οὐδέποτε παύσονται τῆσ ἐπιβούλου προαιρέσεωσ ἑκόντεσ, ἑώσ αὐτῶν τοῦτ’ ἐν ταῖσ ψυχαῖσ τὸ δύστηνον ἐνοικεῖ πάθοσ·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 20 2:1)
οὐ μέντοι Ῥωμαίουσ τὰ δίκαια πρὸ τῶν ἐπιεικῶν προελέσθαι λογιζομένουσ, ὅτι συγγενεῖσ εἰσι καὶ ἐπὶ τὸν ἔλεον τῶν ἀδικουμένων καταπεφεύγασιν, ἀλλὰ καὶ ταύτασ τὰσ ἁμαρτίασ αὐτοῖσ ἀζημίουσ ἀφιέναι θεῶν τε ὁμογνίων ἕνεκα καὶ τύχησ ἀτεκμάρτου, παρ’ ἧσ τὸ κράτοσ ἔσχον.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 21 2:1)
λέγω δὲ τὸ μηδενὶ μνησικακῆσαι τῶν Τυσκλάνων, ἀλλὰ πάντασ ἀφεῖναι τοὺσ ἐξαμαρτόντασ ἀζημίουσ·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 14, chapter 6 5:2)
καίτοι εἰ τοὺσ διὰ παντὸσ τοῦ χρόνου γεωργοῦντασ τῆσ αἰτίασ ἀφίετε, ἦ που χρὴ τούσ γ’ ἐν τῇ εἰρήνῃ πριαμένουσ ἀφ’ ὑμῶν ἀζημίουσ γενέσθαι.
(리시아스, Speeches, Ἀρεοπαγιτικὸσ περὶ τοῦ σηκοῦ ἀπολογία 10:1)
νῦν δὲ πῶσ οὐ δεινὰ ἂν δόξαιτε ποιεῖν, εἰ τοὺσ ὁμολογοῦντασ παρανομεῖν ἀζημίουσ ἀφήσετε;
(리시아스, Speeches, Κατὰ τῶν σιτοπωλῶν 26:5)
ἐὰν δ’ ἀζημίουσ ἀφῆτε, πολλὴν ἄδειαν αὐτοῖσ ἐψηφισμένοι ἔσεσθε ποιεῖν ὅ τι ἂν βούλωνται.
(리시아스, Speeches, Κατὰ τῶν σιτοπωλῶν 28:2)
νῦν τοίνυν, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, καταψηφισάμενοι Ἐπικράτουσ τῶν ἐσχάτων τιμήσατε, καὶ μή, ὥσπερ ἐν τῷ τέωσ χρόνῳ εἰθισμένοι ἐστέ, ἐπειδὰν καταψηφισάμενοι ἐξελέγξητε τοὺσ ἀδικοῦντασ, ἐν τῷ τιμήματι ἀζημίουσ ἀφίετε, ἔχθραν, οὐ δίκην παρὰ τῶν ἀδικούντων λαμβάνοντεσ, ὥσπερ τοῦ ὀνείδουσ ἀλλ’ οὐ τῆσ ζημίασ αὐτοῖσ μέλον, εὖ εἰδότεσ ὅτι ἐν μὲν τῇ ψήφῳ οὐδὲν ἄλλο ποιεῖτε ἢ ὀνειδίζετε τοῖσ ἀδικοῦσιν, ἐν δὲ τῷ τιμήματι τιμωρεῖσθε τοὺσ ἐξαμαρτάνοντασ.
(리시아스, Speeches, Κατὰ Ἐπικράτουσ καὶ τῶν συμπρεσβευτῶν ἐπίλογοσ ὡσ Θεόδωρος 17:1)
χρηστοῦ μέντοι πονηροὺσ ἤδη εἶδον, οὐ μέντοι ἀζημίουσ γε.
(크세노폰, Works on Socrates, Οἰκονομικός, chapter 12 20:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION