헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

φανερᾶσ δὲ τῆσ Ἀντωνίου πρὸσ αὐτὸν ἔχθρασ γενομένησ καὶ τῆσ βουλῆσ ζήτησιν εὐθὺσ εἶναι τῶν δημοσίων χρημάτων ψηφισαμένησ, οἱ πολλοὶ ἔδεισαν ἐπὶ τῷ νέῳ Καίσαρι τῆσ πατρῴασ ἐσ τοὺσ στρατιώτασ καὶ τὸν δῆμον εὐνοίασ οὕνεκα καὶ τῆσ νῦν ἐπὶ τῇ χορηγίᾳ δημοκοπίασ καὶ περιουσίασ, ἣ δὴ πάνυ αὐτῷ πολλὴ προσελθοῦσα οὐκ ἐδόκει τοῖσ πλείοσιν αὐτὸν ἐν ἰδιώτου μέτρῳ καθέξειν, ἐπὶ δὲ Ἀντωνίῳ μάλιστα, μὴ τὸν Καίσαρα, νέον ἄνδρα καὶ ἔνδοξον καὶ πλούσιον, ἑταιρισάμενοσ ὑφ’ ἑαυτὸν εἶναι πρότεροσ ἅψαιτο τῆσ Καίσαροσ δυναστείασ.
(아피아노스, The Civil Wars, book 3, chapter 3 1:2)
Ῥωμαῖοι γάρ εἰσιν οἱ πλείουσ αὐτῶν, καὶ τίσ ἂν τούτων ἅψαιτο;
(디오, 크리소토모스, 연설, ΡΟΔΙΑΚΟΣ. 56:1)
ἔκ τε τῶν οἰκιῶν οἱ πρὸσ τὰ χρέα δουλωθέντεσ ἐξώρμων κομῶντεσ, ἁλύσεισ ἔχοντεσ οἱ πλεῖστοι καὶ πέδασ οὐδενὸσ ἀντιλαμβάνεσθαι τολμῶντοσ αὐτῶν, εἰ δ’ ἅψαιτο μόνον, ἐν χειρῶν νόμῳ διασπαραττομένου.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 26 4:2)
Προχωρούσησ δὲ πανταχοῦ κατὰ νοῦν τῆσ τύχησ καὶ τῶν πραγμάτων συννενευκότων ἐκ τοῦ πλείστου μέρουσ, ἤδη παρίστατο τῷ Οὐεσπασιανῷ νοεῖν, ὡσ οὐ δίχα δαιμονίου προνοίασ ἅψαιτο τῆσ ἀρχῆσ, ἀλλὰ δικαία τισ εἱμαρμένη περιαγάγοι τὸ κρατεῖν τῶν ὅλων ἐπ’ αὐτόν·
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον δ. 705:1)
πάντη γὰρ ὁμοίωσ ἡ τῆσ λίθου διαδίδοται δύναμισ, εἰ μόνον ἅψαιτο κατά τι τοῦ πρώτου γραφείου.
(갈레노스, On the Natural Faculties., ΓΑΛΗΝΟΥ ΠΕΡΙ ΦΥΣΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ Α, section 1425)
κατ’ ὀλίγον οὖν καὶ ἡ Βιθυνία καὶ ἡ Γαλατία καὶ ἡ Θρᾴκη συνέρρει, ἑκάστου τῶν ἀπαγγελλόντων κατὰ τὸ εἰκὸσ λέγοντοσ ὡσ καὶ γεννώμενον ἴδοι τὸν θεὸν καὶ ὕστερον ἅψαιτο μετ’ ὀλίγον παμμεγέθουσ αὐτοῦ γεγενημένου καὶ τὸ πρόσωπον ἀνθρώπῳ ἐοικότοσ.
(루키아노스, Alexander, (no name) 18:1)
εἰ γοῦν μὴ ἅψαιτό τισ, οὐκ ἂν ἐξελέγξειε μὴ εἶναι σῶμα τὸ ὁρώμενον·
(루키아노스, Verae Historiae, book 2 12:3)
ἑτέρασ δὲ οὐκ ἂν τροφῆσ τό γε παραυτίκα ἅψαιτο τὰ θηρία·
(파우사니아스, Description of Greece, Φωκικά, Λοκρῶν Ὀζόλων, chapter 13 5:1)
τοῖσ μὲν γὰρ ἡ ἀπειρία τῶν τόπων καὶ ἡ τόλμα τοῦ Ἀριστομένουσ παρεῖχε μελλησμόν, τοῖσ δὲ Μεσσηνίοισ οὔτε παρὰ τῶν στρατηγῶν σύνθημα ἐγεγόνει φθάνοντασ εἰληφέναι τάσ τε δᾷδασ, ἢ εἴ τινα λαμπτῆρα ἀλλοῖον ἅψαιτό τισ, ὑών ἂν ἐσβέννυεν ὁ θεόσ.
(파우사니아스, Description of Greece, Μεσσηνιακά, chapter 21 6:2)
ἐπεὶ εἴ τισ τοιαύτησ ἐξουσίασ ἐπιλαβόμενοσ μηδέν ποτε ἐθέλοι ἀδικῆσαι μηδὲ ἅψαιτο τῶν ἀλλοτρίων, ἀθλιώτατοσ μὲν ἂν δόξειεν εἶναι τοῖσ αἰσθανομένοισ καὶ ἀνοητότατοσ, ἐπαινοῖεν δ’ ἂν αὐτὸν ἀλλήλων ἐναντίον ἐξαπατῶντεσ ἀλλήλουσ διὰ τὸν τοῦ ἀδικεῖσθαι φόβον.
(플라톤, Republic, book 2 39:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION